علی شادمان و درخششی که ۱۰ سال به تأخیر افتاد

فصل اول سریال «سرزمین مادری» به کارگردانی کمال تبریزی در حالی به پایان رسید که علی شادمان با ایفای نقش «رهی» مخاطبان را حیرت‌زده کرد.

علی شادمان از آن دسته باریگران جوانی است که مسیر سختی را طی کرده است و بعد از ۱۰ سال حالا دارد مزد زحمات‌اش را می‌بیند. او با فیلم «میم مثل مادر» وارد دنیای سینما شد و بعد از آن در سریال «سرزمین مادری» به ایفای نقش پرداخت که پخش آن در سال ۹۲ متوقف شد و از اوایل مهر ماه پخش‌اش از سر گرفته شد.

علی شادمان در این مجموعه نقش رهی را برعهده دارد که برخلاف سن کم‌اش، بازیِ بسیار دیدنی‌ای از خود به نمایش گذاشته است که تحسین مخاطبان را در پی داشته است.

در این گزارش به مرور کارنامه‌ی بازیگریِ علی شادمان پرداخته‌ایم.

روایت اول؛ شکوفایی در «میم مثل مادر»

پسربچه‌ای که دچار مشکلات ژنتیکی بود و در نوازندگیِ ویولن مهارت داشت. اولین تصویرِ مخاطبان از علی شادمان به فیلم «میم مثل مادر» برمی‌گردد. او اولین‌بار در سال ۸۵، وقتی که ۱۰ ساله بود مقابل دوربین قرار گرفت و به خوبی از پس نقش سعید برآمد.

زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور درباره‌ی انتخاب شادمان برای بازی در نقش سعید گفته بود خیلی اتفاقی با او در ایلام آشنا شدم که نظرم را جلب کرد و سراغ بچه‌ی دیگری نرفتم. ملاقلی‌پور همچنین به این نکته اشاره کرده بود که شادمان این هنر را داشت که همه‌ «م»‌ها را «ب» تلفظ کند.

شادمان در فیلم «میم مثل مادر» با گلشیفته فراهانی که نقش مادرش را برعهده داشت، هم‌بازی بود که طبیعتا تجربیات او هم در ایفای نقش شادمان تاثیر داشته است.

سعید دچار معلولیت بود و ایفای نقشی که همراه با معلولیت، ویولن هم بزند قطعا برای اولین تجربه‌ی شادمان چالش‌های خاص خودش را داشته است.

او همچنین در سال ۷۶ برای بازی در فیلم «میم مثل مادر» جایزه بهترین بازیگر کودک سی‌وهفتمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم رشد را دریافت کرد.

روایت دوم؛ درخشش در سینما و تلویزیون

طرفداران پر و پا قرص تلویزیون علی شادمان را به واسطه‌ی حضور در مجموعه‌های پرمخاطب به خوبی به یاد دارند. بازیگری که حالا بعد از ایفای نقش در فیلم «میم مثل مادر» چندین سال بزرگ‌تر شده بود.

او در مجموعه‌های «کیمیا»، «ماه و پلنگ»، «محکومین» و «دیوار به دیوار ۱ و ۲» مقابل دوربین قرار گرفته است، اما در هیچ‌کدام از این سریال‌ها جزو نقش‌های اصلی محسوب نمی‌شود.

شادمان در سریال «کیمیا» نقش برادری را برعهده داشت که نگران خواهرش است و برای در آرامش بودن خانواده‌اش تلاش می‌کند. یا در سریال «ماه و پلنگ» نوجوانی بی‌تجربه بود و علاقه‌مندی‌اش به رانندگی باعث شد تا یک نفر فوت کند.

همچنین در مجموعه «دیوار به دیوار» نقش پسری جوان را برعهده داشت که از نقش‌های فرعی این مجموعه به حساب می‌آمد. شادمان همچنین در فیلم‌های «صد سال به این سال‌ها»، «زمانی برای دوست داشتن»، «کلانتری غیرانتفاعی»، «رویای سینما»، «ساکن طبقه وسط»، «اروند»، «ویلایی‌ها»، «جان‌دار»، «مردن در آب مطهر» و «شنای پروانه» حضور داشته است که اگر از بقیه‌ی آثار بگذریم، نقش‌های مهم او به فیلم‌های «مردن در آب مطهر» و «شنای پروانه» برمی‌گردد.

