نتایج انتخابات پارلمانی آلمان، بیم ها و امیدها / آیا اروپا به سمت افراط گرایی پیش می‌رود؟

از ابتدای سال میلادی جدید تقریبا همه‌ی تحلیلگران بر انتخابات آلمان تمرکز کرده بودند. قدرت گیری بیشتر راست گراهای افراطی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا، آری گفتن مردم انگلیس به خروج از اتحادیه اروپا و در راس همه قدرت گیری شخصیت تندی مانند دونالد ترامپ با عقاید افراطی اش در مورد ناتو و اتحادیه اروپا همه و همه منجر به سستی و تزلزل در پایه های اتحادیه اروپا شدند.

دراین میان، تقریبا تنها صدراعظم آلمان یعنی آنجلا مرکل بود که با قدرت تمام، بر حفظ و انسجام اتحادیه اروپا اصرار می‌کرد. علاوه بر این، مخالفت های او با ایده ها و طرح های راست گراهای افراطی و سیاست‌های شبه فاشیستی و ضد مهاجرتی آنها همگی او را به قدرتمند ترین مانع کشانده شدن اروپا به یک انقلاب فاشیستی و یا ناسیونالیستی تبدیل کرد.

همه‌ی موارد ذکر شده در بالا، اهمیت انتخابات سال جاری آلمان را نشان می‌داد. هر گونه تزلزل در جایگاه مرکل و حزب دموکرات مسیحی (CDU) شاید آخرین و مقاوم ترین پایگاه ضد افراط گرایی در اروپا را نیز از بین می‌برد.

با تمام این تفاسیر، انتخابات پارلمانی آلمان در 24 سپتامبر برگزار شد. نتایج اولیه انتخابات تا حد زیادی امیدها را به حفظ اروپا و جهان در مقابل افراط گرایی زنده نگه داشت. حزب دموکرات مسیحی حدود 33 درصد آراء را به خود اختصاص داد و آنجلا مرکل توانست بار دیگر به عنوان قدرت اول صنعتی ترین کشور اروپا شناخته شود. حزب سوسیال دموکرات (SPD) هم با حدود 20 درصد در مقام دوم قرار گرفت. با وجود این، نتایج انتخابات آلمان خیلی به مزاق حزب مرکل و طرفدارانش خوش نیامد. خود خانم صدراعظم هم پس از پایان انتخابات، به نحوی به این موضوع اعتراف کرد.

دلهره پس از انتخابات آلمان/ قدرت گیری بیشتر حزب راست افراطی

اما نگرانی‌های حاصل شده از نتایج انتخابات پارلمانی آلمان چیست؟ آنچه مشخص است این است که این انتخابات 3 تهدید و نگرانی را در مورد آینده آلمان و اروپا نشان می‌دهد:

الف. قدرت گیری حزب راست گرا و افراطی جانشینی برای آلمان (AFD) شید مهم ترین نگرانی در انتخابات اخیر آلمان باشد. این حزب افراطی که معمولا با عقاید پوپولیستی، خشن، ضد مهاجرت و فاشیستی خود معروف است، توانست نزدیک 13 درصد آراء را به خود اختصاص دهد و برای اولین بار بتواند کرسی هایی را در پارلمان آلمان به خود اختصاص دهد. نکته‌ی عجیب و مخوف این است که این حزب افراطی در میان تمام احزاب حاضر در انتخابات، بیشترین رشد را (حدود 8 درصد) نسبت به انتخابات قبل داشته است. این رشد چشمگیر و نیز راهیابی به پارلمان باعث شده است که برخی مفسران و تحلیلگران از نرمش بیشتر حزب حاکم و مرکل در مقابل افراط گرایان در دولت اخیر سخن بگویند.

ب. علاوه بر قدرت گیری حزب جانشینی برای آلمان، کاهش حدودا 8.5 درصدی آراء حزب دموکرات مسیحی و نیز کاهش حدودا 6 درصدی آراء حزب دوم حاکم در آلمان یعنی حزب سوسیال دموکرات ( که در دولت های قبلی با حزب حاکم ائتلاف داشت) نیز باعث ضعف بیشتر مرکل و حزب حاکم شده است.

ج. علاوه بر این مساله، توماس اوپرمن، رئیس فراکسیون پارلمانی حزب سوسیال دموکرات نیز بلافاصله پس از انتخابات اعلام کرد که حزب‌اش در مذاکرات تشکیل ائتلاف شرکت نمی‌کند و در نتیجه، حزب سوسیال دموکرات دیگر نه موتلف حزب مسیحی بلکه قوی‌ترین اپوزیسیون حزب مرکل در پارلمان می‌شود.

امیدها هنوز زنده است

با وجود این، هنوز نباید انتخابات آلمان را یک شکست دانست. در کنار عوامل نگران کننده ی ذکر شده، اتفاقات خوبی هم در انتخابات پارلمانی این کشور صنعتی رخ داد. هنوز حزب دموکرات مسیحی، حزب حاکم است. هنوز آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان و قدرتمندترین عضو اتحادیه اروپا است. در کنار این، ورود حزب سبز به پارلمان آلمان با سیاست های خاصش که مبتنی بر حفظ محیط زیست و کاهش فعالیت های هسته ای است، امیدهای آلمانی ها را زنده نگه داشته است. این عوامل و اتفاقات می‌توانند ما را هنوز به حفظ شکل کنونی اروپا و جهان امیدوار نگه دارند.

38