امید است آمریکا به وعده‌اش درباره آتش بس غزه پایبند بماند

شورای امنیت سازمان ملل 10 ژوئن (21 خرداد) پیش نویس قطعنامه پیشنهادی ایالات متحده با هدف پایان بخشیدن به درگیری غزه را با 14 رای موافق و یک رای ممتنع به تصویب رساند. این خاص‌ترین قطعنامه تصویب شده از سوی شورای امنیت از شروع درگیری جاری اسرائیل-فلسطین به حساب می‌آید که شامل درخواست برای «آتش بس فوری، فراگیر و کامل»،‌ آزادی گروگان‌ها، تضمین کمک‌های بشردوستانه، پایان ماندگار جنگ و دیگر بندهایی است که مدت‌هاست مورد حمایت جامعه بین‌المللی قرار گرفته و همچنین «رویکردی سه مرحله‌ای» در خصوص اینکه چگونه این اهداف محقق شوند.

بر خلاف قطعنامه‌های پیشین، گزارش‌های رسانه‌ای به واکنش‌های روی داده در محل برگزاری رای گیری از جمله اینکه تشویق از سوی نمایندگان کشورها صورت گرفت یا نه اشاره نکردند. این به معنای آن نیست که اعضای شورای امنیت از این قطعنامه استقبال نمی‌کنند؛ بر عکس، این نشان دهنده دیدگاه حداکثری و خواسته جامعه بین‌المللی تا کنون است.

حتی ایالات متحده نیز متوجه شده که اوضاع در غزه از خط قرمز بشردوستانه عبور کرده و نیاز فوری به آتش بس وجود دارد. بنا بر این آنچه جامعه بین‌المللی نیاز تشویق نیست، بلکه اقدام فوری است.

این قطعنامه به روشنی تاکید می‌کند که تنها راه پایان دادن به چرخه خشونت «از طریق یک راه حل سیاسی است.» این موضع اساسی جامعه بین‌المللی از جمله چین، در برخورد با درگیری‌های کنونی است.

با توجه به اینکه آمریکا پیشنهاد دهنده این قطعنامه است، مشخص نیست که آیا این جمله از ابتدا در پیش نویس وجود داشته یا بعدا پس از رایزنی با دیگر کشورها اضافه شده است. با این وجود، با نگاهی به 11 پیش نویس قطعنامه‌ای که از ابتدای درگیری جاری اسرائیل-فلسطین در شورای امنیت به رای گذاشته شد، ما به وضوح می‌توانیم منحنی دگرگونی ایالات متحده را از عدم ذکر «آتش بس» در ابتدا تا بعدا فقط اشاره به «آتش‌بس موقت» تا پیشنهاد «پایان ماندگار جنگ» مشاهده کنیم.

روند میانجیگری بین‌المللی در درگیری کنونی فلسطین-اسرائیل بار دیگر بر ارزش سازمان ملل به عنوان سازوکار اصلی چندجانبه گرایی و پلتفرم اولیه حکمرانی جهانی صحه گذاشت.

طی این سال‌ها، آمریکا به عنوان یکی از بنیانگذاران سازمان ملل و یکی از اعضای دائم شورای امنیت، بی احترامی چشمگیری را در قبال سازمان ملل نشان داده، اغلب هم سازمان ملل و هم شورای امنیت را به حاشیه رانده تا اقدامات یکجانبه خود را پیکیری کند و وجهه سازمان ملل را با ترویج این ایده که غیرکارآمد است، تخریب کرده است.

با این وجود، آمریکا پس از یک انحراف بزرگ، همچنان باید به پلتفرم سازمان ملل بازگردد زیرا عملکردهای آن غیرقابل جایگزین هستند. پشتیبانی از نقش کانونی سازمان ملل در امور بین‌المللی همواره موضع مستمر چین و جامعه بین‌المللی بوده در حالیکه دیدگاه ایالات متحده فرصت طلبانه و خودخواهانه است.

آمریکا امروز باید به سازمان ملل بازگردد؛ فردا شاید دوباره موضعش را تغییر دهد اما نیروهای واقعیت همیشه قدرتمندتر هستند. صرفنظر از اینکه یکجانبه گرایی ایالات متحده تا چه اندازه قصد انحراف دارد اما گرایش به سوی یک جهان چند قطبی نهایتا آن را به عقب باز خواهد گرداند.

حل مساله فلسطین نه فقط به صلح بلکه به عدالت نیز نیاز دارد. فلذا، قطعنامه مذکور بار دیگر بر تعهد استوار شورای امنیت برای راه حل دو کشوری تاکید کرده است. قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل الزام آور هستند و این بار، ایالات متحده قاطعانه متعهد شده که کمک کند اطمینان حاصل شود اسرائیل به تعهدات خود عمل می‌کند.

این یک قول به هیچ کشور واحدی نیست بلکه یک تعهد به کل جهان است که آشکار و روشن است. امیدواریم آمریکا به قول خود پایبند باشد و تلاشی واقعی در جهت ترویج اجرای این اقطعنامه انجام دهد.