درهای «ارکستر ملی» به روی مخاطبان باز شد/ یک خودنمایی جمع جهانیها
ارکستر ملی ایران از مجموعههای وابسته به بنیاد رودکی سرانجام بعد از مدتها توقف در فعالیتهای مرتبط با اجراهای زنده، تازهترین کنسرت خود را به رهبری آرش امینی در تالار وحدت تهران برگزار کرد.
کنسرت ارکستر ملی ایران شامگاه روز جمعه دوم تیرماه ۱۴۰۱ در حالی پیش روی مخاطبان قرار گرفت که این مجموعه موسیقایی وابسته به بنیاد فرهنگی هنری رودکی از مدتها پیش اجرای عمومی را پیش روی مخاطبان قرار نداده بود و این کنسرت به نوعی اولین اجرای عمومی ارکستری بود که پس از برگزاری چند کنسرت ارگانی به علاقهمندان ارائه شد. کنسرتی که در آن علاوهبر اجرای آثار شنیده نشده فرهاد فخرالدینی آهنگساز و رهبر ارکستر صاحب نام موسیقی کشورمان و آهنگسازان دیگر، در برگیرنده نکات جالب توجه دیگری هم بود.
«ارکستر ملی ایران» که طی سالهای گذشته در قالب عناوین دیگری چون «ارکستر موسیقی ملی ایران» هم فعالیت داشته، از جمله مجموعههای مهم موسیقی کشورمان در حوزه دولتی است که در سال ۱۳۷۷ به همت فرهاد فخرالدینی پس از مدتها پیگیری و برنامهریزی با هدف اجرای آثار ارزشمند موسیقی ارکسترال ایرانی تشکیل شد. فخرالدینی بنیانگذار ارکستر ملی ایران، این ارکستر را با ترکیب متناسبی از سازهای ایرانی شامل سنتور، قانون، گروه نوازندگان تار و تارباس، بربط و سازهای ضربی در کنار سازهای یک ارکستر سمفونیک بنا نهاده است.
ارکستر ملی ایران طی سالهای گذشته رپرتوارهای مختلف و متنوعی از آثار آهنگسازان شهیر موسیقی ایرانی را در قالب آثار بی کلام و با کلام موسیقی ایرانی به صحنه برده است. کنسرتهایی که در آن ابتدا خوانندگان معتبر و تراز اولی چون محمدرضا شجریان و بعدها هنرمندانی چون شهرام ناظری، حسامالدین سراج، علیرضا قربانی، همایون شجریان، محمد معتمدی، سالار عقیلی، وحید تاج، حسین علیشاپور، پوریا اخواص، حمید خزاعی و تعدادی دیگر در آن به عنوان خواننده حضور داشتند و از این مجموعه، ارکستری را به جامعه هدف خود معرفی کردند که توانست در بسیاری از رویدادهای مهم داخلی و خارجی به عنوان یکی از مهمترین نمایندگان فرهنگی کشورمان نقش ایفا کند.
شرایطی که هم در حوزه جذب مخاطب و هم در حوزههای دیگر کیفی و موسیقایی توانست دربرگیرنده حس و حال جالب توجهی در حوزه موسیقی جدی باشد. فرآیندی که اگرچه در این سالها به دلیل مشکلات و مسائل مختلفی که گریبان گیر این ارکستر مهم شد، نتوانست مسیر ثابتی را برای خود داشته باشد، اما بدون تردید نمیتوان از حضور و وجود این ارکستر در جریان سازی توجه مخاطب به مقوله موسیقی ملی به راحتی گذشت.
به هر حال در کنسرت شب گذشته ارکستر ملی ایران که به رهبری مهمان آرش امینی از هنرمندان شناخته شده کشورمان که چندی پیش هم از رهبری دائم ارکستر سمفونیک سازمان صدا و سیما استعفا داده بود، پیش روی مخاطبان قرار گرفت، آثاری از مرتضی حنانه، جواد معروفی، کامبیز روشن روان، بهزاد عبدی و آثار منتشرنشده فرهاد فخرالدینی در قالب بخشهای مختلف اجرا شد.
«هزاردستان» به آهنگسازی مرتضی حنانه براساس ملودی از مرتضی نی داود، «سوئیت دشتی» به آهنگسازی جواد معروفی، «سوئیت برای قانون و ارکستر در سه قسمت» به آهنگسازی بهزاد عبدی در قالب قطعات «پرواز»، «سکوت» و «قفس» با تک نوازی قانون مژگان محمد حسینی و تک نوازی ویولن مازیار ظهیرالدینی، «هشت بهشت» به آهنگسازی کامبیز روشن روان براساس ملودی از حسن کسایی با تک نوازی پوریا شیوا فرد، «سوئیت برای قیچک و ارکستر در سه قسمت» به آهنگسازی بهزاد عبدی در قالب قطعات «کامران»، «چشمون مریم»، «به یاد ابوالحسن صبا» با تک نوازی قیچک شیما شاه محمدی و «کنسرتو برای ویولن و ارکستر در سه قسمت» به آهنگساز فرهاد فخرالدینی و تک نوازی ویولن امین غفاری قطعاتی بودند که در این کنسرت پیش روی مخاطبان قرار گرفت.