منفعت دوطرفه ایران و چین از روابط استراتژیکِ اقتصادی
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین با اشاره به منفعت دوطرفه ایران و چین از روابط استراتژیکِ اقتصادی تأکید کرد ایران اجازه دخالت یک‌طرفه در امور خود را به هیچ کشوری نخواهد داد.
مجیدرضا حریری با اشاره به نقش پر رنگ چینی‌ها طی یک دهه اخیر در اقتصاد جهانی گفت: رابطه اقتصادی ایران با این کشور انتخاب نبوده و یک الزام است.
وی چین را بزرگترین مصرف‌کننده و نیز بزرگترین فروشنده در دنیا قلمداد کرد و گفت: ایران مهم‌ترین کالای خود یعنی مواد اولیه و انرژی را به دنیا عرضه کرده و ماشین‌آلات، کالای واسطه ای و تکنولوژی را می‌خرد.
ازاین‌رو چاره‌ای نیست که برای تحقق یک اقتصاد واسطه‌ای به چنین کشوری نزدیک شویم و در این جا بحث سیاسی، مسئله فرعِ بر اقتصاد محسوب می‌شود. در پروسه‌های تاریخی نیز دیده‌ایم که قدرت‌های بزرگ در اقتصاد ورود یافته و رفته‌رفته نقش‌آفرینی خود را پررنگ‌تر می‌سازند.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین از چرخش بزرگی در دنیا سخن گفت که یک قدرت اقتصادی بزرگ –چین - در حال بر عهده گرفتن نقش سیاسی نیز هست و قطعاً آینده از آنِ چنین روابطی است که چین به‌عنوان یک کشور بزرگ اقتصادی و سیاسی در دنیا خود را تعریف کرده و مدل خاص خود یعنی مشارکت همگانی را در دنیا به بروز و ظهور رسانده است.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین شعار چینی‌ها را هم مشارکت همگانی برای جهانی بهتر تعریف کرد و افزود: در مناقشات کنونی، یک قدرت مسلطِ جهانی نمی‌تواند نقشی مؤثر ایفا کند و بازیگر مورداعتماد همه طرفین نیست و لذا چین به‌عنوان یک قدرت سیاسی خود را مطرح کرده است و البته مورداعتماد طرفینِ مناقشات خرد و منطقه‌ای، هست.
حریری در بخشی دیگر از سخنانش با اشاره به میانجی‌گری چین در روابط ایران و عربستان ادامه داد: چین برای اولین‌بار چنین نقشی را بر عهده نگرفته و پیش‌تر چنین دخالت‌هایی در حوزه آفریقا داشته است؛ ولی سطح مناقشات پیشین و اهمیت سیاسی آن کمتر بوده است.
وی اضافه کرد: چین با شعارهای جدیدی در دنیا خود را مطرح می‌کند که این مسئله در حوزه اقتصاد و سیاسی دیده می‌شود و فعلاً توانسته است اعتمادبخش بزرگی از دنیا را جلب نماید و قطعاً قدرت مسلط بابت این پروسه هزینه کرده و پروپاگاندای منفی نیز علیه چینی‌ها وجود دارد.
این فعال بخش خصوصی یادآوری کرد که چین در یافته‌های تاریخی به‌عنوان یک کشور مهاجم شناخته نمی‌شود و فلسفه رایج در این کشور نیز مبتنی بر صلح و آرامش است که قطعاً هر کشوری اقدامی در زمینه رابطه با چین صورت دهد، قطعاً خود و چین از آن منفعت خواهند برد.
حریری گفت: ایران هم ملتی بزرگ داشته و هوشیار است و اجازه نمی‌دهد هیچ کشوری به‌صورت یک‌طرفه و دربست رایج به مسائل ما نقشی دخالت آمیز داشته باشد؛ ولی در این زمینه باید فرصت‌های جهانی را نیز بشناسیم.
