خشکسالی زاینده رود در آئینه تاریخ
زاینده رود چند سالی است که دیگر رمقی ندارد و مسافران که به اصفهان می روند و از سی و سه پل و پل خواجو دیدن می کنند حسرت به دل می مانند. منابع تاریخی نشان می دهد که خشکسالی های مداوم این رود در ادوار مختلف سابقه داشته است.
این رودخانه که رگ حیاتبخش اصفهان به شمار می رود بارها درطول تاریخ طعم خشکی را چشیده و زمامداران وقت که همواره از این اتفاق نگران بودند بارها درصد برآمدند که چاره ای برای آن بیابند.
برای اولین بار و در زمان صفویه تلاشی صورت گرفت تا جلوگیری خشک شدن زاینده رود در فصل تابستان گرفته شود.
سانسون سفیر فرانسه در ایران خبر از طرحی در زمان شاه سلیمان می دهد که براساس آن بنا بود آب کارون را به زاینده رود ملحق کند.
اما با این حال به نوشته مسیو ژنه مهندس فرانسوی که مدیریت این پروژه را به عهده داشت این برنامه با مخالفت شیخ علی خان زنگنه صدراعظم وقت روبرو شد. چون او گمان می کرد زاینده رود که پرآب شود محصولات شیخ علی خان در کرمانشاه و همدان در بازار اصفهان به فروش نمی رسد. علاوه بر این طرح، تدابیر دیگری نیز اندیشیده شد اما به جایی نرسید و در طول دوران صفویه و قاجار مردم اصفهان همچنان با پدیده موسمی خشکسالی زاینده رود مواجه بود تا اینکه در سال 1327 هجری شمسی کلنگ تونل کوهرنگ بزمین زده می شود. در 24 مهر 1332 ش اولین تونل انتقال آب به زاینده رود افتتاح می شود.تا این زمان همچنان خشکسالی ادواری در کنار پرآبی سال‌های پر بارش گاه و بی گاه چهره زاینده رود را تغییر می‌دهد.
ارنست هولتزر، آنتوان سوریوگین و میناس و دیگر گردشگردان عکاسی که در دوره قاجاری به اصفهان سفر کرده بودند عکس های زیادی را از خشکی زاینده رود منتشر کرده اند.
29
همینطور بازار دروغ داغ است. عکس ها سیاه سفید است انتطار مشخص بودن رنگ ابی را که ندارید؟