طوفان سیستان را درنوردید

وزش طوفانی که بار دیگر از صبح امروز در سیستان شدت گرفته به‌سرعتی بیش از ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و غلظت ذرات معلق در هوای منطقه ۸۰۳ میکروگرم بر مترمکعب گزارش شده که چیزی معادل بیش از ۵ برابر حد مجاز و ۲ برابر حد بحران است.

وزش بادهای شدید 120 روزه در سیستان و پراکنده شدن "ریزگرد" که سبب کاهش دید و کاهش کیفیت هوا می‌شود، در فصل تابستان به بخشی از زندگی مردم این منطقه تبدیل شده، شرایطی که در سال‌های اخیر مهاجرت جمع زیادی از مردم را به نقاط مختلف کشور به دنبال داشته است.

طوفان‌های سیستان که به "طوفان‌های 120 روزه" معروف‌اند، تقریباً از اوایل اردیبهشت‌ماه هر سال آغاز می‌شوند و تا پایان شهریورماه ادامه دارند؛ در زمان وزش بادهای 120 روزه سرعت باد گاهی به 120 کیلومتر در ساعت می‌رسد اما متوسط سرعت باد در سیستان در ماه‌های تابستان حدود 26 کیلومتر در ساعت و در ماه‌های زمستان حدود 13 کیلومتر در ساعت برآورد می‌شود.

علی ملاشاهی در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: وزش طوفانی که بار دیگر از صبح امروز در منطقه سیستان شدت گرفته به سرعتی بیش از 100 کیلومتر بر ساعت رسیده که این شرایط غلظت ذرات معلق در هوای منطقه را به شدت افزایش داده است.

رئیس کارگروه پیش بینی و هشدار هواشناسی سیستان و بلوچستان ادامه داد: حد مجاز و استاندارد ذرات معلق در هوا 150 میکروگرم بر مترمکعب است در حالی که غلظت ذرات معلق در هوای منطقه سیستان 803 میکروگرم بر مترمکعب گزارش که چیزی معادل بیش از 5 برابر حد مجاز و 2 برابر حد بحران است.

وی با اشاره به اینکه وزش طوفان که از روز گذشته در شمال سیستان و بلوچستان شروع شده تا فردا ادامه دارد، خاطرنشان کرد: در چنین شرایطی با توجه به کاهش شدید کیفیت هوای منطقه توصیه می‌شود افراد آسیب‌پذیر به ویژه بیماران، سامندان و کودکان از تردد در فضای باز خودداری کنند و در صورت ضرورت حتماً از ماسک استفاده کنند.

بسیاری از بیماران ناشی از ریزگردها حتی هزینه رفتن به درمانگاه‌ ندارند

یکی از شهروندان سیستانی در این رابطه در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در زابل اظهار داشت: در سال‌های اخیر در چنین زمانی همواره با ریزگردها درگیر بوده‌ایم و با اینکه این شرایط از اخبار نیز گزارش می‌شود ما هیچگونه اقدامی از جانب مسئولان برای حد مشکلات ناشی از ریزگرد ندیده‌ایم.

راشکی تاکید کرد: به نظر می‌رسد مسئولان با مردم سیستان قهر کرده‌اند و یا به‌طور کلی آن‌ها را به فراموشی سپرده‌اند چرا که واقعا شرایطی بدتر از شرایط موجود سیستان برای زندگی یک انسان قابل تصور نیست. خشکسالی دامداران و کشاورزان و صیادان که عمده مشاغل منطقه بوده را بیکار کرده و به غیر از کارمندان باقی مردم در بدترین شرایط معیشتی به سر می‌برند.

وی ادامه داد: مردم در بسیاری از روستاهای زابل حتی نان شب ندارند و این در حالی است که بیماری‌های چشمی و تنفسی ناشی از ریزگردها در منطقه بیداد می‌کند اما بسیاری از مردم حتی هزینه رفتن تا بیمارستان و درمانگاه را ندارند و با توجه به بی‌توجهی مسئولان واقعاً نمی‌دانیم انتهای این شرایط به کجا ختم می‌شود.

یکی از بانوان سیستانی نیز در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: منازل ما ریزگرد و خاک در حال مدفون‌شدن است و ما سال‌هاست منتظر نیم‌نگاهی از جانب مسئولان هستیم اما مسئولان حتی برای دلخوشی میان مردم محروم روستاهای زابل حضور پیدا نمی‌کنند.

هراتی ادامه داد: امروز وضعیت معیشتی ما در بدترین شرایط ممکن است و هیچ فریادرسی نداریم. این حس که از جانب مسئولان کشور به فراموشی سپرده شده‌ایم بسیار کشنده است و امروز به حس اکثر مردم سیستان تبدیل شده است.

وی تاکید کرد: ما در روستا روزها را به سختی شب می‌کنیم چرا که اکثریت مردان روستایی در سیستان در منزل هستند و هیچ شغلی ندارند. اکثریت ما تنها با یارانه زندگی می‌کنیم و در شرایطی که همه چیز رو به گرانی است امیدی به ادامه زندگی ندایم.

اقدامات مُسکن‌وار برای کاهش مشکلات مردم سیستان کمرنگ شده است

لکزائی دیگر شهروند سیستانی نیز در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: اقداماتی که پیش از این در زمان وقوع ریزگردها به صورت مسکن از جانب مسئولان استان انجام می‌شد مانند توزیع ماسک نیز در حال حاضر بسیار کمرنگ شده است.

وی ادامه داد: واقعاً مردم سیستان آنقدر فقیر شده‌اند که بسیاری از آنها همین اندک هزینه برای تهیه ماسک یک بار مصرف را هم ندارند و اگر ههم از طریقی ماسک یک‌بار مصرفی گیر بیاورند تا زمانی که پاره نشود بارها و بارها استفاده می‌کنند.

این شهروند سیستانی تاکید کرد: ریزگرد، خشکسالی، بیکاری، بادهای 120 روزه، فقرو ... همه به کلمات عجین شده با سیستان تبدیل شده و با وجود اینکه بارها در سال‌های اخیر از جانب رسانه‌ها بیان شده‌اند اما تاکنون هیچ اقدام عملی که مردم احساس کنند اندکی از این معضلات کم خواهد شد، مشاهده نکرده‌ایم.

به‌نظر می‌رسد مسئولان مسئولیت‌های خود را در قبال مردم محروم و صبور سیستان به کلی به فراموشی سپرده‌اند و این صبر و خویشتن‌داری مردم نتیجه عکس داده است. با توجه به شرایط بحرانی مردم به‌ویژه در روستاهای منطقه، سیستان نیازمند اقدامات فوری از جانب مسئولان است و مردم حداقل انتظار دارند مسئولان ارشد استان و کشور درباره مشکلات آنها اظهار نظر کنند تا بدانند دیده می‌شوند.

منبع: تسنیم

10