فرزند آوری خرج دارد/ قرض دادن، تمام اقدام تشویقی دولت!
خبرنگار: ونوس بهنودبررسی میدانی خبر فوری نشان می‌دهد از جمله دلایل اصلی و البته منطقی زوجین برای خودداری از فرزندآوری مسائل اقتصادی است.
هرچند در کتاب‌های درسی امری غیرواقع مطرح شود اما دیگر دوره‌ای که خانواده ها شش فرزند داشتند سپری شده است. آذر ماه سال گذشته بود که وزیر بهداشت اعلام کرد برای نخستین بار میزان موالید در کشور به کمتر از یک میلیون نفر در سال رسیده است و اگر به موضوع جمعیت توجه کافی نشود، این مسئله به خطرات جدی در ابعاد اقتصادی، سیاسی و امنیتی تبدیل خواهد شد.
درک این موضوع چندان سخت نیست. خانواده‌های ایرانی با بیش از 5 فرزند در دهه‌های 50 و 60 به سه فرزند در دهه‌های 70 و 80 و در نهایت به دو یا یک فرزند در دهه 90 رسیدند.امروز به عینه مشاهده می‌شود که اغلب زوج‌های جوان حتی یک فرزند هم ندارند.
اگر به شرایط زوج‌های جوان که توان بچه دار شدن دارند توجه کنیم اغلب یا از آوردن فرزند خودداری می‌کنند یا از یک یا دو فرزند خود پشیمان هستند. اما موضوع چیست و دلیل اصلی خودداری زوجین از تجربه شیرین داشتن فرزند چه می‌تواند باشد؟
اجاره نشین شاغل نه زمان دارد نه پول
یکی از شهروندان بعد از گذشت سه سال از ازدواج خود می‌گوید حاضر نیست بچه دار شود. او و همسرش هر دو شاغل هستند و تمامی درآمدشان صرف اجاره و غذا و پوشاک می‌شود.
این شهروند می‌گوید با اینکه جوان هستیم اما هنوز نتوانسته‌ایم یک مسافرت درست و حسابی برویم. تمامی درآمدمان صرف نیازهای ضروری می‌شود. در چنین شرایطی آوردن یک فرزند کاملاً اشتباه است.چرا که نه فرصت بچه داری داریم و نه انرژی و توان مالی آن را.
هرچند این شهروند و همسر او علاقه دارند فرزندی داشته باشند اما می‌گویند اگر در چنین شرایطی که حتی نیازهای خودشان را نمی‌توانند تامین کنند، فرزندی بیاورند در حق او ظلم کرده‌اند.
این اظهارات در حالی است که در سال ۱۴۰۰، بیش از ۵۵ درصد از خانوارهای شهری و بیش از ۲۵درصد از خانوارهای روستایی مستأجر بودند.
طبق اعلام مسئولان وزارت راه و شهرسازی، ۳۱ درصد از مردم ایران مستأجرند و۸ درصد در خانه‌های سازمانی زندگی می‌کنند. طبق این آمار در شهر تهران ۵۱ درصد شهروندان مستأجر هستند. براساس آمار سال ۱۳۹۸ در تهران ۴۳ درصد مستأجر داشتیم، اما نسبت مستأجران به مالکان در ۵ سال اخیر رشد کرده و به بیش از ۵۰ درصد رسیده است. در چهار سال اخیر نیز وضعیت مستأجری به دلیل افزایش قیمت مسکن به مراتب بدتر شده است و اجاره بها سال به سال بخش بیشتری از درآمد خانوار را می‌بلعد.
کودک امروز مصرف گراتر از کودک دیروز
اما در کنار فقیرتر شدن، مصرف گرایی با افزایش همراه است. اگر زمانی کودکان دهه 60 و 50 به خوراکی حداقلی، لباس برادر و خواهر بزرگتر از خود، مدارس سه شیفتی، بازی در کوچه با اسباب بازی پلاستیکی و شام و ناهار ساده راضی می‌شدند، کودکان امروز که متعلق به نسل دیجیتال هستند از بدو تولد به موضوع فشن و مد، سرعت اینترنت، وسایل الکترونیکی مانند گوشی همراه و لپ تاپ و بازی‌های گران‌قیمت آنلاین اهمیت می‌دهند.
