هنرمندی که شبیه هیچکس نبود
کامبیز درمبخش در روزنامه ایران نوشت: آشنایی من با آقای علی گلستانه از مطبوعات آغاز شد، از سال 1335؛ آن زمان در تحریریه مجله روشنفکر همکار بودیم.
علی گلستانه مسئولیت لی اوت و صفحهبندی، تصویرسازی و کلیشهسازی مجله را برعهده داشت و دو- سه سالی با هم دریک اتاق کار میکردیم. آن زمان کسی فکر نمیکرد یک روز این مرد خوشاخلاق و دوستداشتنی، نقاشی بزرگ و برجسته شود. حتی خود من هم تصور نمیکردم. این دوستی و آشنایی از آن دوران ادامه داشت تا آنکه به خارج از ایران سفر کردم و تقریباً چند سالی ارتباطی نداشتیم و بعد از بازگشت فرصتی پیش آمد تا دیداری تازه کنیم و کارهایش را دنبال میکردم. باید بگویم سبک کاری علی گلستانه ویژگی خاصی داشت و این ویژگی مهم بیشباهت بودن با آثار دیگران بود و امضای کاری خودش بود؛ نقاشیهایی که اغلب تصویرهایی از طبیعت و محیط زیست بود.
به یاد دارم قبل ازانقلاب سفری به ایتالیا داشتیم، شهر بولونیا. در آنجا نمایشگاه نقاشی برپا بود و علاوه بر من و آقای گلستانه تعدادی دیگر از هنرمندان ایرانی هم حضور داشتند. بعد از آن به علت مشغله کاری هر دوی ما فرصت کمتری پیش آمد تا دیداری داشته باشیم اما کارهایشان را با علاقه دنبال میکردم و بعد از آن سالها هم چندین بار همدیگر را ملاقات کردیم و برایم جالب بود نوع پوشش، یک کاراکتر هنری از او ساخته بود. البته ناگفته نماند ظاهر و پوشش هنرمندان بسیار مورد توجه و اهمیت است.
سخن گفتن از آقای علی گلستانه این هنرمند فوقالعاده و کمنظیر بسیار است، مردی که هیچگاه اهل تظاهر نبود و اخلاق زیبا و صمیمانهاش به گونهای بود که همه دوستش داشتند. اما نکتهای که لازم به بیان و یادآوری است و بسیار جای تأسف دارد، این است که متأسفانه اخلاقهای ناشایستی از برخی از دوستان هنرمند سر میزند و با فوت یک هنرمند بیآنکه او را بشناسند یا با کارهایش آشنایی داشته باشند عکسهای او را در فضای مجازی منتشر میکنند و این موضوع درخصوص آقای علی گلستانه هم تکرار شد و مطمئن هستم بسیاری از این دوستان حتی او را ندیده بودند و نمیشناختندش البته برای دیگر هنرمندان ایرانی هم چنین موضوعاتی بارها تکرار شده و اتفاق بسیار غمانگیزی است و البته این رفتار را درخصوص برخی مسئولان هم دیدهایم. ما باید برای هنرمندان تا زمانی که زنده هستند اجر بگذاریم و از آنها یاد کنیم. بسیاری از این هنرمندان مشکلات مالی بسیار شدیدی داشتهاند. یک راه طولانی را گذراندهاند تا معروف شوند و به شهرت برسند و اوضاع زندگیشان سروسامان پیدا کند اما بهدست آوردن این فرصت آنقدر کوتاه است که از معروفیت و شهرتش و پولی که از آن بهدست میآورد بهره اندکی میبرند.
47