حضرت ابوطالب به طور آشکارا از پیامبر حمایت می‌کرد
یک استاد حوزه علمیه گفت: برخلاف عقیده اهل سنت بر اینکه حضرت ابوطالب اصل تقیه را در پیش می‌گرفت اما تشیع معتقد است که او همیشه به صورت آشکارا از پیامبر حمایت می‌کرد.
حجت‌الاسلام و المسلمین سیدمهدی ذاکری در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، به مناسبت سالروز وفات حضرت ابوطالب ضمن بیان این مطلب اظهار کرد: وهابیت به دلیل کمبودهای خودشان به حضرت ابوطالب تهمت کفر می‌زدند و این اتفاق به این دلیل است که هرگاه عده‌ای ویژگی‌های بدی را دارا هستند برای اینکه این تصویر را از ذهن عموم پاک کنند دیگران را هم از این امتیازات بی‌بهره می‌دانند تا نواقص آنها کمتر به چشم بیاید.
وی ادامه داد: برخی مسلمانان در تاریخ خود نقل کرده اند که حضرت ابوطالب مومن و مسلمان نبوده است اما باید اشاره کنیم در بحث تاریخ‌نویسی و سیره‌نویسی، اهل سنت از اهل تشیع بالاتر هستند زیرا در آن زمان خلافت به دست اهل سنت بوده است.
این استاد حوزه علمیه با اشاره به اینکه تاریخ‌نگاری در گذشته به حمایت‌های جدی حکومت‌ها احتیاج داشته است، تصریح کرد: طبیعتا حکومت‌ها از تاریخ‌هایی که باب طبع خودشان نوشته و نگارش می‌شد حمایت می‌کردند و از تاریخ‌نویسان تشیع، حمایتی صورت نمی‌گرفت.
ذاکری عنوان کرد: گاهی وفور مطالب و تکرار آنها در تاریخ‌های اهل سنت فراوان است تا جایی که برخی علمای تشیع هم به مشهورات اهل سنت توجه می‌کنند و آنها را اصل می‌دانند، در حالی که تناقضات این تاریخ‌نویسی‌ها با کمی تامل به دست می‌آید.
وی با بیان اینکه در رابطه با اسلام و ایمان حضرت ابوطالب در برخی از نقل قول‌ها کار به جایی می‌رسد که برخی علما نیز می‌گویند؛ ایشان تقیه پیشه گرفته بودند، خاطرنشان کرد: وقتی ما می‌دانیم که برخی مسلمانان اولیه سال‌ها سابقه شرک و بت‌پرستی داشته‌اند، مسلم است زمانی که نمی‌توانند به مقام امیرالمومنین(ع) لکه ننگ و ایرادی را منتسب کنند، ناگزیر پدر ایشان را به عنوان یک شخص کافر معرفی می‌کنند تا بخشی از حسادت و کینه خود را به امیر المومنین(ع) جبران کنند.
این استاد حوزه علمیه اضافه کرد: مرحوم شیخ مفید حدیثی از امام کاظم(ع) نقل می‌کنند، که می‌گوید: حضرت ابوطالب نه تنها مسلمان بوده بلکه وصی پیامبران قبل از خود نیز بوده است، انبیاء امانت‌هایی را به نبی بعد از خود منتقل می‌کردند، گاهی بین پیامبرن فاصله‌ای می‌افتاد و این امانت‌ها توسط اوصیاء منتقل می‌شدند.
ذاکری افزود: در حدیثی از امام موسی کاظم(ع) که از مرحوم شیخ کلینی در کافی، نقل شده است، اینگونه عنوان می‌شود که «حضرت ابوطالب امانت‌دار انبیاء بعد از خود و آخرین وصی است که امانت‌ها را به پیامبر(ص) رسانده»، بر همین اساس یک شخص غیر مسلمان و غیر موحد نمی‌توانند امانت‌دار و وصی پیامبر(ص) قبل از خود باشد پس یقینا ابوطالب انسانی مومن، معتقد و موحد بوده است.
وی ابراز کرد: حضرت ابوطالب خدمات بسیار زیادی به ویژه در صدر اسلام داشته است و حتی جسارت‌هایی نیز به او به دلیل حمایت از پیامبر نیز صورت می‌گرفت، پس نه تنها عِرق خویشاوندی بلکه عِرق ایمانی نسبت به پیامبر اکرم(ص) داشتند.
این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد: در شعب ابی‌طالب بستر پیامبر(ص) را در طول شب سه بار تغییر می‌دادند تا گزندی از سوی دشمنان به او وارد نشود.
ذاکری گفت: هنگامی که حضرت ابوطالب فوت می‌کنند سه روز بعد از آن نیز حضرت خدیجه(ص) از دنیا می‌رود و این اتفاق برای پیامبر بسیار سخت و ناگوار بود و آن سال را سال حزن و ماتم می‌نامند.
وی با اشاره به اینکه در رابطه با شخصیت حضرت ابوطالب اطلاعات دقیقی در دست نیست، تصریح کرد: اعراب در آن زمان به میهمان‌نوازی مشهور بودند و حضرت ابوطالب نیز به مهمان‌نوازی، شجاعت و دفاع از حق معروف بود، حتی در دفاع و حمایت از پیامبر(ص) مورد تمسخر قرار گرفت و همچنین از ابتدای ظهور اسلام به عنوان حامی حق و ولایت مطرح بوده است.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه حضرت ابوطالب از فرزندان ده‌گانه حضرت عبدالمطلب، بزرگ و والای قریش بود، افزود: عمده مبحثی که در تاریخ در رابطه با حضرت ابوطالب نقل شده، حمایت و پشتیبانی وافری است که از پیامبر اکرم(ص) می‌کرد و هم قبل از اسلام و هم بعد از بعثت رسول اکرم(ص) حمایت‌های فراوانی را از آن حضرت انجام داده است.
ذاکری عنوان کرد: دلیل دیگری که در جهت ایمان ابوطالب مطرح می‌شود در آیه 84 سوره توبه است که خداوند به پیامبر(ص) می‌فرماید،«هنگامی که منافقین و مشرکین از دنیا می‌روند در سر قبر آنها قرار نگیر و برای آنها نماز نخوان.» اما در تاریخ نقل شده است که پیامبر بر سر قبر ابوطالب بارها آمد و برای او نماز خواند و همیشه از او به نیکی یاد می‌کرد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
27
