معنی رنگ و علائم پرچم کشورهای مختلف

پرچم به پارچه ای گفته می‌شود که معمولاً دارای نقش‌های رنگی و علامت و تزئین بوده و برای مشخص شدن یک ملت یا یک کشور به کار می رود. پرچم هر کشور نماد آرمان ها و ارزش های آن کشور است و نشان از هویت ملی آن کشور دارد. از پرچم به عنوان نمادی برای به نمایش گذاشتن همبستگی و اتحاد مردم هر کشور و یا حتی هشدار و آگاهی استفاده می شود. پرچم باید مانند شناسنامه ای باشد و هویت و ملیت هر کشور را بیان کند. در این بخش به بیان مفهوم نهفته در رنگ‌ها و نشانه‌های موجود در پرچم کشورها می پردازیم.

ایران

با معنی و مفهوم پرچم کشور عزیزمان ایران آغاز میکنیم؛ پرچم کشورمان از زمان قاجار به سه رنگ سفیده، قرمز و سبز در آمدو امروزهم پرچم ایران با همان 3 رنگ و واژه ی مبارک الله اکبر در مرکز پرچم و همچنین 22 الله اکبر دیگر در حاشیه ی رنگ های قرمز و سبز دیده می شود. در فرهنگ ایرانی رنگ سبز فرهنگ را مشخص می کند و نماد توسعه، شادی، وحدت، سرزندگی است و رنگ سفید آزادی را به تصویر می کشد و رنگ قرمز به معنای شهادت و نماد شجاعت، آتش، زندگی، عشق، گرما است. پرچم ایران نمایانگر اتحاد و پیروزی مردم آن است.

بریتانیا

پرچم بریتانیا رسماً پرچم اتحاد نامیده می شود و به طور عمومی به عنوان نشان اتحاد شناخته می شود. این پرچم یکی از قدیمی ترین پرچم های جهان، نشان اتحاد ترکیبی از سه پرچم جداگانه با نمادهای حامی سه کشور انگلستان و ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی است که تحت یک حاکمیت متحد شده اند. انگلستان و ولز با صلیب قرمز پررنگ سنت جورج و زمینه سفید نشان داده شده است.پرچم اسکاتلند یا صلیب سنت اندریس با صلیب ضربدری سفید رنگ و زمینه آبی و ایرلند شمالی با صلیب سنت پاتریک، صلیب مورب قرمز و ‌زمینه سفید نشان داده شده است.

نیجریه

پرچم نیجریه شامل سه نوار عمودی هم اندازه است، رنگ سبز نمایانگر پوشش گیاهی سرسبز کشور و صنعت کشاورزی و رنگ سفید نشان دهنده تمایل کشور برای صلح و وحدت است. این پرچم در 1 اکتبر 1960 به تصویب رسید.

مالزی

14 نوار قرمز و سفید و همچنین 14 پر در ستاره نشان دهنده 13 کشور عضو و منطقه فدرال کوالالامپور و برابری آنها در موقعیت است. در حالی که نمادهای هلال و ستاره نشان دهنده مذهب غالب کشور( اسلام )است و رنگ زرد رنگ سلطنتی سنتی این کشور است. مستطیل آبی که در اصل از پرچم اتحاد اقتباس شده یعنی در گذشته مالایا مستعمره بریتانیا بوده و اکنون به معنای اتحاد مردم این کشور است. این پرچم در 26 می 1950 به تصویب رسید.

آفریقای جنوبی

رنگ‌های پرچم آفریقای جنوبی که توسط ایالت سابق هرالد اف براونل طراحی شده‌اند، نماد رسمی ندارند و با این حال، دارای اهمیت تاریخی هستند. پرچم آفریقای جنوبی ترکیبی از گرافیتی های زیبا و از 6 رنگ مختلف تشکیل شده که در خود از 6 رنگ مختلف تشکیل شده اند. رنگ‌های سیاه، سبز و زرد قصیده‌ای برای حزب سیاسی نلسون ماندلا، کنگره ملی آفریقا هستند و قرمز، سفید و آبی یادآور پرچم‌های استعمارگران اروپایی و جمهوری‌های بوئر سابق هستند. "Y" نشان دهنده عناصر متنوع ملت و همگرایی آنها به سمت یک مسیر واحد است. اگر به پرچم آفریقای جنوبی می بینید که در آن پرچم انگلیس به عنوان مستعمر قبلی این کشور هنوز هم حضور دارد.این پرچم در 27 آوریل 1994 به تصویب رسید.

