لحظه‌ای که سیم‌ها از لباس خواننده در کنسرت بیرون زد/ خدا روشکر خوب شدم؛ من باید گلویم مرطوب باشد ...

هواداران تهرانی محسن ابراهیم‌زاده پس از ۹ ماه انتظار، بالاخره توانستند خواننده مورد علاقه خود را بر روی صحنه ببینند.

۱.نخستین نکته‌ای که پیش از آغاز برنامه، از محوطه باز نمایشگاه بین‌المللی و لابی سالن به ذهن می‌رسید، تجمع زیاد هواداران بود. از همین تجمع می‌شد حدس زد که هیچ صندلی‌ای در سالن خالی نماند و همین‌طور هم شد.

۲. کنسرت با یک ربع تاخیر شروع شد ولی از آن‌طرف که قرار بود ساعت ۲۴ به پایان برسد، به درخواست ابراهیم‌زاده، ۲۰ دقیقه وقت اضافه گرفته شد تا این اجرا در ساعت ۲۰ دقیقه بامداد به پایان برسد.

۳. نکته مشهود این کنسرت، انرژی بسیار زیاد ابراهیم‌زاده بود. این خواننده، ورود خوبی داشت و همان انرژی را در تمام لحظات کنسرت نگه‌داشت. مدام هوادارانش را به تشویق فرامی‌خواند و اجازه نداد سالن، حتی برای لحظه‌ای، از ریتم بالا بیفتد.

۴. ابراهیم‌زاده پس از پایان هر قطعه، با مخاطبانش حرف می‌زد. البته بیشتر حرف‌هایش شوخی بود و تلاش می‌کرد تا مخاطبانش را بخنداند. شاید اغراق نباشد اگر تعداد شوخی‌های کلامی این خواننده با مخاطبانش را ده‌ها مورد عنوان کنیم.

۵. تحرک بالای ابراهیم‌زاده هم دیگر مشخصه اجرای آن شب بود. این خواننده، برای یک لحظه آرام و قرار نداشت و مدام بر روی صحنه راه می‌رفت، می‌دوید و بین اعضای گروهش در تردد بود.

۶. آب نوشیدن خواننده هم به سوژه جالب این اجرا تبدیل شد به طوری‌که گفت: ببخشید پشتم به شماست؛ من می‌روم آب بخورم چون گلویم باید همیشه مرطوب باشد.

۷. ابراهیم‌زاده در این اجرا، بر روی ۹ ماه تاکید بسیاری داشت. او در جایی از کنسرت گفت: بالاخره بعد از توانستم در تهران کنسرت بگذارم. من این ۹ ماه درگیر بیماری بودم. صدای من مشکل پیدا کرده بود که خدا را شکر، خوب شد ولی دوران خیلی سختی بود.

۸. ابراهیم‌زاده در بخش‌هایی از کنسرت، قطعاتی را بدون موسیقی می‌خواند و چه‌چه می‌زد. او بلافاصله پس از اتمام هر قطعه می‌گفت: نه، خدا رو شکر خوب شدم.

۹. در این کنسرت، گروه، آهنگ بی‌کلامی را اجرا کرد که مخاطبان، استقبال خوبی از آن به عمل آوردند. این فاصله چنددقیقه‌ای، فرصتی را فراهم کرد تا ابراهیم‌زاده به پشت‌صحنه برود.

۱۰. به دلیل تحرک زیاد خواننده، چندین سیم که عوامل صدا، در لباس وی جاساز کرده بودند، بیرون زد که ابراهیم‌زاده گفت: این سیم‌ها، توکار بودند که الان روکار شدند.

۱۱. یکی از نکات جالب‌توجه کنسرت، حاضرجوابی بامزه ابراهیم‌زاده بود. به‌طوری‌که تقریبا تمامی تکه‌پرانی‌های مخاطبان را با شوخی و اصطلاحات جالب پاسخ می‌داد.

۱۲. یکی دیگر از لحظات جالب کنسرت این شب، فراموش کردن بخشی از آهنگ دلبرانه بود. ابراهیم‌زاده در واکنش به این اتفاق گفت: آدم باید نان حلال سر سفره ببرد. آقا من بی‌تعارف، ترانه را فراموش کردم. این مدل واکنش‌های طنازانه، سوت و تشویق گسترده مخاطبان را به همراه داشت.

۱۳. ابراهیم‌زاده در این کنسرت، قطعات وابستگی، من و تو، برداشت رفت، چی شد، جانم تو، شب‌های دیوونگی، علاقه محسوس، دلبرانه، گرداب، عشق شیرین، نرو جانم، گل پونه، عاشق شدن و دونه‌دونه را اجرا کرد.

۱۴. اجرای این کنسرت از این نظر اهمیت داشت که غیبت ۹ ماهه ابراهیم‌زاده در فصل کنسرت‌های پایتخت سبب شد تا عده‌ای دست به حاشیه‌سازی بزنند؛ برخی در این مدت عنوان کردند که وی به سرطان حنجره دچار است و برخی دیگر نیز گفتند که او ممنوع‌الفعالیت شده که اجرای کنسرت ۱۶ اردیبهشت، به تمامی این حواشی و شائبه‌ها پایان داد.

۱۵. مخاطبان کنسرت با آن‌که حدود ۱۰۰ دقیقه، انرژی‌ خود را در سالن خالی کردند اما باز در پله‌کان خروجی سالن میلاد، نام محسن را صدا می‌زدند و با سوت و کف، برخی از ترانه‌های محبوب او را به‌صورت جمعی می‌خواندند.