پوراحمد کارگردانی عصیانگر بود نه افسرده

در پیام کانون کارگردانان سینمای ایران آمده است:

«کیومرث پوراحمد کارگردان سینمای ایران در یکی از روزهای ابتدایی بهار خودش را حلق آویز کرد. این خبر تلخ و ترسناک تاثیری شوکه کننده در سینمای ایران و اهالی هنر داشت. او فیلم‌هائی عالی و سریالی ماندگار ساخت که جزئی از میراث فرهنگی این سرزمین است و نام و یادش با این آثار تا ابد زنده خواهد بود.

پوراحمد سینماگری معترض و مطالبه گر بود که در سالهای اخیر همگان شاهد کنش‌ها و موضع‌گیری‌های صریح او بودیم. پوراحمد از وقایع تلخ ماه های اخیر خشمگین و آزرده بود که گوشه‌ای ازین آزردگی را در متنی که در مورد حضور فیلمش در جشنواره فیلم فجر نوشت، بیان کرد. پوراحمد کارگردانی عصیانگر بود نه افسرده، معترض بود نه ناامید و بیش از خویش، نگران آینده سینمای ایران بود.

کیومرث پوراحمد با حرف‌ها و کنش‌ها و اعتراضات و در آخر با مرگش پیام بزرگی به ما داد. پیامی در اعتراض به دو تیغ سانسور و سرمایه‌های هدایت شده که سینمای ایران را به پرتگاه سقوط برده است.

پیام مرگِ غریبِ پوراحمد اعتراض به شرایط فعلی سینمای ایران است ، شرایطی که بزرگان سینما را قدر نمی‌دانند، جوانان سینما را عاصی و دلزده می‌کنند و سینمائی مطیع و فرمانبردار می‌خواهند. آقای پوراحمد! شما خود را قربانی کردید تا به نسل جوان امید، محکم ایستادن و اهمیت تاب آوری را یادآوری کنید؛ کاری که شما در چهار دهه انجام دادید و گنجینه‌ای ماندگار از خود به جا گذاشتید. سلام‌ ما را به بی بی قصه‌های مجید برسانید.»