زلزله تهران؛ همهچیز، زیر سر گسل مشا بود!
با وجود حواشی بسیار در مورد علت زلزله بامداد جمعه در تهران، رئیس مرکز لرزهنگاری کشوری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران اعلام کرد که گسل فعال مشا مسبب این زمینلرزه بوده و ارتباطی با آتشفشان دماوند ندارد.
زلزله جمعه شب تهران علاوه بر نگرانیهای بیحد و حصری که ایجاد کرده بود و همزمانی آن با شیوع ویروس کووید ۱۹، حرف و حدیثهایی هم ایجاد کرد که هنوز با گذشت چند روز از این ماجرا، بازار آن داغ است. ماجرای مربوط به فعالشدن آتشفشان دماوند. گرچه دیروز، رئیس مرکز لرزهنگاری کشوری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران آب پاکی را ریخت روی دست همه و اعلام کرد: «گسل فعال مشا مسبب این زمینلرزه بوده است و ارتباطی به آتشفشان ندارد».
ساعتی پس از زلزلهی بامداد روز جمعه، درست در همان وقتی که مردم با هول و هراس به خیابانها پناه آورده بودند و در عین حال، نگرانی آنها از ابتلا به بیماری کرونا ملغمه عجیب و غریبی به پا کرده بود، بعضی از کارشناسان در تحلیلهای اولیهشان اعلام کردند که زلزله دماوند و تهران ممکن است در آتشفشان دماوند ریشه داشته و در واقع به دلیل فعالشدن این آتشفشان باشد. البته همان موقع احتمالی مبنی بر اینکه این حادثه ممکن است به دلیل حرکت گسل مشا باشد هم مطرح شد. تا اینکه در نهایت دیروز، علی مرادی، رئیس مرکز لرزهنگاری کشوری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران در اینباره گفت: «با اطمینان میگویم که این زلزله مربوط به گسل مشا است و فعال شدن آتشفشان دماوند را تکذیب میکنیم. شرایط سنجش آتشفشان با زلزله کاملاً متفاوت است». ابراهیم حقشناس، معاون پژوهشی پژوهشگاه بینالمللی زلزلهشناسی و مهندسی زلزله هم این گفته را تکمیل کرد و گفت: «این زلزله ارتباطی با فعالیت آتشفشانی ندارد، چراکه گسل مشا که نزدیکترین گسل به این آتشفشان است در طول تاریخ فعالیتهای خود را داشته است».
بعد از گمانههای مختلف در نهایت اعلام شد که زلزله اخیر دماوند و تهران ارتباطی به آتشفشان دماوند ندارد و همهچیز زیر سر گسل مشا بوده است. گسل مهمی که در زلزلههای تاریخی گذشته هم ریشه دارد و بعید نیست که در آینده هم تحرکات تازهای داشته باشد
جمعیت وسیع در منطقه گسل
بعد از گمانههای مختلف در نهایت اعلام شد که زلزله اخیر دماوند و تهران ارتباطی به آتشفشان دماوند ندارد و همهچیز زیر سر گسل مشا بوده است. گسل مهمی که در زلزلههای تاریخی گذشته هم ریشه دارد و بعید نیست که در آینده هم تحرکات تازهای داشته باشد. مهدی زارع، استاد پژوهشگاه زلزلهشناسی در مورد منشأ این زلزله و هراسی که که ایجاد کرده بود، میگوید: «زلزلهی جمعه شب، زلزلهی متوسطی بود اما با توجه به اینکه خیلی به شهر تهران نزدیک بود؛ در حدود ۴۰ کیلومتری شرق تهران، موجب شد هراسی در دل مردم ایجاد شود. گسل مسبب این زلزله، گسل مشا بود و اطراف همین گسل مشا، حدود ۳۰۰ هزار نفر در شهرهای رودهن، بومهن، پردیس و دماوند زندگی میکنند. این موضوع خودش یک مسئله جدی است». او به زلزله ۲۱ آبان سال ۹۶ کرمانشاه اشاره کرد و گفت: «نباید یادمان برود که در زلزله آبان ۹۶ که در سرپل ذهاب اتفاق افتاد، در کل پهنه مرکزی آن ۱۳۰ هزار نفر زندگی میکردند. از این ۱۳۰ هزار نفر، حدود ۴۵ هزار نفر فقط در شهر سرپل ذهاب و متمرکز در منطقه کانونی بودند. باقی مردم که حدود بیش از ۸۰ هزار نفر را شامل میشدند، در بسیاری از شهرها و روستاهای اطراف پخش بودند. این مسئله کمک کرد تا تلفات کاهش یابد. گرچه در همان زلزله هم ۶۴۰ نفر کشته شدند، حتی با وجود اینکه پیشلرزه هم داشت».