ترکیه

کشور ترکیه که دارای پرچمی منحصر به خویش است و در آن نمادهایی به زیبایی در کنار هم قرار گرفته است. پس زمینه این پرچم به رنگ قرمز است که قرمزی این پرچم را از خون هایی است که در طی جنگ های یونان و ترکیه ریخته شده است.پرچم قرمز رنگ ترکیه ترکیبی از نماد اسلام یعنی ماه و ستاره و همچنین نمادی از پاکی مردم ترکیه است.

کره جنوبی

پرچم کره جنوبی رسما "تِگوگی" نامیده می شود که به معنای "قطبیت عالی" است. رنگ پایه، سفید رنگ سنتی مردم کره و نشان دهنده صلح و صفا است. نماد در مرکز نشان نیروهای کیهانی یین (آبی) و یانگ (قرمز) است که برای حفظ تعادل هماهنگ ضروری هستند. چهار حرف سیاه یا "kwae" در هر گوشه پرچم نشان دهنده بهشت، زمین، آب و آتش است. این پرچم در 25 ژانویه 1950 به تصویب رسید.

ایالات متحده آمریکا

پرچم آمریکا که اغلب «ستاره دار و راه راه‌» یا «شکوه قدیمی» نامیده می‌شود، دارای 13 خط راه راه و نشان‌دهنده 13 مستعمره اصلی است:کنکتیکوت، دلاور، جورجیا، مریلند، ماساچوست، نیوهمپشایر، نیوجرسی، نیویورک، کارولینای شمالی، پنسیلوانیا، رود آیلند، کارولینای جنوبی و ویرجینیا. 50 ستاره نشان دهنده 50 ایالت فردی کشور در حالی که رنگ قرمز نشان دهنده سرسختی و شجاعت، آبی نشان دهنده هوشیاری و عدالت و سفید نشان دهنده پاکی و بی گناهی است. این پرچم در 14 ژوئن 1777 به تصویب رسید.

آرژانتین

پرچم آرژانتین از سه نوار افقی تشکیل شده است،نوارهای آبی رنگ آسمان صاف این کشور را نشان می دهد، رنگ سفید نشان دهنده برف کوه های آند است. خورشید با چهره انسان بر روی نوار سفید دارای ویژگی‌هایی از خدای خورشید اینکاها نماد استقلال آرژانتین است. این پرچم در 27 فوریه 1812 به تصویب رسید.

بنگلادش

پرچم بنگلادش شامل یک دایره قرمز رنگ با زمینه سبز است. رنگ قرمز نشان دهنده طلوع خورشید و فداکاری هایی است که مردم این کشور برای استقلال خود انجام داده اند. از سوی دیگر رنگ سبز نشان دهنده سرسبزی و سرزندگی کشور است. جالب اینجاست که دایره قرمز کمی به سمت چپ قرار گرفته است به طوری که وقتی پرچم بر روی دکل به اهتزاز در می آید در مرکز به نظر می رسد. این پرچم در 17 ژانویه 1972 به تصویب رسید.

اتیوپی

این پرچم شامل رنگ های پان آفریقایی - سبز، زرد و قرمز در سه نوار افقی است. رنگ سبز نشان دهنده امید و حاصلخیزی سرزمین، زرد نشان دهنده عدالت و هماهنگی و قرمز نماد فداکاری و قهرمانی در دفاع از کشور است. دیسک آبی در مرکز نشان دهنده صلح و ستاره پنج پر نماد وحدت و برابری در میان مردم اتیوپی است. این پرچم در 31 اکتبر 1996 به تصویب رسید.

