ترور ترامپ حتماً می‌تواند بر طیف گسترده‌ای از رای‌دهندگان تأثیر بگذارد/ بعد از ترور نافرجام رونالد ریگان در ۱۹۸۱، حدود ۸ درصد بر میزان محبوبیت او در نظرسنجی‌ها افزوده شد

ترور ترامپ می‌تواند آثار مثبتی بر رای‌آوری او داشته باشد، آثاری که دموکرات‌ها را دچار چالش می‌کند. سؤال اساسی اینجاست که آیا ترامپ می‌تواند با این گلوله به ریاست جمهوری برسد.

به جهت بررسی موضوع فوق، گفت‌و‌گو کردیم با کوروش احمدی، دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل، که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم:

تأثیر این ترور بر روند انتخابات چگونه خواهد بود؟

این ترور بی شک اثرات قابل توجهی بر روند مبارزات انتخاباتی خواهد داشت. یک تحول دراماتیک است و بر روح و روان مردم آمریکا اثر خواهد گذاشت. بطور کلی، مرگ ناگهانی و بویژه قتل چهره‌های مشهور یا اقدام برای ترور آن‌ها معمولاً نوعی واکنش روانی در عامه مردم ایجاد می‌کند که به نوعی شخصی‌سازی نیز می‌شود و مردم را نسبت به ناامنی، بی ثباتی و بلاتکلیفی و هرج و مرجی که ممکن است در پی ترور یا حادثه منجر به مرگ رهبران سیاسی گریبانگیر آن‌ها و خانواده‌هایشان و کشورشان شود، نگران می‌کند. به موازات چنین نگرانی عمومی نوعی حس همدردی نیز نسبت به قربانی ترور شکل می‌گیرد که معمولاً ورای ملاحظات و معادلات سیاسی است و به ویژه مردم عادی و کمتر سیاسی را که اکثریت بسیار بزرگ مردم هر کشوری هستند، تحت تأثیر قرار می‌دهد و به اصطلاح شوکه می‌کند. ممکن است هفته‌ها و ماه‌ها و حتی سال‌ها بگذرد و آثار چنین ترور‌هایی از ذهن مردم پاک نشود. کما اینکه بعد از ۶ دهه که از قتل جان اف کندی می‌گذرد، مردم آمریکا هنوز پیگیر هر خبری یا اظهار نظری در مورد آن قتل هستند.  

این اتفاق تا چه حد روند پیروزی برای ترامپ را هموار کرد.

چنین اتفاقاتی با چنین اثراتی بر عامه مردم وقتی در جریان یک کمپین انتخاباتی رخ می‌دهد، حتماً می‌تواند بر طیف گسترده‌ای از رای‌دهندگان نیز تأثیر بگذارد. حس همدردی از یک سو اثر دارد و می‌تواند بر محبوبیت رهبر سیاسی که هدف ترور قرار گرفته تأثیر داشته باشد. این حس همدردی حداقل می‌تواند طیف قابل توجهی را که هنوز تصمیم به حمایت از این یا آن نامزد انتخاباتی نگرفته‌اند، تحت تأثیر قرار دهد. به عنوان مثال بعد از ترور نافرجام رونالد ریگان در ۱۹۸۱ حدود ۸ درصد بر میزان محبوبیت او در نظرسنجی‌ها افزوده شد. مسأله مهم دیگر نفرت مردم از خشونت سیاسی است. مردم عادی در همه جوامع سخت مایل‌اند مبارزات سیاسی به صورت مدنی و صلح‌آمیز انجام شود. خشم مردم علیه کسی یا کسانی که علیه یک سیاستمدار به ترور متوسل می‌شوند، برانگیخته می‌شود و واکنش آن‌ها ممکن است به صورت حمایت از سیاستمدار قربانی ترور یا آرمان سیاسی او بروز کند. ویژگی‌های ترامپ عامل دیگری است که می‌تواند موجب تشدید اثر این ترور بر مبارزات انتخاباتی جاری شود. او و طرفداران افراطی‌اش همواره مدعی بوده‌اند که توطئه چینانی هستند که می‌خواهند به هر قیمت مانع رئیس جمهور شدن او و "تبدیل دوباره آمریکا به یک قدر بزرگ" شوند. در این رابطه همانطور که شیوه همه چهره‌های پوپولیست است، آن‌ها طیفی از افراد را از سیاستمداران تا روزنامه نگاران تا چهره‌های آکادمیک گرفته تا قضات و دادگاه‌ها و ... را متهم می‌کنند که در صدد متوقف کردن ترامپ هستند. حال طبیعی است که انجام چنین تروری در چنین شرایطی یک فرصت بادآورده برای چنین سیاستمدارانی است. خاصه آنکه آن‌ها این ترور را با انواع تئوری‌های توطئه نیز خواهند آراست و در سطح وسیع تبلیغ خواهند کرد.  

 آیا این ترور می‌تواند بر کمپ دمکرات‌ها هم تأثیر بگذارد.

احتمالاً. بویژه با توجه به اینکه بعد از قطعی شدن ضعف‌های جسمی و ذهنی بایدن و ادامه بحث‌ها در این مورد، ممکن است این ترور و استفاده‌ای که کمپ ترامپ از آن خواهد کرد بر میزان بلاتکلیفی و بی ثباتی در کمپ دمکرات‌ها بیفزاید. احتمالاً این تحول موجب خواهد شد تا دست حدود ۲۵ عضو دمکرات کنگره و تعدادی از چهره‌های معروف و کمک‌کنندگان مالی به کمپین دمکرات‌ها که تاکنون علنا خواستار کناره‌گیری بایدن شده‌اند، تقویت شود. آن‌ها می‌توانند از این پس استدلال کنند که با توجه به این تحول حتماً یک چهره جوانتر و مسلط‌تر برای مصاف با ترامپ لازم خواهد بود.  

 آیا می‌توان این ترور را جز ترور‌های مهم تاریخ امریکا دانست؟

چهار رئیس جمهور آمریکا تا کنون ترور شده‌اند که مشهورترین آن‌ها برای ما آبراهام لینکلن و جان کندی هستند. رابرت کندی که در ۱۹۶۸ کاندیدای ریاست جمهوری بود نیز به قتل رسید. ریگان و تئودور روزولت هم روسای جمهوری بودند که هدف سوءقصد نافرجام قرار گرفتند. قطعاً این ترور هم به خاطر موقعیت و سوابق ترامپ در زمره ترور‌های مهم تاریخ آمریکا ثبت خواهد شد.