این زلزلهشناس معتقد است جمعیت وسیعی در محدوده گسل مشاء در اطراف تهران زندگی میکنند و همین موضوع را حساستر کرده است؛ میگوید: «در منطقه تهران یعنی از شهر جدید پردیس تا شهر جدید هشتگرد در استان البرز، حدود ۱۷,۵ میلیون نفر زندگی میکنند و تعداد قابلتوجهی از مردم این مناطق این زلزله را حس کردند. با توجه به اینکه زلزله در استان مازندران، قم و جاهای دیگر هم حس شده است، قدر مسلم این است که این زلزله را حدود ۲۰ میلیون نفر حس کردهاند؛ بنابراین اتفاق مهمی بوده است، گرچه خود زلزله از نظر بزرگی چندان اتفاق بزرگ و مهمی نبود». او ادامه میدهد: «سرشماری سال ۹۵ میگوید جمعیت پردیس بیش از ۱۰۰ هزار نفر است. البته در فازهای توسعهای، جمعیت ۲۵۰ هزار نفری و حتی ۷۵۰ هزار نفری هم برای آن پیشبینی کردهاند. ضمن اینکه در نظر بگیرید شهر پردیس در ۱۰ کیلومتری تلاقی دو گسل مهم قرار دارد. بنابراین شهر پردیس در جای خطرناکی است و امیدوارم جمعیت آن در آینده بیشتر نشود، وگرنه به گرفتاریهای ما در استان تهران اضافه خواهد شد».
مهدی زارع در مورد ویژگیهای گسل مشا میگوید: «گسل مشا مهمترین گسل جنوب البرز است. در واقع در مرز جنوبی رشته کوههای البرز چند گسل مهم قرار دارد که یکی از مهمترین آنها همین گسل مشا است. این گسل در طول وسیعی در شمال منطقه آبیک در منطقه طالقان شروع میشود و تا نزدیکی جنوب فیروزکوه ادامه مییابد. در آنجا با گسل دیگری به نام گسل فیروزکوه تلاقی پیدا میکند. گسل فیروزکوه خودش طولی بیش از ۲۰۰ کیلومتر به سمت شمال دامغان دارد و گسل فیروزکوه هم گسلی فعال است».
مشا ۱۹۰ سال پیش هم حرکت کرد
زارع به وضعیت تاریخی گسل مشا و زلزلههای قبلی که رقم زده است هم اشاره میکند: «محققان سازمان زمینشناسی مانند دکتر شهریار سلیمانی و دکتر حمید نظری روی گسل مشا کار کردهاند. آنها برای این گسل تعیین سن کرده و گفتهاند کدام اتفاقهای مهم زمینلرزهای در گذشته با گسل مشا مرتبط بوده است. میشود گفت مشا جزو گسلهای خوب کار شده در ایران است، چرا که در نزدیکی تهران قرار دارد. همانطور که گفتم ساختار مهمی را در منطقه جنوب البرز ترسیم میکند. در مورد اینکه چه توان لرزهای دارد، میتوان به زلزله مهم نوروز آخرین سالهای حکومت فتحعلی شاه که بر اثر حرکت این گسل رخ داد، اشاره کرد. براساس برآوردهای انجام شده، زلزلهی آن سال را بین هفت تا هفت و نیم ریشتر تخمین زدهاند. در گزارشهای تاریخی آمده است که طی این زلزله، در تهران، ارک، بازار، کاخ گلستان و حتی سفارتخانههایی که در آن زمان تازه ایجاد شده بودند، آسیبهای متعددی رخ داده است».