یکی از والدین در این خصوص گفت: تنها فرزند ما بیش از مجموع من و همسرم هزینه دارد. او تنها 7 سال دارد و قرار است امسال به مدرسه برود. نه تنها تمام درآمد ما صرف انواع اسباب بازی، لباس و غذا می‌شود بلکه مرتباً سرگرمی‌های متنوع می‌خواهد. هر چند من و همسرم تلاش می‌کنیم با سرگرمی‌های ساده او را شاد کنیم اما در نهایت بازی کامپیوتری و رفتن به سینما، شهربازی و رستوران او را خوشحال می‌کند.
این شهروند می‌گوید با هزینه‌های تنها فرزندش به هیچ عنوان نمی‌تواند فرزند دیگری داشته باشد و از هم اکنون نگران آینده اوست.
وی که یک شغل قراردادی دارد معتقد است با چنین وضعیت شغلی نمی‌توان برای آینده حساب باز کرد و ناچار باید فقط برای تامین نیازهای امروز تلاش کرد.
مردم باید چند فرزند داشته باشند تا وام درست و حسابی بگیرند؟
اما در مقابل حل ریشه‌ای مشکلات که بخش عمده آن اقتصادی است دولت مرتباً نسبت به فرزند آوری تاکید دارد و تنها تشویقی آن به مردم دادن قرضی تحت عنوان وام فرزندآوری است. در واقع شهروندان که به دلیل مشکلات اقتصادی نمی‌توانند صاحب فرزند شوند از سوی دولت برای داشتن فرزند مقروض هم می‌شوند.
این در حالی است که ارقام فرزند آوری نیز طنز تلخ است. مبلغ وام فرزندآوری ۱۴۰۳ به‌ازای فرزند اول ۴۰ میلیون تومان، فرزند دوم ۸۰ میلیون تومان، فرزند سوم ۱۲۰ میلیون تومان، فرزند چهارم ۱۵۰ میلیون تومان و برای فرزند پنجم به بعد ۲۰۰ میلیون درنظر گرفته شده بود.
یکی از شهروندان می‌گوید این ارقام کفاف شیرخشک و پوشاک نوزاد را هم نمی‌دهد. چه برسد که غذا، پوشاک، مسکن و سایر نیازمندی‌های آن تامین شود.
فرزندآوری هر چند مقوله‌ای مهم و کلیدی اما بی‌توجه به نیاز زوجین تاکید می‌شود. موضوعی که با این روند راه به جایی نخواهد برد و پدر و مادر جوان امروزی را حمایت نخواهد کرد.
اگ منم تو حزب ا.. بودم و به دلار حقوق میگرفتم حتما ازدواج میکردم باعث و بانیش که همه میشناسیم شرمنده
آره سرباز و نیروی مفت نداریم
آغازاده ها و افغانی ها درست کنند کافیه
آوردن کس دیگری به این دنیا بدون اجازه خودش جنایت است. نتیجه تولد بیماری، بیکاری، تجاوز، شکست عشقی، مرگ و غیره است با عدم فرزند آوری جلوی این مصیبت ها را بگیرید.
مسئولین تازه از خواب غفلت بیدار شدن و فهمیدن چخبر است این دغدغه و نگرانی را باید 30 سال پیش میداشتید نه الان
بله شیرخشک و پوشاک دردوره نوزادی بعد شغل و مسکن
بنده ۱۸ سال هست ازدواج کردم و دو فرزند دارم.
تو خرج و نخارج اولیه زندکی موندیم.صبح که شد همش تو فکر این هستیم که چطور فلان قسط و فلان خرج رو بدیم.وقتی حقوق ها کفاف کوچکترین مسایل زندگی رو نمیده چطور به فکر تولد فرزند باشیم.تو فیش حقوق بنده حق فرزند ۱۷۰۰ هست و مخارج اولیه فرزند حداقل ۵ تومن در ماه.
دولت و نظام به اصطلاح اسلامی اصلا به فکر ملت نیستن.
وقتی دولت حق قانونی من کارمند رو نمیده ، چطور و با چه روحیه ای سر کار حاضر بشم و جوابگوی ملت و مردم عزیز باشم.
