پیشنهاد وزیر کار به رئیسی: استقلال و پرسپولیس را وقف عام کنید
وزیر کار، تعاون و و رفاه اجتماعی در صفحه شخصی خود با انتشار نامهای که خطاب به رئیس جمهور نوشته است، پیشنهاد خود را مبنی بر واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به مردم و اداره به صورت تعاونی مطرح کرد.
ماجرای دولتی بودن استقلال و پرسپولیس در چند دهه اخیر یکی از مشکلاتی بوده که همواره در خصوص آن مباحثی صورت گرفته و در هر دوره زمانی منجر به بروز ایراداتی شده و با گذشت زمان این مشکل بیشتر نمود پیدا کرده و پای مراجع بین المللی را وسط کشیده است.
از طرفی توجه دولت به این دو مجموعه ذهنیتی مبنی بر عدم اجرای عدالت در هزینه باشگاه ها و همچنین برگزاری مسابقات ایجاد کرده و سلامت آن را زیر سوال برده و اداره دو باشگاه رقیب زیر نظر یک مجمع واحد در جای خودش حرف و حدیث ایجاد کرده است.
از همین رو سالهاست که صحبت از خصوصی سازی دو باشگاه و واگذاری آنها به بورس و فرابورس مطرح است و دولت های مختلف به نوبه خود تلاش کردند یا حداقل اینطور نشان دادند که در تلاش هستند تا موانع عرضه سهام دو باشگاه در بورس را از میان برداشته و چتر دولت را از حضور مستقیم در عرصه تیم داری ببندند.
با این وجود هرگز چنین چیزی عملی نشده و رئیس سازمان خصوصی سازی هم در صحبت های اخیر خود عملاً اّب پاکی را روی دست کسانی که منتظر عرضه سهام دو باشگاه بودند ریخته و عنوان کرد تا زمانی که مشکلات درآمدزایی در فوتبال خصوصاً حق پخش برطرف نشود امکان عرضه سهام دو مجموعه زیان ده دولتی در بازار وجود ندارد.
این موضوع دیگر یک مشکل داخلی نیست و پای فیفا و AFC به ماجرا باز شده و چندی پیش کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرد در پی مشکلاتی از جمله دولتی بودن و اداره زیر نظر مجمع واحد، تو باشگاه استقلال و پرسپولیس واجد شرایط اخذ مجوز حرفهای نیستند و بدین ترتیب امکان حضور در لیگ قهرمانان آسیا را از دست خواهند داد.
اگرچه دولتمردان در روزهای پایانی تا پیش از اعلام نظر نهایی AFC سعی داشتند با تدابیر امنحان پس دادهای مثل انتقال مجمع دو باشگاه به وزارتخانه های دیگر به نوعی قانون را دور زده و مانع از حذف دو باشگاه شوند ولی AFC که این بار در اجرای قوانین و ضوابط جدیتر از همیشه نشان داده آن با نپذیرفت و رای به حذف دو تیم از لیگ قهرمانان اسیا داد.
حجت الله عبدالملکی، وزیر کار، تعاون و و رفاه اجتماعی در صفحه شخصی خود با انتشار نامهای که خطاب به رئیس جمهور، سید ابراهیم رئیسی نوشته است، پیشنهاد خود را مبنی بر واگذاری دو باشگاه به مردم و اداره به صورت تعاونی مطرح کرده و الگوهایی مثل رئال مادرید و بارسلونا را به عنوان شکل مناسب باشگاهداری معرفی کرده است.
این پیشنهاد در حالی ارائه شده که چندین ایراد قانونی و شرعی به چنین اقدامی وارد است و علاوه بر نشدنی بودن آن، اگر برفرض انجام شود هم مشکلات کنونی را حل نخواهد کرد.
مطرح کردن این پیشنهاد با وجود موانعی که در آن وجود دارد و البته ناکارامدی آن در نوع خودش عجیب بود.
این شخص مانند عقب موندها می مونه اخه وزیر شدن شخص باید جنم داشته باشه وزرای دوران شاه رو نگاه کنید
واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس در صلاحیت تخصصی حوزه وزارت ورزش است نه وزارت کار و رفاه اجتماعی! خودت را نخود هر آشی نکن! در کاری که در حوزه تخصص یا مسؤولیت شما نیست دخالت نکن!
اقای وزیر کار ، باشگاه استقلال در سال ۱۳۴۷ توسط مالک اش بنام خسروانی وقف عام شده است حالا شما با زیرکی این پیشنهاد را با نام خود به رئیس جمهور می دهید ؟ دوز وکلک از یک وزیر بعیده!؟ تو وزیر کار ۶ستی نه وزیر ورزش ؟ برو با یک میلیون شغل ایجاد کن ؟ متاسفم برای این کشور که این کلک ها وزیرانش هستند !
تعاونی یعنی اینکه واگذار نشه آخه چرا الان این حرفها(وقف) مطرح میشه خب حاکم شرع موضوع وقفش رو حل کنه و واگذارش به بخش خصوصی کنن و موضوع دخالت دولتی ها و بودجه گذاشتن ها هم تموم بشه و هر روز سر این موضوع بحث و جدل نکنن خداوکیلی مردم اینقدر مشکل دارن که این مسایل فانتزی پیشش هیچه.
دوستانی که نظر دادند اصلا معنی تعاونی میدونن?! تعاونی یعنی یه جور شرکت های بورسی فقط با سهام داران خرد و زیاد و تقریبا با حق رای مساوی یا کمی کم و زیاد ولی به درد ایران نمیخوره چون انتخابات پرزیدنت داره مثل رئال و بارسا بعد رای گیری هرکی کانال تلگرامی و اینستا بیشتر تبلیغ کنه رای بیشتر میاره و اینکه طرفداری چشم طرف کور میکنه تو رای منطقی دادن, بلوکی بدن به پیشکسوتان و صنایع و طرفداران که طرفداران حق وتو داشته باشند بهتره
مثلا علی کریمی و دایی برای پرسپولیس مسلما سواد دانشگاهی و شناخت از فوتبال دائی بیشتره ولی طرفداری تو جو به کریمی رای میده(مثاله فقط)
پس فردا راجب معاد و اخرت و کوانتوم اظهار فضل خاهی کرد
این به همه چی کار داره جز مسئولیت خودش.داداش یه فکری به حال معاونت بکن که میگه خط فقر 4تومنه .وزارت خونت تو چه حالیه؟ کجای کاری؟