اتریش

یکی دیگر از قدیمی ترین پرچم های جهان، پرچم اتریش است که به معنای واقعی کلمه تاریخچه ای خونین دارد. پس از نبرد در طول جنگ صلیبی سوم، دوک اتریش، تونیک سفید لئوپولد پنجم به طور کامل به خون آغشته شد. اعتقاد بر این است که این ترکیب قرمز-سفید-قرمز الهام بخش پرچم این کشور بوده است. این پرچم از سال 1191 مورد استفاده قرار گرفته و پس از جنگ جهانی دوم در 1 می 1945 مجدداً مورد استفاده قرار گرفت.

کانادا

پرچم کانادا که به عنوان "پرچم برگ افرا" شناخته می شود که این پرچم از دو رنگ سفید و قرمز به وجود آمده و برگ یکی از درخت های بومی کانادا در مرکز آن قرار گرفته است. رنگ قرمز، برگرفته از صلیب سنت جورج و سفید برگرفته از نشان سلطنتی فرانسه است. یک برگ افرا 11 نقطه ای در مرکز نوار سفید قرار می گیرد. پس از یک کارزار طولانی به رهبری لستر بی پیرسون، نخست وزیر، که متوجه شد در طول جنگ جهانی اول، بسیاری از گردان های کانادایی یک برگ افرا را در نشان خود گنجانده بودند. این پرچم به شکل فعلی خود در 15 فوریه 1965 به تصویب رسید.

دانمارک

پرچم دانمارک که به عنوان قدیمی ترین پرچم ملی به طور مداوم مورد استفاده قرار می گیرد، دارای یک صلیب سفید با پس زمینه قرمز است. این صلیب نشان دهنده مسیحیت است. طبق افسانه ها، پرچم در 15 ژوئن 1219 زمانی که پادشاه والدمار دوم استونی ها را شکست داد، از آسمان به زمین افتاد. با این حال، به گفته مورخان، طرح پرچم از پرچم های قدیمی جنگ های صلیبی گرفته شده است و این پرچم رسماً در سال 1625 به عنوان پرچم ایالتی پذیرفته شد.

آلمان

رنگ های پرچم آلمان یادآور پرچم قرون وسطایی امپراتوری روم است. این پرچم از 3 رنگ طلایی، قرمز و مشکی تشکیل شده است که هر کدام فلسفه ی ی مختلفی دارند و هر کدام داستانی خاص از تاریخ این کشور را بیان می کنند. سه رنگ پرچم را می توان به رنگ لباس سربازانی که در طول جنگ های ناپلئون برای کشور جنگیدند، ردیابی کرد. قبل از اتحاد آلمان شرقی و غربی با هم پرچم آلمان متفاوت بود و امروزه پس از اتحاد دو آلمان، پرچمی سه رنگ را تنها نمادشان معرفی می کنند.پرچم فعلی در 23 می 1949 به تصویب رسید.

کره شمالی

قسمت پهن قرمزرنگ نمادی از کمونیسم و میهن پرستی انقلابی کشور است. دو نوار آبی نشان دهنده حاکمیت در حالی که نوارهای سفید باریک نشان دهنده خلوص و ستاره قرمز نشانگر فلسفه کمونیستی و دایره سفید نمادی از فلسفه یین یانگ است. این پرچم در 8 سپتامبر 1948 به تصویب رسید.

استرالیا

پرچم استرالیا پرچم اتحاد را در بالا گوشه سمت چپ دارد که نشان دهنده استعمار آن توسط بریتانیا است. درست در زیر پرچم اتحاد یک ستاره هفت پر - ستاره فدراسیون به نمایندگی از هر یک از شش ایالت کشور وجود دارد. نیمه سمت راست پرچم صورت فلکی صلیب جنوبی را نشان می دهد که از هر ایالت و قلمرو استرالیا قابل مشاهده است. این پرچم در 3 سپتامبر 1901 به تصویب رسید.

فرانسه

فرانسه یکی از معروف ترین کشورهای جهان و دارای پرچمی ساده است که از سه رنگ قرمز، سفید و آبی تشکیل شده است که الهام گرفته از کلاه پادشاه لوئیس شانزدهم بود که در جریان یک گردهمایی انقلابی در پاریس پوشیده شد.

