مدیرکل زمین شناسی منطقه اهواز: کانونهای گرد و خاک در خوزستان آلوده به مواد رادیواکتیو نیست
مدیرکل زمین شناسی و اکتشافات معدنی منطقه جنوب باختری (مرکز اهواز) با اشاره به نتایج مطالعات درباره کانونهای گرد و غبار خوزستان، گفت: آلودگی عناصر سنگین در برخی کانونهای گرد و غبار خوزستان مشاهده شده اما خطر آلودگی رادیولوژیکی ساکنان اطراف این کانونها را تهدید نمیکند.

علی اژدری در همایش روز جهانی مقابله با بیابانزایی در گیت بوستان اهواز، با ارائه نتایج تحقیقات جدید از کانونهای گرد و غبار خوزستان، توضیح داد: بررسی کمیتهای بیولوژیکی مرتبط با رادیواکتیویته رادیوایزوتوپها نشان میدهد که خطر رادیولوژیکی متوجه ساکنان مناطق جمعآوری نمونهها نیست به این معنی که اورانیوم ضعیف شده در این ذرات وجود ندارد و در جاهایی که میانگین پرتوزایی بالاتر از استاندارد بوده نیز خطرزایی نداشته است.
وی افزود: بررسی پراکنش عناصر سنگین و سمی و شاخصهای محیط زیستی مرتبط با آنها نشان میدهد که آلودگی برخی عناصر مانند وانادیم، کروم، منگنز و نیکل به طور محلی در برخی نقاط دیده میشود که نیازمند بررسی بیشتر است.
اژدری وسعت بیابانهای خوزستان را ۱.۳ میلیون هکتار عنوان کرد و گفت: در این مطالعه، از تمام دشتها نمونهبرداری شده و ذرات خاک و آلودگیهای آن بر اساس هفت شاخص محیط زیستی بررسی شده است.
وی با اشاره به وضعیت بافت، مقاوت سطحی، میزان گچ، شوری و سدیمی خاک و همچنین عمق و شوری آب زیرزمینی در منطقه، این ویژگیها را عامل افزایش فرسایشپذیری در خاک عنوان کرد.
اژدری همچنین با تاکید بر لزوم تغییر روشهای تثبیت کانونهای گرد و غبار در خوزستان، افزود: بررسیها کنونی از وضعیت شوری و سدیمی نشان میدهد بخش قابل توجهی از اراضی منطقه در کلاس شوری و سدیمی خیلی زیاد قرار دارند که با توجه به عمق کم و شوری خیلی زیاد آب زیرزمینی در بخشی از این اراضی، امکان استفاده از شیوههای مهار بیولوژیک در آنها وجود ندارد.
وی پیشنهاد کرد: روشهای مهار غیربیولوژیک مانند استفاده از مالچهای معدنی، مصالح سنگ ریزهای و نخالههای ساختمانی برای تثبیت کانونهای گرد و غبار با نگاهی ویژه بررسی شود.