کودکان را پیاده یا با سرویس به مدارس ببریم؟

طراحی شهری هوشمندتر و زیرساخت‌های بهبودیافته می‌تواند به تشویق کودکان بیشتر برای رفت‌ و آمد فعال در سنین پایین کمک کند.

دیوید تولوچ، استاد معماری در دانشگاه راتگرزنیوبرانزویک ایالات متحده و یکی از محققان این تحقیق، می‌گوید: پیاده‌روی تا مدرسه لحظه‌ای شگفت‌انگیز در روز است که به بچه‌ها نگاهی اجمالی از داشتن یک سبک زندگی فعال می‌دهد. زمانی که افراد پیاده‌روی را در سنین پایین شروع می‌کنند، این موضوع می‌تواند تاثیری ماندگار بر سلامت آن‌ها داشته باشد.

بر اساس داده‌های بررسی ملی سفر خانواده‌ها در ایالات متحده حدود ۱۱ درصد از کودکان پیاده یا با دوچرخه‌سواری به مدرسه می‌روند و این نرخ در یک دهه اخیر تغییر نکرده است.

کودکانی که در ابتدا به‌ طور فعال به مدرسه رفت‌ و آمد داشتند، در مقایسه با کودکانی که این طور نبودند، هفت برابر بیشتر احتمال داشت که ۲ تا چهار سال بعد به‌ طور فعال به مدرسه رفت‌ و آمد کنند.

رابین دی ویز، استادیار در دانشگاه ایالتی آریزونا و محقق اصلی این مطالعه، می‌گوید: اکثر بچه‌ها به سقف ۶۰ دقیقه فعالیت‌ بدنی توصیه شده در روز نمی‌رسند و نوع رفت‌ و آمد می‌تواند راهکاری برای افزایش فعالیت کودکان باشد.

تولوچ اظهار کرد: بزرگترین و پایدارترین مانع، فاصله بین خانه و مدرسه است. فاصله تا مدرسه اغلب با افزایش سن کودکان افزایش می‌یابد. در نتیجه احتمال رفت‌ و آمد فعال پس از رسیدن کودکان به دبیرستان کاهشی می‌شود.

وی افزود: طراحی شهری هوشمندتر می‌تواند به معکوس کردن این روند کمک کند. بهبود زیرساخت‌ها مانند پیاده‌روها و خیابان‌های پردرخت نیز می‌تواند پیاده‌روی را دلپذیرتر کند.

نتایج این تحقیق در مجله Preventive Medicine Reports منتشر شده است.