رنگ سفید این پرچم نشانی از سیستم پادشاهی این کشور و خانواده سلطنتی فرانسوی و خانواده ی معروف بربن ها بوده است. رنگ قرمز و آبی قصیده ای از رنگ های زنده پاریس، پایتخت ملی است. این دو رنگ توسط انقلابیون وارد پرچم فرانسه شد. در طول سال‌ها، رنگ‌های قرمز، سفید و آبی نشان‌دهنده آزادی، برابری و برادری آرمان‌های انقلاب فرانسه- هستند. این پرچم به طور رسمی در 15 فوریه 1794 پذیرفته شد.

سوئیس

پرچم ملی کشور سوئیس یکی از معروف‌ترین پرچم‌های جهان و به شکل مربع است. پرچم سوئیس با پس زمینه ای قرمز رنگ و یک صلیب بزرگ نقره ای در وسط پرچم که خود نمایی می کند شناخت می شود و منبع الهام پرچم های واتیکان و صلیب سرخ است.این پرچم مانند بقیه پرچم کشور دچار تغییرات در طول تاریخ بوده است و شکل فعلی پرچم سوئیس از قرن 14 مورد استفاده قرار گرفته بوده است.

چین

پرچم چین بسیار ساده بوده و نشانی از سیستم دولتی کمونیستی این کشور است. قرمز نماد کمونیست و چهار ستاره کوچک نماد طبقات اجتماعی جامعه چین، طبقه کارگر، دهقانان، بورژوازی شهری و ملی است. ستاره بزرگ طلایی و رنگ قرمز نمادی از انقلاب کمونیستی است. این پرچم به طور رسمی در 1 اکتبر 1949 پذیرفته شد.

بحرین

نوار دندانه دار سفید با پنج نقطه نشان دهنده پنج رکن اسلام است. رنگ قرمز انتخاب سنتی پرچم تمام کشورهای حاشیه خلیج فارس است. این پرچم تا سال 2002 دارای 8 نقطه سفید بود که بعداً برای جلوگیری از اشتباه گرفتن با پرچم قطر به 5 نقطه کاهش یافت. پرچم اصلی به طور رسمی در سال 1932 پذیرفته شد.

برزیل

پرچم برزیل، از پرچم های شاد جهان است که از رنگ های سبز و زرد قناری تشکیل شده که در وسط آن یک کره ی سورمه ای با ستاره های فراوان قرار دارد. سبز نشان دهنده ی جنگل ها و منابع طبیعی این کشور و زرد نشانی از ثروت ملت برزیل است.

هندوستان

پرچم هند که با نام «تیرانگا» به معنای «سه رنگ» شناخته می‌شود، این پرچم از 3 رنگ ساده و کمرنگ سبز، زعفرانی و سفید است و در اصل به معنای نشان دادن دو گروه مذهبی اصلی این کشور بود - زعفرانی نشان دهنده هندوها و سبز نشان دهنده مسلمانان و نوار سفید نماد صلح بین دو جامعه است.

معانی این رنگ ها با گذشت زمان تکامل یافته اند. زعفرانی اکنون بیانگر شجاعت و فداکاری و میهن پرستی، رنگ سفید نشان دهنده صلح و مهربانی، حقیقت و پاکی و رنگ سبز نماد ایمان، باروری و جوانمردی است. در وسط پرچم هند یک چرخ نخ ریسی به نام آشوکا چاکرا قرار گرفته است که به آن "چرخ قانون" نیز می گویند که دایره بی پایان زندگی را نشان می دهد و 24 پره آن برای نشان دادن هر ساعت از روز است و به معنای قانون و حرکت آهسته و پیوسته ی هند و دوری از انفعال این کشور است.این پرچم در 22 ژوئیه 1947 به تصویب رسید.

مکزیک

پرچم مکزیک از سه نوار عمودی مساوی در رنگ های سبز، سفید و قرمز تشکیل شده است. رنگ سبز نشان دهنده امید و شادی و رنگ سفید نماد صلح و مذهب است و نوار قرمز استقلال ملت را نشان می دهد. نشان مکزیک روی نوار سفید نماد میراث آزتک این کشور است. پرچم فعلی در 16 سپتامبر 1968 به تصویب رسید.