بهزاد نبوی: وقتی صدای ملت دیر شنیده می‌شود/ ویدئو

ماچه قبول کنیم چه قبول نکنیم برخی از تحولات سیاسی کاملا بر اساس شانس و بعبارتی یهویی به فعلیت میرسند، مثلا دقت کنید که تا چند وقت پیش چه کسی باورش می‌شد، سوریه را دودستی تحویل یه جوان گمنام مث جولانی دهند، البته درسته ترکیه و اسرائیل و چندکشور دیگر مداخلاتی داشتند ولی حتی این کشورها هم فقط یه تیکه از کیک سوریه را میخواستن ناینکه کل مردم کشور یهویی برای ورود جولانی سر ودست بشکونن،،حالا حکایت رفتن شاه در 57 و ورود امام خمینی به کشور نیز مث سوریه و جولانی یهویی انجام شد فقط خداکنه سوریه مث ما ایرانیان بعدا پشیمون نشن

تعامل بادنیا وکشورهای صنعتی باعث بیکاروازبین رفتن قزلباشهای تندرووضداعتدال ومردم میشود

فعلا اون دنیا جواب شهید رجایی و شهید با هنر رو بده
کشمیری و بقیه ماجرا رو عرض میکنم

قدرت هم چشمهارا کور می کند و هم گوشهارا ناشنوا.وراجی و خودستائی را روانتر و بی توجهی به زیر پا مانده هارا عادی و حتی ضروری می نماید.ان گاه,حریفان کنار گود نشین متوجه خالی شدن زیر پای شخص قدر قدرت می شوند و برای دگر گونی شتابان دست به کار.در اندک زمانی گویی معجزه وار کاخ قدرت فرو می ریزد و نوبت یک پر از منیت دیگر می رسد,مگر در جاهایی که مردم بیدار و هشیار باشند و افسار کاررا به دست خودشیفتگان ندهند و خود در سرنوشتشان به جد درکار باشند.

همین حالا دیره دیگه. مردم نه می‌بخشند نه فراموش می‌کنند