مطرح کردن شعار ارز تک نرخی، بازی با افکار عمومی است/ ارز تک نرخی پیشکش، جلوی سرعت گرانی را بگیرید

در حال حاضر حداقل 3نرخ ارز در اقتصاد ایران وجود دارد. یک نرخ ارز ترجیحی است. نرخ ارز نیمایی، نرخ دوم است و نهایتا نیز نرخ ارز در بازار آزاد است. زمانی دولت می‌تواند ارز را، تک‌نرخی کند که اولا به هر فرد، هر میزان ارز که خواست بدهد، در وهله بعد ‌باید با یک نرخ ثابت این ارز را توزیع و نهایتا اینکه از این نرخ حمایت کند. آیا دولت در شرایط فعلی، می‌تواند این اتمسفر ارزی را ایجاد کند؟

 چنین راهبردی در شرایط فعلی در اقتصاد ایران قابلیت اجرا ندارد. وقتی دولت، با تحریم روبه‌رو است، محدودیت در توزیع ارز دارد. حتی تجار و بازرگانان کشور نیز ناچارند میزان خرید ارزی خود را در سامانه ثبت کنند و...

در این وضعیت، صحبت کردن از تک‌نرخی شدن ارز، بیشتر به یک بازی شبیه است که در بزنگاه‌ها با افکار عمومی انجام می‌شود. هر از گاهی مسوولان اقتصادی یکسری واژه‌ها را پشت سر هم ردیف می‌کنند، بدون اینکه متوجه باشند، ضرورت‌ها و بایدها و نبایدهای چنین تصمیماتی چیست. متاسفانه افرادی در راس هرم بانک مرکزی و سایر ساختارهای کلان اقتصادی نشسته‌اند که تا به امروز هیچ توضیح قانع‌کننده‌ای به اهالی اقتصاد درباره راهبردهای در پیش گرفته شده در حوزه‌های پولی و مالی نداده‌اند. البته طبیعی است، فردی که مهم‌ترین سابقه‌اش در بازار سرمایه کشور بوده است، توانایی پاسخگویی به ابهامات کلان پولی و مالی را نداشته باشد.

 در شرایط فعلی  دولت باید قبل از هر تصمیمی در حوزه‌های کلان اقتصادی، ابتدا مساله تحریم‌ها را حل و فصل و برجام را احیا کند. در وهله بعدی باید زمینه بهبود مناسبات ارتباطی با جهان پیرامونی فراهم شود. در داخل و خارج سیاست تنش‌زدایی و افزودن بر مشارکت عمومی در پیش گرفته شود تا از دل این بهبود وضعیت، چرخ‌های اقتصاد به حرکت درآید. در این شرایط نباید به حرف مشاورانی گوش داد که از دل بازی با نرخ ارز و فضاسازی در این حوزه به فکر پر کردن حساب‌های بانکی خود هستند. مردم فعال ثبات در قیمت‌ها را خواستارند تا هر روز اقلام تازه‌ای از سفره‌های آنان حذف نشود، تک‌نرخی کردن ارز، فعلا پیشکش تا بعد...