شادمان در فیلم «مردن در آب مطهر» با لهجه‌ی افغانستانی صحبت می‌کند و نقش پسری را عهده‌دار است که با تمام توان به دوست‌اش کمک می‌کند تا مهاجرت کند.

البته بازیِ شادمان در فیلم «مردن در آب مطهر» از نگاه هیات داوران در سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر دور نماند و در رشته بهترین بازیگر نقش اول مرد، نامزد دریافت سیمرغ شد.

او همچنین در فیلم «شنای پروانه» نقشی متفاوت برعهده دارد که فقط به اهداف خودش فکر می‌کند و در ایفای نقش یک پسر لات با لحن حرف زدن منحصر به‌فرد چنین افرادی، موفق عمل کرده است.

روایت سوم؛ سکوی پرتابی به نام «یاغی»

علی شادمان در سال‌های اخیر در سریال‌های شبکه خانگی هم به خوبی ظاهر شده است. او سال ۹۹ در سریال «می‌خواهم زنده بمانم» به کارگردانیِ شهرام شاه‌حسینی حضور پیدا کرد و ثابت کرد که در ایفای نقش پسری جوان و عاشق‌پیشه که در ابتدا بلندپرواز است و به مرور تجربه کسب می‌کند، مهارت دارد.

شادمان همچنین در مجموعه «یاغی» برای دومین بار با محمد کارت همکاری کرد و نقش اصلیِ این سریال را برعهده داشت. جاوید پسری از طبقه‌ی پایین جامعه و بی‌پول است که برای تلاش می‌کند تا به خواسته‌اش برسد. او از خود چهره‌ یک جنگجو را به نمایش می‌گذارد که سختی‌ها را به جان می‌خرد تا به دختر موردعلاقه‌اش برسد.

روایت چهارم؛ رهایی «رهی» در «سرزمین مادری»

علی شادمان بعد از بازی در فیلم «میم مثل مادر» مقابل دوربین کمال تبریزی در نقش رهی قرار گرفت. او در سال ۸۷ در سریال «سرزمین مادری» بازی کرد که در آن سال‌ها ۱۲، ۱۳ ساله بود. نقشی که حالا بعد از ۱۰ سال ماحصل زحمت‌هایش دیده شده است و تلویزیون بالاخره تصمیم گرفت مجموعه «سرزمین مادری» را پخش کند.

براساس گفته‌های شادمان درمورد بازی در نقش رهی؛ به دلیل اینکه در آن زمان در سن بلوغ بوده، هر شب آمپول‌های جلوگیری از رشد می‌زده است تا چهره و قدش تغییر نکند و همچنان با عواقب آن آمپول‌ها دست و پنجه نرم می‌کند.

او در سریال «سرزمین مادری» نقش رهی را برعهده دارد که در جست‌وجوی حقیقت درباره‌ی گذشته‌اش است. رهی تحت تاثیر اطلاعات پدرش قرار دارد و آن‌قدر شجاع است که وقتی می‌خواهد نظر مخالف‌اش را مطرح کند، حتی در مقابل معلم‌اش هم نظرش رل می‌گوید.

علی شادمان در سریال «سرزمین مادری» قطعا تجربیات بازیگری در سال‌های اخیرش را ندارد، اما به شکلی بازی می‌کند که در همه سکانس‌ها می‌تواند مخاطب را با خود همراه کند. او به درستی با شیوه‌ نگاه کردن‌اش می‌تواند حس‌اش را منتقل کند.

رهی در این مجموعه به گونه‌ای ناامید می‌شود، گریه می‌کند، می‌خندد و گاهی هم با لبخند کمی در گوشه‌ صورتش نشان می‌دهد که آن‌قدر‌ها هم از اوضاع راضی نیست و در همه‌ی این مواقع مخاطب را با نوع بازی‌اش راضی نگه می‌دارد و انگار سال‌ها کلاس بازیگری رفته است.

در واقع بازیِ درست شادمان در مجموعه «سرزمین مادری» برخلاف سن کم‌اش که مخاطبان را غافلگیر کرده است و قطعا اگر این مجموعه در سال ۹۲ پخش‌اش متوقف نمی‌شد، کارنامه‌ی بازیگریِ شادمان متفاوت‌تر از حالا بود و شاید مسیر شناخته شدن‌اش زودتر از این‌ها اتفاق می‌افتاد.