اسدالله حبیب درگذشت

اسدالله حبیب، نویسنده، پژوهشگر، داستان‌نویس و بیدل‌پژوه، یکی از استوانه‌های گران‌سنگ زبان و ادب فارسی از میان ما رخت برکشید. در زمانه یورش به کیان فرهنگ و ادب فارسی، نامش، زنده و راهش، الگوی ماست.

او روز گذشته (چهارم آذر/ قوس ۱۴۰۱خورشیدی) مطابق با ۲۵ نوامبر ۲۰۲۲ میلادی در ۸۱ سالگی در آلمان از دنیا رفت.

اسدالله حبیب متولد ۱۳۲۰، در شهر کابل بود. او دوره مکتب را در ولایت فاریاب افغانستان سپری کرد و دوره لیسانس را در دانشکده ادبیات دانشگاه کابل و دوره دکتری را در انستیتوت زبان‌های شرقی دانشگاه مسکو خواند. پس از پایان تحصیل به کابل برگشت و استاد دانشکده ادبیات دانشگاه کابل شد. سال‌ها در این سمت فعالیت کرد.

او علاه بر استادی در دانشگاه کابل، مدتی سمت اتحادیه نویسندگان افغانستان و ریاست دانشگاه کابل را نیز بر عهده داشت. همچنین عضو آکادمی علوم افغانستان نیز بود.

حبیب یکی از بیدل‌شناسان و ادبیات‌شناسان شناخته شده افغانستان بود و آثار پژوهشی زیادی در این عرصه از خود برجای گذاشته است. زنده‌یاد حبیب عضو حزب دموکراتیک خلق افغانستان نیز بود. او بعد از شروع جنگ‌های داخلی در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه هفتاد، راه مهاجرت را در پیش گرفت و تا پایان عمر در آلمان زیست.

«وداع با تاریکی»، «آتش در نارنج‌زار»، «سه‌ مزدور»، «آخرین آرزو» «کشف بزرگ»، «پایان غم بزرگ»، «سپیداندام»، «داس‌ها و دست‌ها»، «نظر گل»، «سواحل گنگا»، «شب‌ها ارواح می‌آیند»، «انفجار»، «بیدل شاعر زمانه‌ها»، «راه گورکی»، «ادبیات دری در نیمه نخستین سده بیستم»، «ویژگی‌های داستانی شاهنامه»، «بیدل و چهار عنصر»، «دوره امانی»، «پژوهشی در وضع فرهنگی اجتماعی زمان امیر امان‌الله»، «واژنامه بیدل»، «سایه صدا؛ جلوه‌های هنری شعر بیدل» و «انسان در نگارستان شعر بیدل» از جمله آثار اوست.