به گفته او این اتفاق ۱۹۰ سال پیش رخ داده است و در این ۱۹۰ سال در گسل مشا زلزلهای به این مهمی نداشتهایم. میگوید: «بنابراین اگر هر اتفاقی که در گذشته افتاده را ملاکی بگیریم برای اینکه ممکن است همین اتفاق در آینده هم رخ دهد، میشود گفت همان اتفاق ۱۹۰ سال پیش، دوباره قابل تکرار است». او معتقد است قبل از زلزلهی ۱۹۰ سال پیش هم ماجراهایی رخ داده که با مشا مرتبط بوده است؛ «مثلا در کانون همین زلزله اخیری که اتفاق افتاد، دریاچه تار در دماوند، در محلی ایجاد شده که موجب زمینلغزش در گسل مشا شده است. این اتفاق در زمان صفویه رخ داده است، لغزش پایین افتاده و دره را بسته و آب جمع شده است. آبی که جمع شده همان دریاچه تار است. بنابراین گسل مشا با زلزلههای مهم شناخته میشود و اینکه به آن اتفاق مهمی را نسبت دهیم، خیلی چیز عجیبی نیست و حتی میشود گفت که منطقی است».
این زلزلهشناس به بعضی از گزارشهای نادقیق و غیرحرفهای که در مورد زلزله جمعه شب نوشته بود، اشاره میكند و میگوید: «این فرضیه را که بگوییم زلزله اخیر تهران حتما موجب یک زلزله بزرگ میشود کسی نمیتواند تایید کند. منتها در چنین مواقعی معمولا شیوه محافظهکارانه و معقول این است که تمام احتمالات بد را در صحنه بیاوریم و در محاسباتمان آنها را در نظر بگیریم. یعنی به جای اینکه بگوییم چیزی نبود و گذشت و تمام شد، بهتر است به سراغ قضاوتهای منطقیتر برویم مبنی براینکه بدانیم حادثه قابل رخداد چیست، بردترین احتمالات آن را در نظر بگیریم و بعد برای آنها خودمان را آماده کنیم».
۱۶ گسل فعال شناختهشدهی تهران کدامند؟
به جز گسل مشا که جزو مهمترین گسلهای تهران محسوب میشود، میتوان گفت که پایتخت با گسلهای متعددی محصور شده است؛ خبرگزاری ایسنا در گزارشی به این گسلها اشاره کرده و نوشته: گسل شمال تهران بزرگترین گسل شهر است. گسل لویزان در مناطق ۱، ۳ و ۴ شهر تهران گسترش و در سمت غربی، حد فاصل منطقه یک و منطقه ۳ امتداد یافته است. گسل داوودیه و راستای غربی - شرقی و به طول ۶.۴ کیلومتر است. گسل نیاوران نیز گسلی است اصلی با طول حدود ۱۴ کیلومتر (که به صورت گسسته از غرب در حوالی سعادتآباد به شرق شمال اقدسیه در شمال تهران گسترده شده است.
گسل جنوب ری در جنوب تهران به طول تقریبی ۲۸ کیلومتر قرار گرفته است. گسل شمال ری که متشکل از چند بخش منفصل در راستای غربی - شرقی است که طول جمع آنها بیش از ۱۵ کیلومتر است. گسل انقلاب که به واسطه قرارگیری بخش عمدهای از آن در مجموعه ورزشی انقلاب واقع در منطقه ۳ تهران به این نام نامیده شده است. گسل تنباکویی، متشکل از ۳ ناحیه در کنار هم در انتهاییترین سوی جنوبشرقی تهران و منطقه ۱۵ قرار دارد. گسل ونک پارک با زاویه اندکی راستای شمال غرب - جنوب شرق قرار دارد. گسل تلویزیون با ۳,۳ کیلومتر که از مصلا شروع میشود و تا حوالی برجهای پارک پرنس حوالی خیابان شیراز شمالی ادامه دارد. این گسل از آنجا که از محدوده ایستگاه تلویزیون شبکه ۲ در غرب خیابان وزرا و انتهای خیابان الوند میگذرد، به این اسم نامیده شده است. گسل جنتآباد شمالی متشکل از دو ناحیه به موازات هم در منطقه پنج تهران جانمایی شده است. گسل باغ فیض که جزو گسلهای متوسط ردهبندی میشود. گسل نارمک در منطقه ۴ و گسل پردیسان در بین بزرگراه آیتالله حکیم و شهید همت.
منبع: روزنامه سازندگی
66