هشدارهای کمالی به حامیان طرح «سرا»/منتظر رفتار شورای نگهبان باشیم

واکنش ها به طرح سرا (سامانه رای گیری اصلاح طلبان) که با هدف تهیه لیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان با بهره گیری از بدنه اجتماعی مطرح شده متفاوت است. اگرچه گروهی آن را در مسیر انتخاب شفاف تر و دموکراتیک تر می دانند، مخالفان آن را به نفع احزاب اقماری و زمینه ساز بروز مشکلاتی از جمله فامیل بازی عنوان می کنند.

گروهی دیگر اما مشکل اصلی را نه در شکل بلکه در محتوای طرح های ارایه شده می دانند. حسین کمالی دبیرکل حزب اسلامی کار که نام حزب متبوعش در جمع مخالفان این طرح قرار دارد، می گوید: «اگر قرار باشد طرح سرا یا هر طرح مشابهی اجرا شود بهترین شیوه آن است که نامزدها با معرفی برنامه‌های پیشنهادی در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خودشان را در معرض سنجش و گزینش عمومی قرار دهند در غیر این صورت اگر مبنای انتخاب مقبولیت شخصیتی و ظاهری نامزدها باشد راه به جایی نخواهیم بود.»

متن کامل گفت وگو با حسین کمالی در ادامه می آید:

*******

آقای کمالی! طرح سرا که با هدف تهیه لیست انتخاباتی اصلاح‌طلبان با بهره گیری از بدنه اجتماعی مطرح شده با انتقادهایی روبروست، با این حال عده ای آن را در مسیر انتخاب دموکراتیک‌تر و شفاف‌تر می دانند. نظر شما چیست؟

ببینید بنده بر این نظرم که قبل از ورود به این بحث که چه کسانی و با چه شیوه ای خود را در معرض آرا عمومی قرار دهند باید ببینیم انتخابات آینده مجلس قرار است چگونه و با چه سازوکاری برگزار شود، در حقیقت ما باید ببینیم آیا در انتخابات پیش رو کاندیداها می توانند به شکل منطقی حضور پیدا کرده و خودشان را در معرض آرا عمومی قرار دهند یا خیر.

باید ببینیم رفتار شورای نگهبان پدرانه است یا گزینش گرایانه

ضمن اینکه باید ببینیم نحوه رفتار شورای نگهبان به عنوان نهادی که باید وظیفه نظارت بر انتخابات را عهده دار باشد چگونه است؟ آیا رفتاری پدرانه است یا گزینش گر؟ اگر شرایط به گونه ای باشد که همه افراد بتوانند در صحنه انتخابات حضور پیدا کنند در آن شرایط این بحث مطرح است که چه کسانی و چگونه خود را به عنوان نامزد انتخابات مطرح کنند.

طرح سرا به دنبال مقبولیت ظاهری کاندیداهاست یا مقبولیت برنامه ها؟

از سوی دیگر اگر زمانی قرار باشد طرحی در دستور کار قرار گیرد که بر مبنای آن نامزدها خود را معرفی کرده و درباره مقبولیت آنها نظرسنجی اولیه صورت گیرد این سوال مطرح است که آیا مقبولیت شخصیتی و ظاهری نامزدها مدنظر است یا مقبولیت بر اساس برنامه های معرفی شده از سوی نامزدها ملاک تصمیم گیری است؟ بر این باورم که اگر سنجش مقبولیت نامزدها بر اساس برنامه نباشد و رای مردم و اصلاح طلبانی که در آن شرکت می‌کنند به چهره ها باشد این همان رقابت به روش سنتی است یعنی رقابت ها بدون برنامه صورت گرفته و نامزدها بر اساس شناخت ظاهری که در جامعه از آنها وجود دارد خودشان را در معرض آرا عمومی قرار می دهند.

