شکاف عمیق بین دستمزد کارگران و هزینه‌های زندگی/ کارگران باید به حقوق قانونی خود برسند

در حال حاضر فاصله طبقاتی به اندازه ای در کشور مشهود است که حتی این فاصله بین طبقه کارمند و کارگر نیز بوجود آمده است و دستمزد بسیاری ازکارگران چندین برابر دستمزد یک کارگر است. ضمن اینکه بسیاری از کارگران باتوجه به شرایط اقتصادی کشور و ورشکستگی کارخانه‌ها وکارگاه‌های تولیدی در چند سال اخیر تعدیل و اخراج شده اند و در حال حاضر به مشاغلی از جمله دستفروشی، تاکسی اینترنتی، کارگری ساختمان و ... روی آورده اند و حتی بسیاری از همین قشر نیز بیکار هستند و هر روز در ایستگاه‌های کار به امید ساعتی کار و خرید لقمه‌ای نان برای خانواده‌شان هستند بماند که بسیاری از قشر کارگری جامعه مستاجر هستند و باید کرایه خانه و هزینه انرژی و تحصیل فرزندانشان را در کنار پوشاک و خوراک فراهم کنند هزینه درمان که دیگر جای خود دارد.

افزایش سالانه حقوق و دستمزد کارگران ثابت کرده است که این افزایش‌ها آن‌چنان تأثیری در پرکردن شکاف هزینه‌های زندگی یک کارگر ندارد، ازجمله هزینه مسکن و کالا‌های اساسی که هر روز با روز قبل بسیار متفاوت است وقتی در کشور هزینه‌ها ثبات ندارد هر چقدر هم دستمزد کارگران افزایش پیدا کند تاثیری در رفع مشکلات آن‌ها و شکافی که در زندگی آنها ایجاد شده ندارد.

به ایستگاه کار که مراجعه می‌کنم با جمعیت زیادی از مردان در سنین مختلف روبه رو می‌شوم که در انتظار کار هستند، کارگرانی که تنها امیدشان به همین کارهای ساعتی و روزمزد کارگری است.

جواد یکی از کارگران جوان است که می‌گوید لیسانس کشاورزی دارد اما به دلیل خشکسالی و نبود امکانات در روستایشان با خانواده‌اش به مشهد آمده است  و 2سالی در یک کارخانه مشغول به کار بوده است اما به دلیل مسائل مالی تعدادی از نیروها از جمله او را تعدیل کرده‌اند.

وی ادامه‌می‌دهد: دو پسر دارم که هر دو به مدرسه می‌روند و  مهمترین دلیلم برای مهاجرت به مشهد تنها آینده فرزندانم بود چرا که دوست نداشتم به سختی و در فضای روستا درس بخوانند اما هزینه‌های زندگی در مشهد بسیار زیاد است ضمن اینکه هنوز کار مشخصی نتوانسته‌ام در یک سال گذشته پیدا کنم.

کارگر دیگری می‌گوید: 4دختر وپسر دارم که دو تای آنها دم بخت هستند، اجاره خانه و هزینه‌های دیگر شرایط سختی را به وجود آورده است کار هم پیدا نمی‌شود قبلا مغازه داشتم اما ورشکست کردم و بخاطر اینکه به زندان نیفتم مجبور شدم تمام دارو ندارم را به طلبکار بدهم و الان هم مستاجر هستم و هم بیکار با پول روزمزد نمی‌توان زندگی اداره کرد اما چاره‌ای نیست.

هادی ابوی اظهارداشت: متاسفانه این روزها در حالی از تعیین دستمزد حقوق کارکنان  دولت صحبت می‌شود که شکاف طبقاتی عمیقی در جامعه به وجود آمده است حتی این شکاف بین هزینه‌های زندگی و دریافتی کارگران نیز بسیار عمیق است و این نشان از تفاوت دستمزد کارمندان دولت و کارگران است.

وی تصریح کرد: متاسفانه وضعیت خوبی در جامعه کارگری از نظر تامین معیشت نداریم  ما انتظار نداریم که برای کارگران سفره‌های رنگین پهن شود اما کارگران باید از حداقل حقوق خود بهره‌مند شوند و از طرفی کالاها را ارزان کنند تا سفره کارگر روزبه رو کوچکتر نشود ما به دنبال سفره رنگین برای کارگران و بازنشستگان نیستیم اما این سفره باید پهن شود.

ابوی عنوان کرد: متاسفانه  تصمیم‌گیرندگان از واقعیت‌های زندگی جامعه کارگری دور هستند و این قشر ار نمی‌بینند یک کارگر روز مرد و حتی حقوق بگیر از پس پرداخت هزینه‌های، درمان، مسکن ، خوراک و پوشاک بر نمی‌آید به عنوان مثال یک کارگر باید چندین ماه حقوقش را پس انداز کند و درد را تحمل کند تا بتواند به دندانپزشکی مراجعه کند.

دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران اظهارداشت: کارگران همانند تمام اقشار جامعه حق تفریح و سفر دارد و باید دولت تصمیم درستی برای کارگران که جمعیت قابل توجهی ازجامعه را تشکبل می‌دهند بگیرد تا به امروز آنچه برای کارگران در نظر گرفته شده است تنها تامین هزینه‌های زندگی بوده است  تاکید ما بر معیشت ومسکن کارگران است و دولت باید فکری برای کاهش مشکلات معیشتی و مسکن کارگران داشته باشد.

ابوی تصریح کرد: هدفمندی یارانه باید برای ارتقای معیشت کارگران باشد  و باید این یارانه در هرزمینه‌ای چه یارانه تولید و کسب و کار چه یارانه معیشتی به معنای واقعی کاربردی باشد.

وی خاطرنشان کرد:  در بودجه 1401، در کنار توجه به بهبود معیشت کارگر، باید به کارآفرینی و کارفرمایی در بخش خدمات و کمک به بهبود وضعیت آن‌ها نیز توجه شود.