شوهر فریبا از ارتباط او با کارگر رستوران خبر نداشت / وقتی وارد خانه شد جسد او را دید

صبح چهارم اسفند ماه سال ۹۵ مرد جوانی با پلیس تماس گرفت و از کشته شدن همسر ۳۰ ساله اش به نام فریبا خبر داد.

این مرد گفت: من شب کار بودم و وقتی از محل کار به خانه برگشتم و در زدم همسرم در را باز نکرد. من که نگران شده بودم با کلید یدک در را باز کردم و با جنازه کبود همسرم روبه‌رو شدم. به دنبال اظهارات این مرد پلیس به خانه مورد نظر در غرب تهران رفت و جسد فریبا با دستور قضایی به پزشکی قانونی منتقل شد .پلیس در نخستین گام از تحقیقات به بازجویی از شوهر وی پرداخت. این مرد گفت: من هیچ اختلافی با همسرم نداشتم و دیشب در محل کارم حضور داشتم و شاهدان زیادی نیز برای اثبات بی گناهی‌ام دارم.

وی ادامه داد :هشت النگوی همسرم و یک انگشتری که از کربلا برای او آورده بودند سرقت شده است. همسرم کارگر یک رستوران بود و گمان می‌کنم قربانی جنایت یک آشنا شده باشد.

پلیس در ادامه بررسی ها به رابطه پنهانی فریبا با یکی از همکارانش به نام سعید پی برد .به این ترتیب سعید بازداشت شد اما خودش را بی‌گناه خواند و ادعا کرد از سرنوشت فریبا هیچ اطلاعی ندارد.

پلیس وقتی به بررسی فهرست مکالمات تلفنی سعید پرداخت دریافت گوشی موبایل وی از شبی که فریبا کشته شده بود به مدت سه شبانه روز به طور کلی خاموش بوده است. این سر نخ شک پلیس را دوچندان کرد و سعید بار دیگر بازداشت شد. تا اینکه پنجم شهریورماه سال ۹۶ لب به اعتراف گشود و به قتل اعتراف کرد.

او گفت: من و فریبا در یک رستوران با هم کار می‌کردیم. از چهار سال قبل او را می‌شناختم و ما تلگرامی با هم ارتباط داشتیم. من از ۴ سال قبل به شیشه معتاد بودم و گاهی اوقات هم متادون مصرف می‌کردم .آخرین بار برای دیدن فریبا به خانه او رفتم و با انگیزه سرقت او را خفه کردم.

سعید در بازجویی‌های بعدی ادعای تازه‌ای را مطرح کرد و گفت: وقتی به خانه فریبا رفته بودم او حرفهایی زد که عصبانی شدم و او را کشتم.

با اعتراف‌های کارگر رستوران برای سعید کیفرخواست صادر و پرونده‌اش به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد. وی دیروز در حالی پای میز محاکمه ایستاد که اولیای دم از قصاص گذشتند و برای وی درخواست دیه را مطرح کردند.

وقتی سعید در جایگاه ویژه ایستاد گفت: نمی‌دانم چه کسی فریبا را کشته است. من و فریبا با هم همکار بودیم و گاهی اوقات با هم صحبت می‌کردیم. من انگیزه‌ای برای قتل او نداشتم و تحت فشارهای روانی در پلیس آگاهی قتل را گردن گرفتم. وی در پاسخ به سوال درباره اینکه چرا سه شبانه روز گوشی موبایلت خاموش بودی سکوت کرد و پاسخی نداد. در پایان جلسه قضات وارد شور شدند تا رأی صادر کنند.

منبع: رکنا

24