بوکس درحال پیشرفت است

دانیال شه‌بخش درباره برنامه‌های تیم ملی بوکس در راستای آماده سازی برای بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ توضیح داد: احساس می‌کنم الان شرایط به گونه‌ای است که ما بتوانیم کم کم آماده بازی‌های آسیایی شویم، البته چند هفته پیش مسابقات ارمنستان وجود داشت که خوشبختانه بوکسورهای ما توانستند در آنجا به مصاف حریفان اروپایی و خوبی بروند. مسابقات حذفی نبود و هر بوکسور ما حدودا ۴ مسابقه انجام داد که اتفاق خوبی بود.

او درباره عدم حضورش در مسابقات ارمنستان نیز گفت: شخصا چون در مسابقات جهانی بودم، بسیار سخت می‌شد که در این تورنمنت پنج جانبه هم به میدان بروم چرا که در رقابت‌های متعددی شرکت کرده‌ام و نیاز به استراحت داشتم. ضمن اینکه بسیار خوب است ما دو تیم ملی داشته باشیم تا روحیه جنگندگی برای همه اعضا و ملی پوشان وجود داشته باشد. در این تورنمنت نیز تیم ما متشکل است از تیم ملی الف و ب بود که اتفاق بسیار خوبی به شمار می‌رود.

دارنده مدال نقره بوکس آسیا، در پاسخ به این سوال که آیا تاریخ دقیقی برای شروع اردوهای تیم ملی جهت حضور در بازی‌های آسیایی مشخص شده است؟ اظهار کرد: همانطور که می‌دانید ما در تاریخ هجدهم ماه جاری انتخابات ریاست فدراسیون را پیش رو داریم، به نظرم فعلاً باید تا تعیین تکلیف شدن فدراسیون صبر کنیم که ببینیم آیا رئیس فعلی به کار خود ادامه می‌دهد یا شخص جدیدی روی کار خواهد آمد؟ پس از آن کادر فنی برنامه‌های خود را مشخص می‌کند.

بوکسور تاریخ ساز ایران، با اشاره به عملکرد فدراسیون بوکس در چند سال اخیر نیز گفت: به هر حال فدراسیون حسین ثوری عملکرد خوبی داشت و مدال‌های خوبی در این چهار سال به دست آمد. شاید بنده بوکسور تیم ملی بودم و موفق به کسب مدال جهانی شدند، اما این موفقیت به تنهایی کسب نشد و ما کادر فنی، ورزشکاران و فدراسیون خوبی داشتیم که به این نتیجه رسیدیم. از الان باید گام بعدی ما المپیک باشد چون در بین فدراسیون‌های دارنده مدال جهانی هستیم. شخصا معتقدم کاری که باید انجام می‌شد در این چهار سال صورت گرفت. می‌توان به ثوری شانس دوباره داد. بوکس ایران در مسیر پیشرفت است و باید با توجه به شرایط پیش برویم.

او در مورد فعالیت‌های خیرخواهانه خود با افرادی چون پرویز پرستویی، رسول خادم و حسن رحیمی نیز گفت: بنده هیچ کاری نکرده‌ام، کار بزرگ را این عزیزان انجام داده‌اند. شخصاً بچه سیستان و بلوچستان هستم ولی برخی مناطق که این عزیزان به آنجا سفر می‌کنند را ندیده بودم. آن‌ها خالصانه کمک می‌کنند و امیدوارم خداوند به آن‌ها توان بیشتری دهد تا همچنان به این کار خیر خود ادامه دهند. بنده نیز با همه توان در کنار آن‌ها هستم تا شاید گوشه‌ای از این کار بزرگ را بگیرم.