این تصویر از زلزله بم جهانی شد
در چهل و هفتمین دوره برگزاری مسابقه عکس مطبوعاتی جهان(World Press Photo) در بخش تک عکس خبری در سال ۲۰۰۴ عکس عطا طاهرکناره با تصویری ماندگار اما تلخ از زلزله بم به مقام دوم رسید.
پس از زمین لرزه ای که شهر تاریخی بم را با خاک یکسان کرده بود(۵ دی ۱۳۸۲)، پدری تن بی جان دو فرزندش را حمل می کند تا آنها را به خاک بسپارد.
به گفتهی عکاس، عکس مربوط به فردای روز زلزله بم است در حاشیه شهر بم و در روستای بروات(بورا). این دو پسر قربانی زمین لرزه در آغوش پدر بودند که با فاصلهای اندک از هم در سنین نوجوانی به سر می بردند و حالا از جمله آمار قربانیان زمین لرزه بم به شمار می آمدند.
این عکس که به نمادی از زمین لرزه تبدیل شد در فرصت حضور چهار روزه عکاس از نخستین زمان بعد از وقوع حادثه در استان کرمان و شهر بم به ثبت رسید. گفته میشود کسی که عطا طاهر کناره را در آن موقع دیده بود می گفت که او پشت دوربین گریه می کرد. درآمدن اشک، موقع عکاسی دردسر بزرگی است، دید آدم را تار می کند و نمی گذارد درست صحنه راببینی. عکاس ها کمتر پشت دوربین گریه می کنند. آنها در شرایط فاجعه، خودشان را پشت دوربین پنهان می کنند. دوربین، سپر آنها می شود در برابر هجوم فاجعه. اما فاجعه ای که جلو چشمان عطا بوده سپر را شکست.
منم بغضم گرفت واقعا دردناک بوده برای پدر بیچاره
😭
عجب روز های سختی بود.اکثرا مردم ایران در غم و گریه بودند.
چ روز تلخی بود دلمون تیکه تیکه شد برای هموطنای عزیزمون هنوزم که هنوزه هر وقت خبری از زلزله بم می خونم ناخوداگاه گریه ام می گیره بدترین فاجعه بود خدایا دیگه اون روزا واسه کشور ما نیاد
ولش کن ایرانی بود بی خیال فلسطین وغزه را بگو .