بنده به عنوان کارمند این کشور تا زمانی که دولت و نظام حق و حقوق قانونی بنده و امثال بنده رو پرداخت نکنه در هیچ انتخاباتی شرکت نخواهم کرد.
یک کارگر و کارمند در سال حدود 100 میلیون تومن از دولت حقوق میگیرد که حدود یک ماه حقوق کشورهای اطراف هست... همین حقوق را دولت قانع نیست زیاد میبیند و در سال با تورم دوبرابری نصف آن را از جیب همین کارگرو کارمند برمیدارد...جامعه محل غراتگران و فاسدان شده من فرزند معصوم به اختیار خودم بیارم که باید برای رشد کردن یا باید فاسد و غارتگر شود.. تا قوی باشد یا اگر سالم وصالح بماند در ضعت و سختی وزجر به سر میبرد...هیچ خانواده ای دوست ندارد فرزندش غارتگرو فاسد قوی باشد... و اینکه انسان قوی وثروتمند درعین حال صالح و درستکار بودن تو این جامعه فاسد امکان ندارد...پس با اوردن فرزند در این جامعه فاسد ظلم در حق اوست...
ما خودمون قاچاقی زنده ایم چرا یه نفر دیگه رو به دنیا بیاریم تا بدبخت تر از ما باشه این بزرگترین ظلمی که می‌شود در حق یه نفر انجام داد
آقایان چنان بلایی سر پول و اقتصاد ایران آوردند که کسی جرات ازدواج کردن به سرش بزنه را ندارد. چه برسه به بچه
اقتصاد و مدیریت مناسب کشورهای عرب اطراف ما باعث شده که مردان آنها دو الی سه تا زن بگیرند و از هرکدوم هم دو یاسه تا بچه
اکثرا هم اهل سنت هستند
۲۰ سال آینده ؟
در حال حاضر بیشترین شیعه را ایران دارد
اقایون به فکر شیعه و به فکر آینده ایران باشید
یک کارگر و کارمند در سال حدود 100 میلیون تومن از دولت حقوق میگیرد که حدود یک ماه حقوق کشورهای اطراف هست... همین حقوق را دولت قانع نیست زیاد میبیند و در سال با تورم دوبرابری نصف آن را از جیب همین کارگرو کارمند برمیدارد...جامعه محل غراتگران و فاسدان شده من فرزند معصوم به اختیار خودم بیارم که باید برای رشد کردن یا باید فاسد و غارتگر شود.. تا قوی باشد یا اگر سالم وصالح بماند در ضعت و سختی وزجر به سر میبرد...هیچ خانواده ای دوست ندارد فرزندش غارتگرو فاسد قوی باشد... و اینکه انسان قوی وثروتمند درعین حال صالح و درستکار بودن تو این جامعه فاسد امکان ندارد...پس با اوردن فرزند در این جامعه فاسد ظلم در حق اوست...
مرحوم رییسی بودجه حوزه های علمیه را ۴۰۰۰ برابر کرد و رفت
این کارهاازقصد که یه کاری کنن جمعیت ایران کلا نابود شه مثل ایران وایرانی
متاسفانه ایراد در نگرش سطوح بالا به این قضیه وعدم برنامه ریزی جزءبه جزء برای این مساله هست اگر بخواهند این مساله حل شدنی است بله حل شدنی است حکومت نمی‌خواهد ازجیبش خرج کند بلکه می‌خواهد عین کارهای قبلیش ازجیب مردم ومردم مایه بگذارد متاسفانه
این قطعاَ یک مرحله گذار هست برای فرزندان ما قطعاَ امکانات و منابع فراوان خواهد بود چون جمعیت نسبت منابع همخوانی پیدا خواهد کرد و این آموزش برای کودکان امروز قطعاَ مفید هست که در زمان اونها این امر اتفاق بیوفته
این سیاه چاله های که همه پول کشور را می بلعند را کم کنید یا حذف مثل صدا وسیما و جامعه المصطفی و.... همه چیز درست می‌شود از جمله رشد جمعیت و تورم و ...
درسته ولی نمیشه بچه نیاری اصلا یکی رو که میتونی دو تا رو که میتونی یه جور تربیتش کن برای کشورش مفید باشه وقتی مردم کشورش داره آسیب میبینه بتونه ازش دفاع کنه و بزنه تو دهن اسرائیل و آمریکا و متحدانش