رنج مادر در تابلوهای نقاشی

مادر  بودن را می توان پاک ترین و مقدس ترین وظیفه ای دانست که به زن ها محول می شود. مادران در طول تاریخ همواره مهمترین تاثیر را بر قلب و روح فرزندانشان گذاشته اند.
نقش مادر در جامعه همیشه مورد تکریم و توجه ویژه ای بوده است. در آثار هنری نیز از قرون وسطی تا زمان کنونی، مادران یکی از سوژه های مهم محسوب می شده اند.

تابلوهای بی شماری با موضوع مادر در سبک های مختلف هنری از جمله امپرسیونیسم و کوبیسم ترسیم شده است. در هر کدام از سبک های مختلف، جوهره اصلی مشترک است و آن عشق پاک مادر به فرزند است.

در ادامه این گزارش، با چند تابلو با موضوع مادر به انتخاب الجزیره آشنا می شوید:

تابلوهایی با موضوع مهر مادری از آغاز قرن هجدهم، به شکلی واقع گرایانه ترسیم شده اند از جمله این آثار تابلویی از یک مادر و فرزندش اثر لئون ژان باسیل پرو، نقاش فرانسوی (۱۹۰۸ ـ ۱۸۳۲) است. این تابلو تصویری واقع گرایانه از یک مادر به همراه کودکش را نشان می دهد. مادر درحال بوسیدن کودک است در حالی که لوازم بافتنی و نخ کنار دستش قرار گرفته و در حال بافت لباسی برای کودکش است.

در قرن ۱۹ و دوره ویکتوریایی در اروپا، مادران ناچار می شدند فرزندان خود را به طور غیرقانونی به دنیا آورده و بعد به اجبار به بیمارستان های تخصصی کودکان بسپارند. این بیمارستان ها اینگونه نوزادان را برای خدمت و بیگاری در آینده بزرگ می کردند.
همین موضوع سوژه برخی از نقاشان آن دوره بوده است. یکی از تابلوهایی که با این موضوع ترسیم شده تابلو زیر اثر هنری نلسون اونیل  (۱۸۸۰ـ ۱۸۱۷) است.
در این تابلو چهره زنی که نوزادش را مقابل بیمارستان گذاشته و با او خداحافظی می کند، بیانگر رنج و اندوهی است که مادران در آن شرایط متحمل می شده اند.

تابلوی زیر به نام «مرد در دریا» اثر ونسان ون گوگ یکی از آثاری است که به طور ویژه به نقش مادر می پردازد. هر چند نامش در ظاهر کمی عجیب و بی ارتباط است اما نام این اثر به مادری تنها و رنج دیده اشاره دارد که نوزادی را  بغل گرفته و پدر نوزاد صیاد بوده و در دریا به سر می‌برد و مادر تنها با فرزندش نشسته است. این نقاشی مربوط به سبک امپرسیونیسم است.

مکتب کوبیسم از ابتدای قرن بیستم با زیر پا گذاشتن بسیاری از قوانین و قواعد طراحی پا گرفت و پابلو پیکاسو یکی از پیشگامان این سبک است.

پیکاسو ده ها اثر با موضوع مادر به سبک های گوناگون دارد. یکی از آنها تابلو مادر و کودک است که در سال ۱۹۲۱ ترسیم کرده. این نقاشی بدن انسان را در پس زمینه ای غیرواقعی ترسیم کرده و احساسات مادر نسبت به کودکش را در اولویت قرار داده است.