فایننشال تایمز از مهاجرت ایرانی ها گزارش داد:
ترکیه، سکوی پرتاب بسیاری از خانواده های متقاضی مهاجرت به اروپا و کانادا
بر اساس آخرین آمار موجود، بیش از ۴۲۰۰۰ ایرانی در سال ۲۰۱۹ به ترکیه مهاجرت کرده اند، در حالی که این رقم در سال گذشته حدود ۳۲۰۰۰ نفر و در سال ۲۰۱۶، ۱۵۰۰۰ نفر بوده است.
فایننشال تایمز نوشت: بر خلاف بسیاری از ایرانیان، مریم هرگز آرزوی مهاجرت به یک کشور غربی را نداشت. او معتقد بود کشورش میتواند آیندهای روشن را برای پسر ۱۰ ساله اش رقم بزند. اما امسال، تجارت دو دههای واردات صنعتی او به دلیل تأثیر تحریمهای اعمال شده توسط ایالات متحده تقریباً از بین رفت.
مریم، ۴۳ ساله، گفت: «ما به دلیل کاهش ارزش ریال [ایران] تقریباً ورشکست شدیم و ۱۶ کارمند خود را امسال اخراج کردیم.»
در تابستان، خانواده مریم ویلای خود در شمال ایران را برای فروش گذاشتند و به ترکیه نقل مکان کردند. برنامه آنها خرید ملکی به ارزش ۲۵۰۰۰۰ دلار، کسب شهروندی دائم ترکیه و سپس مهاجرت به کانادا یا استرالیا است.
ایرانیان برای مهاجرت به ترکیه نیازی به ویزا ندارند و بسیاری دیگر نیز از این مسیر پیروی میکنند. ایرانیان بزرگترین خریداران خارجی ملک ترکیه در سال ۲۰۲۱ بوده اند. آنها بین ژانویه تا نوامبر سال جاری ۸۵۹۴ خانه در این کشور خریداری کرده اند که این رقم در مدت مشابه در سال ۲۰۲۰، ۶۴۲۵ بوده است.
بر اساس آخرین آمار موجود، بیش از ۴۲۰۰۰ ایرانی در سال ۲۰۱۹ به ترکیه مهاجرت کرده اند، در حالی که این رقم در سال گذشته حدود ۳۲۰۰۰ نفر و در سال ۲۰۱۶، ۱۵۰۰۰ نفر بوده است. حدود ۱۸۰۰۰ نفر از ایران نیز در سال ۲۰۱۹ ترکیه را ترک کرده اند، اما مشخص نیست که آیا آنها به کشور بازگشته اند یا به جای دیگر.
منصور غلامی، وزیر پیشین علوم ایران، اوایل سال جاری تایید کرد که ۹۰۰ استاد دانشگاه تنها در سال ۲۰۱۹ این کشور را ترک کردهاند. علی سالاریان، معاون نظام پزشکی نیز، ماه گذشته گفت که سالانه حدود ۳۰۰۰ پزشک ایران را ترک میکنند.
ایرانیها تردید دارند که مذاکرات هستهای با قدرتهای جهانی در وین به نتایج پایداری برسد. با تورم نزدیک به ۴۵ درصد و کاهش ارزش پول ملی از سال ۲۰۱۸، بسیاری از شهروندان بر این باورند که هر چقدر هم که سخت باشد، خیلی شرایط بهبود نخواهد یافت.
حسن نجار ۳۵ ساله در فکر مهاجرت به آلمان است. دغدغه اصلی او آینده پسر سه ساله اش است. وی میگوید «من نمیخواهم بشنوم که مهاجرت چقدر میتواند دشوار باشد. حتی اگر زندگی من ۱ درصد بهبود یابد، این من را امیدوار میکند که آینده فرزندم تا ۱۰۰ درصد بهبود یابد.»
هنگامی که مردم از وضعیت موجود راضی نبوده اما کاری از دستشان بر نیاید تنها راه جمع کردن و رفتن از ایران است که آرزو و سفارش و توصیه جمع قلیلی (تقریباً 4 دصد از کل جمعیت ایران مانند مجری تلویزیون مربی فوتبال نماینده مجلس و ...) تمامیت خواه در ایران است. سال گذشته و امسال بر اساس گزارش های سازمان ملل حدود 637 هزار پرونده مهاجرت کاری تحصیلی پناهندگی برای ایرانیان در سراسر جهان افتتاح شده که تقریباً بطور معمول 30 تا 40 درصد از اینها پذیرش میشوند یعنی حدود 200 هزار نفر! اگر حتی 10 درصد از این افراد نخبه و مدرسین و اساتید دانشگاه باشند چیزی حدود 20 هزار نفر آدم کاربلد و متخصص از ایران رفته و بواقع دیگر برگشتی به مملکت خود نخواهند داشت. آیا این هزینه و بقول خودتون ثلمه بزرگتر است یا هزینه های صرف شده در انرژی هسته ای؟ بنده هم اگر چه مملکتم را بسان فرزندم دوست دارم اما بدلیل بن بست اقتصادی اجتماعی و سیاسی موجود که را برون رفتی برای آن متصور نیستم و نگرانی نسبت به آینده یگانه فرزندم اگر خدا قبول کند و قسمت شود برای عضویت هیئت علمی در دانشگاههای خارجی حتی دانشگاه های بقول شما درپیت تقاضا پر کرده ام تا ببینم خدا چه میخواهد.