اگر قرار باشد طرح سرا یا هر طرح مشابهی اجرا شود بهترین شیوه آن است که نامزدها با معرفی برنامه‌های پیشنهادی در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خودشان را در معرض سنجش و گزینش عمومی قرار دهند تا بر اساس آن رای دهندگان رای خود را اعلام کنند و لیست اولیه مشخص شود در غیر این صورت در انتخاب نامزدها به همان روش های ناکارآمد سنتی می رسیم اما با شکلی متفاوت.

به نظر می رسد نگاه شما به طرح سرا نگاهی مشروطی است، یعنی اگر بنا براین باشد که نامزدها برنامه های خود را معرفی کنند می شود آن را پذیرفت اما اگر برنامه محور نباشد رای به چهره ها و ادامه روش سنتی گذشته است؟

بله درست است.

مردم را باید مجاب کنیم به برنامه های اصلاح طلبان رای بدهند

نکته ای که در این طرح وجود دارد این است که حلقه هایی از بالا به پایین افرادی را معرفی می کنند، در حالی که گروهی معتقدند بدنه اجتماعی اصلاحات از پایین به بالا است نه از بالا به پایین، شما این نقد را قبول دارید.

ببینید خیلی فرقی نمی کند، می شود برای تهیه لیست به جای طرح سرا، نظرخواهی عمومی گذاشت یا به صورت خوشه ای عمل کرد، این ها خیلی مهم نیست نکته قابل اهمیت این است که حرکت ما به گونه ای باشد که مردم به سمت رای دادن به برنامه سوق داده شوند.

آقای کرباسچی می گویند این طرح ممکن است به سمت فامیل بازی برود؛ به طور مثال ایشان در مصاحبه ای اعلام کرده بودند که ممکن است یک نفر بتواند ۵۰ نفر را معرفی کند و یک نفر نتواند هیچ‌کس را معرفی کند و برای معرفی به سراغ اقوام و فامیل برود. این نگرانی ها درباره این طرح وجود دارد؟

همه نوع آسیب یا اشکالی می شود به هر طرحی وارد کرد منتهی اگر اساس کار درست باشد ایرادات را می توان رفع کرد ولی وقتی اساس کار یعنی رای بر اساس برنامه نباشد و تنها بر اساس چهره و شناخت ظاهری افراد باشد مجلسی شبیه مجلس فعلی خواهیم داشت.

وضعیت اصولگرایان بدتر از اصلاح طلبان بود

انتقاد دیگری که وجود دارد این است که این طرح همانند لیست امید انتخاب ها را به سمت افراد ناشناخته سوق خواهد داد، نظر شما چیست؟

انتقاد فقط به لیست امید نیست بقیه هم همین طور بودند، اصولگراها وضع شان بهتر از لیست امید نبود حتی معتقدم آنها بدتر بودند علت هم آن است که اصولگرایان هم بدون برنامه حرکت کردند، بدون برنامه انتخاب کردند، بر اساس چهره انتخاب کردند که این شیوه سنتی و غیر کارآمدی در دنیا است که جواب نمی دهد.

حضور بدون برنامه نامزدها در انتخابات یعنی عرضه کردن یک شخص بدون داشتن تعهد

راهکار شما برای عبور از این وضعیت چیست؟

انتخاب ها باید بر اساس برنامه باشد. چه در نظرسنجی، چه لیست بندی و چه مذاکره با جامعه، در هر سه وجه مذاکره باید بر اساس برنامه باشد. مردم باید به برنامه نامزدها رای بدهند. حضور بدون برنامه نامزدها در صحنه انتخابات فقط عرضه کردن یک شخص است بدون تعهد به جامعه.

با این طرح پس موضوع ائتلاف اصلاح طلبان برای انتخابات آینده منتفی است؟

هنوز تا زمان انتخابات و تا بستن لیست زمان زیادی است به اضافه اینکه در عالم سیاست همه چیز ممکن است.

منبع: خبرآنلاین

15