منفعت تو نامین بشه مملکت به جهنم
مطمئن باش که این رابطه یک رابطه انگلی بیش نیست که ۹۰٪ منافع مال پولداران ایران و چینی هاست
چین شایدقدرت بزگ اقتصادی باشد وشایدهم قدرت مهاجم نباشد امادارای قدرت تکنولوژیکی قوی نیست واگرچه قدرت نظامی بزرگی هست امااحساس قدرتمندبودن رانداردچون پشتوانه ی نیروی نظامی چینی بخاطرتک فرزندی بسیارضعیف است ولی بخاطرداشتن نیروی نظامی گسترده وسیاسی بخاطرداشتن حق وتوتوان عملکردی بالاتری دارد ولی اگربه چین درعرصه ی بین الملل بهای بیشتری داده شودقطعا عملکردش برهم زنندگی ساختارسیاسی واقتصادی واستقلالی کشورمان ایران خواهد شدوهرچقدرهم هوشیارباشیم وقتی کسی رابه ساختارهیمان راه دادیم دیگرنخواهیم توانست به غولی که راه دادیم واردخانه مان شدغلبه کنیم یاحتی کنترلش کنیم پس پیش دستانه تر همان است که بجای راه دادن غول بادنیای غرب تعاملی متعادل برقرارکنیم وتامیتوانیم ازورود سایرقدرت های فرامنطقه ای جلوگیری کنیم چراکه یک نمونه اش همان چین تا به منطقه ورودکرد باوجوداینکه ایران یک قدرت برتردرمنطقه هستش درکمپین دیپلماتیکی که راه انداخت اصلاایران راازمعادله حذف کردواین یک ضربه ی اساسی برهیمنه ی قدرت منطقه ای ایران بود ومذاکره ایران وعربستان باپدرخوانده گی چین ضربه ی دوم ازنوع چینی آن بود واین هردو کارش اگرچه ممکن است یک گشایش نیمچه سویی هم برای ایران داشته باشدامادرواقعیت امردراصل بسود سیاست بین المللی چین وسودخالص بودن هزینه کرد اقتصادی برای چین بود ودرموردکاستن تنش اجماع منطقه ای فرصتی برای ماست ولیکن ایران بایدبه هرنحوی ازانهائ درصددنابود سازی قدرت های مزاحم منطقه ای خودش باشدتا بتواندجایگاه منطقه ای خودش راحفظ کندوگرنه قطعاچین درصددقدرتمندکردن مانیست وقطع کردن روابط ایران باغرب خصوصاآمریکاکاملابضررنابودی ایران تمام شدآمریکاوغرب اگرچه درصددسکولارسازی ایران بوداماحداقلش سمت قلدرمحله ی منطقه ای رااگرچه سوری به ایران داده بود وتکنولوژی بالای غرب به پیشرفت ایران کمک بسزایی میکردعملکردچرخش سیاسی ایران به شرق درواقع یک طرحی بسیارخبیثانه ازطرف قدرت های برتربین المللی هستش تابه هرطریقی ایران همچنان وابسته ی بین المللی باقی بماندوازپیشرفت تکنولوژیکی ومنابع انسانیمتخصص در علوم جدید درمذیقه ی کامل باشدوازلحاظ برنامه سازی برای آتیه ی کشوردوچار ساختار شکننده ای باشدتاتوان حرکت به جلوی کشورراکم وکمترکندبنابراین ایران بایدباوجودحفظ وارتقای روابط دیپلماتیک درصددبسترسازی برای تآمین نیروی متخصص برای پیشبرد اهداف بلند مدت بدورازچشم خبثان قدرتمند نمایدوبه حرکات کج دار ومریضش درهمه ی زمینه ها پایان دهدوگرنه آتیه ای بسیاروحشتناک در انتظارمان خواهدبودبطوری که احتمال ازدست رفتن کشورعزیزمان ایران را دور از انتظارنمی نمایدواین یک برنامه سازی برای تولیدبیشتروهمگانی سازی اقتصادرامی طلبدواین مهیانمیشود مگربه اتحادرویه درتمامی زمینه های عملکردی که البته بادرنظرگرفتن خباثت آلودبودن تقابله دشمنان قطعاکارسختترمیناید.