بعد از لبنان آیا نوبت به سوریه رسیده است؟
در جنگ‌های کنونی اطراف حلب مشخص نیست که آیا گروه سلفی تحریرالشام رأساً در صدد بهره‌برداری از تضعیف نیروهای حامی اسد در لبنان برآمده و یا اینکه با برخی از کشورهای دخیل در بحران تبانی کرده است.
احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی در کانال تگرامی خود نوشت: بعد از لبنان آیا نوبت به سوریه رسیده است؟ بحران سوریه از همان ابتدای آن در سال 2011 ابعاد پیچیده و مرموزی به خود گرفت.
به دست دادن تصویری کم و بیش روشن از وضعیت به شدت آشوبناک بحران آن کشور، کار ساده‌ای نیست. بحران کلیتی واحد ندارد و هر یک از اجزاء آن به طور جداگانه، به خرده‌بحرانی مستقل تبدیل شده‌اند.
تعداد گروه‌های درگیر در بحران، بسیار زیاد و ماهیت و جهت‌گیری و وابستگی هر یک از آنها بعضاً نامشخص است. علاوه بر این، بازیگران منطقه‌ای و بین‌المللی دخیل در بحران سوریه هم بیش از اندازه‌اند.
از آمریکا و روسیه گرفته تا ترکیه و ایران، از قطر و اسرائیل تا مصر و عربستان، هر کدام اهداف خود را در سوریه دنبال می‌کنند، حال آنکه اهداف هر یک از آنان نسبت به دیگری در همسویی یا تعارض کامل در همۀ ابعاد و اجزاء بحران نیست.
به عبارت دیگر، نمی‌توان صف‌بندی واضحی را صورت‌بندی کرد. چه بسا دو دولت متخاصم، در نقطه‌ای اشتراک منافع و دو دولت دوست، در همان نقطه تضاد منافع داشته باشند.
در جنگ‌های کنونی اطراف حلب نیز مشخص نیست که آیا گروه سلفی تحریرالشام رأساً در صدد بهره‌برداری از تضعیف نیروهای حامی اسد در لبنان برآمده و یا اینکه با برخی از کشورهای دخیل در بحران تبانی کرده است.
اگر حرکت تحریرالشام خودانگیخته باشد، واکنش دیگر کشورها را به دنبال خواهد داشت و اثر تحرکاتش محدود خواهد بود، اما اگر نوعی تبانی رخ داده باشد، سوریه در معرض تحولات مهمی خواهد بود.
هدف این است سوریه هم مثل لبنان به ایران اجازه ندهند در کشورش دخالت داشته باشد ویک صلح در خاورمیانه برقرار شود
به نظر می رسد که حمله ناگهانی این تروریست ها در جهت تضعیف حزب الله لبنان و کشاندن جنگ از لبنان به سوریه و تحلیل بردن قدرت حزب الله و مشغول کردن حزب الله و نیروهای سپاه قدس در سوریه با همکاری اسرائیل و ترکیه و احتمالا آمریکا باشد .احتمالا هدفشان ساقط کردن نظام اسد نیست و فقط ایجاد بحران و آشوب در سوریه باشد.اما اگر شرایط برایشان خوب پیش برود و دشمن را در موقعیت ضعف ببینند ممکن است به سمت دمشق حرکت کنند و رژیم اسد را ساقط نمایند.
بهترین گزینه در شرایط کنونی اتحاد حکومت مرکزی با کوردهای سوریه است .البته نباید از کوردها استفاده ابزاری و مقطعی بشود و باید تضمین های لازم به آنها در مورد گرفتن حق و حقوفشان داده شود و دبه ای نیز در آینده در کار نباشد.
البته من از هر دیکتاتوری مثل اسد متنفرم .و اسد نه تنها دیکتاتور است بلکه یک مزدور نمک به حرام نیز می باشد که همین چند ماه گذشته جزایر سه گانه ایران را متعلق به امارات دانست.
حالا چرا امارات و سایر کشورهای عربی به دادش نمی رسند؟
اما سقوط نظام بشار اسد در سوریه منجر به ایجاد یک حکومت دمکراتیک در این کشور نخواهد شد و یک مشت تروریست جنایتکار و مزدور ترکیه جای اسد را خواهند گرفت که در کل به نفع منافع ملی ایران نبست.