ماجرای یک پناهجو که با سنجابش به مرز آمریکا رسید/ ویدئو

یک مرد ۲۳ ساله ونزوئلایی در حال آماده شدن برای خداحافظی با سنجاب خانگی است که می‌گوید از کشورش در سفر به مکزیک آورده است. اگر او در ایالات متحده پناهندگی بگیرد، احتمالا از نیکو، سنجاب خانگی خود در مکزیک جدا خواهد شد.

در طول هفته‌هایی که ییسون و نیکو از ونزوئلا به سمت ایالات متحده مهاجرت کردند، در جنگل‌های خطرناک حرکت کردند. این دو به قدری جدایی ناپذیر هستند که ییسون گوشی خود را فروخت تا هر دو به اندازه کافی پول اتوبوس برای ادامه سفر خود داشته باشند.

اکنون که ییسون در حال آماده شدن برای ورود به ایالات متحده است، به احتمال زیاد باید نیکو را پشت سر بگذارد. دلیلش این است که نیکو یک سنجاب است.

این مرد ۲۳ ساله و سنجاب حیوان خانگی‌اش بازتابی غیرمعمول، اما صریح از انتخاب‌های احساسی مهاجران در مورد اینکه چه چیزی را انجام دهند - و چه چیزی را پشت سر بگذارند - هنگام شروع سفر خطرناک به شمال هستند. ییسون که از ذکر نام خانوادگی خود به دلیل ترس از امنیت خانواده خود در ونزوئلا خودداری کرد، گفت که رفتن بدون نیکو غیرممکن است. اما مکزیک جایی است که آن‌ها ممکن است مجبور به جدایی شوند.

ییسون که در میان میلیون‌ها ونزوئلایی است که از ناآرامی‌های سیاسی و اقتصادی کشورشان فرار می‌کنند، قرار ملاقاتی را برای حضور در مرز با هدف درخواست ورود به ایالات متحده و درخواست پناهندگی فراهم کرد. به طور کلی حیوانات اجازه عبور از مرز را ندارند. ییسون می‌گوید: بدون نیکو، عملاً مانند شروع با هیچ چیز خواهد بود.

بسیاری از کسانی که در سفری تقریباً ۳۰۰۰ مایلی (۴۸۰۰ کیلومتری) به ایالات متحده حرکت می‌کنند، این کار را فقط با آنچه می‌توانند حمل کنند و عزیزانشان انجام می‌دهند.

به مدت شش ماه، ییسون و نیکو در یک چادر در یک اردوگاه با صد‌ها مهاجر دیگر در ماتاموروس زندگی کردند. این منطقه روبروی شهر مرزی براونسویل تگزاس است، که صد‌ها مایل در شرق گذرگاه ایگل قرار دارد.

در یک روز اخیر، نیکو روی شانه‌های ییسون خزید و در حالی که در اطراف چادر می‌چرخید نزدیک ماند. احتمال کمی وجود دارد که ییسون بتواند نیکو را از مرز عبور دهد، اما داوطلبان در اردوگاه تسلیم نمی‌شوند.

گلدیس کاناس، مدیر یک سازمان غیردولتی گفت که او با مهاجران دیگری روبرو شده است که یک بار می‌خواستند با حیوانات خانگی خود - گربه، سگ و حتی یک خرگوش - عبور کنند، اما تا به حال، پناهجویی با یک سنجاب ندیده است.

کاناس به ارتباط ییسون با یک دامپزشک کمک کرد تا واکسیناسیون نیکو را برای ارائه به ماموران مرزی ارائه دهد. او امیدوار است که به سنجاب اجازه عبور دهند، چه با ییسون یا با یک داوطلب.

ارتباطی بین او و سنجاب وجود دارد، به طوری که او ترجیح داد آن را با خود بیاورد تا اینکه سنجاب را با خانواده خود در ونزوئلا رها کند و با خطرات ناشی از سفر روبرو شود.

ییسون گفت که سنجاب را بعد از اینکه یک روز در ونزوئلا نزدیک بود پای خود را روی آن بگذارد پیدا کرد. سنجاب به نظر تازه متولد شده بود و ییسون او را به خانه برد، جایی که او را نیکو نامید و اعضای خانواده به او ماست دادند. ییسون گفت که سنجاب حساس، خوردن مخروط درختان کاج را ترجیح می‌دهد و با گوجه فرنگی و انبه تغذیه می‌شود.

مانند هزاران مهاجر، ییسون این سفر را از طریق جنگل خطرناک معروف به گسست دارین انجام داد و گفت که جسد مردی را زیر چند پتو پیدا کرده است. او گفت زمانی که آن‌ها سوار اتوبوس شدند نیکو را در یک کوله پشتی پنهان کرده و از بازرسی بازرسی در مکزیک عبور کردند. اما ییسون گفت، یک راننده اتوبوس سنجاب را کشف کرد و او را وادار به پرداخت هزینه اضافی برای نگه داشتن حیوان در اتوبوس کرد. ییسون گفت که گوشی خود را به قیمت ۳۵ دلار فروخته تا هزینه آن را تامین کند.

هنگامی که آن‌ها به اردوگاه در ماتاموروس رسیدند، این زوج در یک روال عادی قرار گرفتند. ییسون با کوتاه کردن مو‌ها در کنار چادرش پول در می‌آورد و اغلب شب‌ها با استفاده از یک بالش با نیکو به خواب می‌رود.

وی می‌گوید: من نمی‌خواهم او از من جدا شود، زیرا می‌دانم که ما ناراحت خواهیم شد. او هرگز چهره مرا فراموش نمی‌کند.