غم اهالی پلاسکو در "نور" سوت‌وکور: "پاک شدیم"

کسبه ساختمان تجاری مجتمع نور تهران که به سوت‌وکوری این مجموعه عادت دارند با ورود کسبه پلاسکو برای برگزاری مراسم آغاز به کار، با تعجب به سیل جمیعت کسبه، مسئولان و خبرنگاران نگاه می‌کنند.

بعد از حادثه پلاسکو و آتش سوزی و فروریختن ساختمان پلاسکو، مجتمع نور در تقاطع خیابان ولی عصر با خیابان طالقانی تهران محل جدیدی است که برای اسکان 600 کسبه این ساختمان در نظر گرفته شده است و از محل کسب قبلی در چهارراه استانبول فاصله زیادی دارد.

به هر حال اینجا برای دو سال فعالیت پلاسکویی‌ها یعنی تا زمانی که ساختمان جدید پلاسکو در محل قبلی خود ساخته شود، در نظر گرفته شده است.

یکی از همین کسبه به مسئولان می‌گوید: من زندگی‌ام را باخته‌ام و اکنون صفر هستم، چرا به ما توجه نمی‌شود؟ وضعیت سرقفلی ما چه می‌شود؟ فردی دیگری نیز با چهره‌ای برافروخته و مغموم درباره مدارک و اسناد و چک و سفته گم شده‌اش می‌گوید.

قسمتی از محل مرکز خرید نور را با گل تزئین کرده‌اند و مسئولان در جمع عکاسان و خبرنگارن روبانی پاره می‌کنند اما نشانه‌های خوشحالی در کسبه دیده نمی‌شود.

باوجوداینکه واحدها و مغازه‌ها به کسبه 600 واحد پلاسکو در محل جدید مجتمع نور واگذار شده است اما هنوز خبری از آغاز کسب‌وکار این کسبه حادثه‌دیده نیست.

در طبقه هم کف به سراغ چند مغازه که فعالیت مشابه با زمینه کاری پلاسکویی ها دارند، به گمان اینکه تازه از چهار راه استانبول آمده‌اند می‌رویم و سؤال می‌کنیم: تازه از پلاسکو آمده‌اید؟ جواب منفی است و آدرس چند واحد محدود را در طبقات فوقانی می‌دهند.

به طبقات فوقانی می‌رویم اما به‌غیر از چند واحد محدود که فعالیت خود را شروع کرده‌اند و در حال دکور زدن هستند هنوز نشانه‌هایی از حیات پلاسکو در نور دیده نمی‌شود و غالب واحدهایی که مشغول به کارند به‌صورت جسته‌وگریخته به فعالیت کامپیوتری می پردازند.

آن‌طرف یکی از کسبه به همکار خود می‌گوید: پاک شدیم، در گذشته اگر حق کسی را خوردیم، گرانی فروشی کردیم، خدا اکنون ما را پاک‌کرده و ما را به صفر رسانده است.

وی می‌افزاید: همان‌طور که مال و اموال و کسب‌وکار را خدا به ما داده بود، دوباره خودش از ما گرفت.

وضعیت دریافت ما به التفاوت در ساختمان آینده پلاسکو نا معلوم است

فرد دیگری می‌گوید: من مالم رفت، اما حق‌وحقوق کارگرانم را دادم و آنها را راضی کردم. اکنون چه کسی می‌خواهد من را راضی کند و حق‌وحقوق من را بدهد.

کسبه دیگری نیز با بیان اینکه واحد من، تولیدی پوشاک بود و 40 سال در این زمینه کار کرده و کار دیگری مانند فروش و توزیع بلد نیستم، می‌گوید: همان‌طور که در پلاسکو تولیدی داشتم در این مکان نیز باید به من اجازه تولید بدهند.

کسبه جوانی نیز با اشاره به اینکه مدارک و اسنادش هیچ‌کدام پیدا نشده است می‌گوید: مغازه من در پلاسکو 40 متری بود اما در اینجا یک واحد 15 تا 20 متری به‌جای آن داده‌اند.

وی می‌افزاید: آینده سرقفلی ما بلاتکلیف است اما این قول داده‌ شده است که دوساله ساخته می‌شود. نمی‌دانیم که قرار است که از ما مابه‌التفاوتی نیز دریافت شود یا خیر؟

کسبه دیگری نیز که ظاهراً وضعیت مادی بهتری دارد می‌گوید: از لحاظ مالی نیازی به حضور در محل جدید پلاسکو ندارم اما برای حفظ انسجام کسبه حاضر شده‌ام.

وی می‌افزاید: نارضایتی عمیقی میان همه کسبه پلاسکو وجود دارد، زیرا موقعیت جدید پلاسکو با ساختمان قدیمی آن قابل قیاس نیست و انگار از یک بانک مرکزی به صندوق قرض‌الحسنه تنزل یافته‌ایم.

فرد دیگر نیز با پریدن میان صحبت همکارش می‌گوید: کسبه پلاسکو افراد معتبری هستند که هرکدام چند صد مشتری دارند که با ورود به هر مکانی باعث رونق آنجا می‌شوند بنابراین نباید از ما اجاره دریافت می‌شد.

بعد از برگزاری مراسم به هریک از کسبه یک شاخه گل و امید می‌دهند که وعده‌ها محقق و سعی می‌شود که واحدهای بهتری به آنها واگذار شود و با توجه به امکان جابجایی هنوز دکور نزنند.

با اتمام مراسم کسبه به امید روزهای بهتر و رونق گرفتن کسب‌وکار خود از سالن‌های به‌روز اما خلوت مجتمع نور می‌گذرند و مسئولان نیز که خبرنگارها احاطه‌شان کرده‌اند با دادن پاسخ‌های نصف و نیمه محل را ترک می‌کنند.

گزارش از ابراهیم نژادرفیعی

منبع: تسنیم

15