سفر در زمان؛ «خدیجه دَدِه‌بالا در حال آشپزی»؛ دهه 50

چه صداهای ماندگاری

ببخشید ده ده بالا همشهری ما بود هشترودی بود اصالت ترکی داشتن

آنکه دلم را برده خدایا
زندگیم را کرده تبه کووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووو

روحش شاد بهمراه خواهر خوش صداش

خدا هردو خواهر بزرگوار را رحمت و بهشت برین جایگاهشان باشد

اولا روح تمام این عزیز وهم دوره ای هاش شاد که کلی برامون خاطره ساختن دوما حتی خانم مهستی هم ماهیتابه اش دسته نداشته پس خانم اینقد به ما گیر نده

بعید می‌دانم آشپزخانه خودش بود .
اکثر قابلمه‌ها و ماهی تابه‌ها قدیمی هستند بعلاوه
حتی ماهی تابه‌اش سوخته و یکی‌شان دسته ندارد.

مهستی و هایده از سمت پدری برای روستای دده بالا تبریز و از سمت مادری اهل رشت و از یک خانواده ثروتمند بود. لازم به توضیح اینکه صدای زیبا و رساشون رو از مادر گرامی که ملودی خوان مراسمات مذهبی زنانه بودن به ارث برده بودن. یادشون گرامی و صدایشان پر فروغ

یاد آن ایام بخیر

روح مهستی عزیز و هایده عزیز شاد

حتی بانو مهستی باشی هم،باید ی ماهیتابه بدون دسته تو آشپزخونه داشته باشی

روحش شاد یادش گرامی باد

چقدر زندگی ها ساده و بی غل و غش و قشنگ و راحت بوده
ببینید دسته ماهیتابه اش کنده شده
از عکس گرفتن هم اطلاع داشته ولی مهم نبوده

عه....کابینت هاشون مث کابینت های منزل پدریمه،حتی الان هم دارنشون

داد از بیداد که یکی از مبلفان دین نتوانست شادی و شعف و لذتی که مردم بخصوص عام از این دو خواهر زنده یاد با خود دارند از خود بیادگار گزارد.