وعده و وعید هفت دست، عمل و اجرا هیچی!
وعده های بورسی تمامی ندارد
سناریوی تلخ وعدههای بورسی مسئولان به سرمایه گذاران پایان ندارد و همچنان شاهد وعده هایی هستیم که در دولت قبل نیز به سهامداران داده میشد.
از بهبود اوضاع این بازار گرفته تا تعیین کف و سقف برای نزول و صعود شاخص اما تقریبا میتوان گفت به جز ۱۰ تصمیم اخیر دولت که برای اصلاح بازار سرمایه گرفته شده هیچ اقدام عملی حداقل در یک سال گذشته برای بهبود وضعیت بازار صورت نگرفته است.
هنوز هم تکانه های بورسی سال گذشته اعتماد مردم به بازار سرمایه را میلرزاند و تحلیلگران بر این باورند که جدا از چالش هایی از جمله قیمتگذاری دستوری یا ابهام در مذاکرات سیاسی، بازار سرمایه از نظر روانی آسیب دیده و اعتماد مردم از این بازار رخت بسته است.
در چنین شرایطی است که باز هم از گوشه و کنار صدای وعده های مسئولان درمورد اصلاح وضعیت بازار سرمایه به گوش میرسد. انگار نه انگار که سال قبل بازار با همین وعده ها با سر به زمین خورد و حدود ۵۰ میلیون ایرانی با طناب پوسیده وعدهها به ته چاه بازار دستوری پرتاب شدند.
یکی از این وعدهها، کف یک میلیون ۶۰۰ تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار واحد برای شاخص کل بود که از سوی محمود واعظی، رییس وقت دفتر رییس جمهور اعلام شد. موضوعی که حدود دو هفته بعد از آغاز ریزش بازار در مردادماه مطرح شد؛ در روزهایی که شاخص کل سقف دو میلیون واحد را به تازگی از دست داده بود. همان روزهایی که حتی بدبین ترین تحلیلگران نیز گمان نمیکردند شاخص کل تا یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد سقوط کند و بازگشت آن حتی به کانال یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد نیز آرزو شود. در آن روزها واعظی ضمن اظهار اینکه بورس جای مطمئنی برای سرمایه گذاری و سود بردن مردم است، اعلام کرد که پیش بینی میشود که شاخص بورس بین یک میلیون و ۶۰۰ تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار واحد اصلاح میشود و دوباره روند طبیعی خود را طی میکند.
تنها یک نگاه کوتاه به وضعیت بازار سرمایه از همان زمان تا کنون نشان میدهد که بازار هیچگاه روند طبیعی خود را طی نکرد. جدا از اینکه روندصعودی که پیش از صحبت های واعظی در پیش گرفته بود هم طبیعی نبود. طی یک سال گذشته شاخص کل بارها کانال یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد را به دست آورد و از دست داد. همانند حرکت بی ثمر و پایان ناپذیر پاندولی که جز اضطراب از دست دادن سرمایه، ارمغانی برای سهامداران نداشت.
در هر حال بازار سال پر فراز و نشیب ۱۳۹۹ را پشت سر گذاشت و با همان التهاب و بی اعتمادی سال جدید را با یک دولت جدید آغاز کرد. هرچند در ابتدا بازار به وعده های دولت سیزدهم چراغ سبز نشان داد اما باز هم به روند نزولی خود بازگشت و حرکت کجدار و مریز خود را از سر گرفت.
جالب است که با وجود اینکه تجربه سال گذشته نشان میدهد سهامداران با وعده مسئولان سرمایه خود را وارد بازار کردند و همین اعتماد باعث سوختن سرمایه شان شد، قطار وعده مسئولان هنوز از حرکت نایستاده و با سرعت ادامه دارد!
از وعده های مبهم تا شاخص یک میلیون و ۷۰۰ هزار واحدی
یکی از همین وعده ها، وعده محسن رضایی، معاون اقتصادی رئیس جمهور بود. وی یک بار در ۹ آبان ماه در کمیسیون اقتصادی مجلس گفت: برنامه های جدیدی برای بهبود شرایط داریم و به احتمال زیاد در آذرماه خبرهای خوبی به مردم خواهد رسید. دولت برای تقویت بازار سرمایه اقدامات متعددی را پیگیری می کند و زیرساخت بازار سرمایه نیز در حال تکمیل است، زیرا بسیاری از ابزارهای موجود مربوط به ۵۰ سال گذشته بوده و سنتی است و بازار نمی تواند انعطاف داشته باشد.
رضایی افزود: سهامداران این بازار صبر و حوصله داشته باشند؛ آینده بورس بسیار خوب خواهد بود.
همچنین وی در تاریخ ۱۳ آبان و در پایان جلسه ستاد تسهیل و رفع موانع تولید در استان خوزستان با بیان این که بازار بورس تقویت خواهد شد، گفت: کل بازار بوس در حال برنامه ریزی و اصلاح بوده و دولت مصمم است که این اصلاحات را ادامه دهد.
با وجود اینکه اتفاق خاصی جز اصلاح لایحه بودجه برای بورس نیفتاد، وی اخیرا اعلام کرده است که "در دولت گذشته یک کار شتاب زدهای صورت گرفت و بورس فراتر از توانش زیربار هزینههای مردم رفت و مردم پول هایشان را آوردند و در حقیقت روی یک خودرویی سوار کردند که این خودرو توانایی لازم را برای تحمل آن نداشت هم اکنون شاخص بورس روی پله یک میلیون و ۱۵۰ هزار واحدی قرار دارد. از اینجا به بعد ما این خودرو را تقویت میکنیم که بتواند بار بزرگتری را از یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا یک میلیون و ۷۰۰ هزار واحدی و آرام آرام در ارتفاع بالاتری حمل کند؛ این مورد در دستورکار ماست. به زودی اصلاحات قابل توجهی در بورس انجام خواهیم داد."
قاعدتا اصلاح وضعیت بازار سرمایه که به یکی از بازارهای مالی مهم کشور با بیش از ۵۰ میلیون سهامدار تبدیل شده است جای خوشحالی دارد اما انتظار میرود مسئولان به جای وعده های مبهمی که پیش از این نیز راه به جایی نبرده است، راهکاری برای این بازار بیندیشند تا ضمن بازگشت سرمایه های مردم، اعتماد نیز به این بازار برگردد تا شاید بتواند در شرایط تحریم، به چرخیدن چرخ اقتصاد کشور نیز کمک کند.