«سریع و خشن ۱۰»؛ یک فیلم چرند جذاب!

اما با همۀ این هزینه‌ها، باز هم قسمت دهم از این مجموعه نسبت به فیلم‌های اول ظرافت، عمق کمتری دارد. این فیلم از آغاز تا پایان شلوغ، آشفته و نامعقول است. همه چیز این فیلم اغراق‌آمیز و بی‌معنی به نظر می‌رسد.

قسمت دهم «سریع و خشن» بدون تردید یکی از سریع‌ترین و خشن‌ترین قسمت‌های این فرانچایز است. دیالوگ‌ها بسیار اندک و در حد شوخی‌های گاه و بیگاه نگه داشته شده‌اند و چیزی که در فیلم قطع نمی‌شود، اکشن و اکشن و اکشن است.

این دشمن که جیسون موموآ نقشش را بازی می‌کند از دل یکی از قسمت‌های قبلی این فرانچایز سربرآورده است. او پسر یکی از قاچاقچیان مواد مخدر است که در یکی از قسمت‌های قبلی جزء دشمنان خانوادۀ دامینیک بود و در تصادف کشته شد. حالا او برای انتقام سر و کله‌اش پیدا شده و قصد دارد تا وقتی خانوادۀ دامینیک را نابود نکرده خودش هم نمیرد!

این پسر که نامش دانته است، حالا مجموعه‌ای خارق‌العاده از نیرو‌ها و ترفند‌ها است که او را به قویترین شخصیت شرور در کل این فرانچایز تبدیل می‌کنند.

این فیلم قطعا یکی از پر زد و خوردترین فیلم‌هایی است که تا به حال دیده‌ایم. شخصیت‌های فیلم در هیچ موقعیتی فرصت را برای جنگ و دعوا از دست نمی‌دهند! اما آن چیزی که نقطه ضعف این نبرد‌ها به حساب می‌آید این است که دشمنان خانوادۀ دامینیک (البته غیر از دانته) مثل پشه می‌میرند و مثل برگ خزان روی زمین می‌ریزند در حالیکه شخصیت‌های قهرمان آسیبی بیشتر از خراش‌های جزئی نمی‌بینند! انگار قوانین فیزیک اصلا روی آن‌ها کار نمی‌کند! این باعث می‌شود که همۀ مشکلات فقط با نیرو‌های ابرانسانی قهرمانان حل شوند و موقعیت چالش‌برانگیز و جذابی که هوش انسانی آن‌ها را نشان بدهد در کار نباشد.

در مجموع باید سرعت، خشونت و ریتم تند این فیلم را ستایش کنیم، اما از نظر جاذبۀ داستانی و باورپذیری اتفاقات، سریع و خشن ۱۰ چیز زیادی برای ارائه کردن ندارد.