بزرگترین دشمن آمریکا خود او است/ با تغییر سیاست خارجه واشنگتن، پوتین و بایدن با هم درگیر می شوند؟

به گزارش خبر فوری، در حالیکه جو بایدن اعلام کرده که به خاطر اجتناب از وقوع جنگ جهانی ترجیح می دهد وارد بحران اوکراین نشود، اما برخی نگران این موضوع هستند که با افزایش فعالیت روسیه در اوکراین و گسترش حملات ارتش پوتین بالاخره جنگ بزرگ آغاز شود. این رویکرد زمانی شدت می گیرد که به گزارش ها و تحلیل های رسانه های آمریکایی توجه کنیم. این چنین نیست که همه رسانه های آمریکایی از تصمیم رئیس جمهور این کشور حمایت کنند. برخی از رسانه ها انفعال آمریکا در برابر روسیه و اکتفا به تحریم های اقتصادی را نه تلاش برای حفظ صلح بلکه نوعی انفعال می دانند. این تحلیلگران معتقدند آمریکا باید هرچه سریعتر دست به کار شده و فعالانه اقدام کند.

نشنال اینترست: دشمن بزرگ آمریکا خودش است!

پایگاه نشنال اینترست یکی از رسانه هایی است که در تحلیلی به موضوع سیاست آمریکا در قبال روسیه و چین پرداخته است. نویسنده این تحلیل با تیتر «رقیب اصلی آمریکا نه روسیه است نه چین؛ بلکه خودش است» سعی در تحریک نیروهای آمریکایی دارد. نویسنده نشنال اینترست در مقاله خود تاکید دارد؛ «ایالات متحده این فرصت را دارد که بر سکون و ناکارآمدی خود غلبه کند؛ ناکارآمدی که مربوط به عدم شفافیت استراتژیک و وابستگی به مانورهای رقبای خارجی است.»

نویسنده معتقد است مشکل اصلی اختلاف نظر وسیع در داخل سیستم قدرت در آمریکا است. نشنال اینترست تاکید دارد که نمایندگان ارگان های مختلف هنوز در مورد چگونگی مواجهه با ایران، چین و روسیه گیج هستند و حتی یک تصمیم مشخص در مورد سیاست های آب و هوایی آمریکا نمی توانند بگیرند. این ابهام و اختلاف نظر باعث شده بسیاری در مورد آینده دچار ابهام شده و سیاست بلند مدت آمریکا را زیر سوال ببرند.

سیاست خارجی «واکنشی» آمریکا دیگر جواب نمی دهد

نویسنده معتقد است هرچند عامل فوق الذکر باعث شده تاثیرگذاری آمریکا روز به روز کمتر شود اما این اتفاق فقط مربوط به اختلاف نظرها نیست بلکه استراتژی کلی آمریکا نیز اشتباه است. سیاست خارجی آمریکا هنوز «واکنشی» است؛ به این معنا که آمریکا منتظر است ببیند رقبای اصلی یعنی چین و روسیه چه اقدامی انجام می دهند تا به آن واکنش نشان دهد. این سیاست واکنشی همچنین، باعث نزدیک تر شدن دو جبهه مخالف آمریکا یعنی روسیه و چین به هم شده و آنها را قدرتمندتر کرده است. همچنین، این رویکردِ واکنشی به روسیه و چین می‌ تواند توانایی آمریکا را برای مدیریت چالش ‌های فراملی، از جمله تغییرات آب‌وهوایی و بیماری‌ های همه ‌گیر، که به طور فزاینده‌ای رفاه آمریکایی ‌ها را به خطر می اندازند، تضعیف کند.

نویسنده معتقد است آمریکا باید در زمینه سیاست خارجی فعال باشد و فعالانه در زمینه رقابت با روسیه و چین و سایر رقبا عمل کند. این اقدام مستقل و غیر واکنشی باعث می شود آمریکا حتی به تعادلی در رقابت با دو غول شرقی برسد و از نزدیک شدن بیشتر روسیه و چین به هم جلوگیری کند.

فرصت جدید آمریکا که چین و روسیه برایش فراهم کرده اند

نویسنده پیشنهاد می کند آمریکا در شرایط فعلی که بحران روسیه و چین شدت گرفته بهتر است فعالانه با کشورهای دیگر روابط دوستانه برقرار کند تا دو سر طیف به یک تعادل برسد. بر اساس تحلیل نشنال اینترست، اقدامات سیاسی روسیه و به خصوص چین به آمریکا کمک می کند که این سیاست فعالانه را به سرعت بیشتری پی بگیرد. کمی بیش از یک دهه پیش، یان ژئوتونگ، تحلیلگر مسائل روابط بین‌الملل، استدلال کرد که «هسته‌ اصلی رقابت بین چین و ایالات متحده این است که متوجه شویم چه کشوری دوستان باکیفیت ‌تری دارد». اینکه دیپلماسی محدودکننده چین بسیاری از قدرت‌ های بزرگ را وادار می‌ کند تا خود را بیشتر با ایالات متحده هماهنگ کنند، فضای تنفسی برای واشنگتن ایجاد می‌کند.  نشنال اینترست در این زمینه می‌نویسد: «سیاست خارجی ایالات متحده نباید تابع اقدامات رقیبی باشد که به طور فزاینده‌ای مسیر خود را مسدود می‌کند.»

از نظر نویسنده، این وضعیت برای روسیه بدتر است و این کشور با اقدامات اخیرش بیشتر باعث شده کشورهای دنیا از آن دور شوند.

به همین دلیل، نویسنده تاکید دارد که آمریکا باید سیاست خارجی نویی را به کار بگیرد. نویسنده در انتهای مقاله اش در نشنال اینترست می نویسد: «دولت بایدن این فرصت را دارد که الگو بودن فعالانه قدرت های بزرگ در سیاست خارجی ایالات متحده را از بین ببرد. ایالات متحده به نوبه خود فرصتی برای غلبه بر ناکارآمدی و سکونی دارد که مدتهاست پیگیری شفافیت استراتژیک خود را به مانورهای رقبای خارجی وابسته کرده است... آمریکا باید بیشتر بر روی گام‌هایی تمرکز‌کند که کاملاً تحت کنترلش باشد نه اینکه صرفا به تصمیمات چین و روسیه که فقط تا حدی در کنترلش است، واکنش نشان دهد. این امر سیاست آمریکا را کمتر در برابر عوامل بیرونی آسیب پذیر می کند و بدون در نظر گرفتن اقداماتی که پکن و مسکو انجام می دهند، توان رقابت استراتژیک بلندمدت ایالات متحده را افزایش می دهد.... در نتیجه باید گفت رقیب اصلی آمریکا در نهایت نه چین، روسیه، یا طرف های دیگر بلکه خودش است.»