جزئیات مرگ دلخراش دختر 26 ساله ایرانی در کانادا

15دی‌ سال گذشته پلیس شهر ویندوز کانادا در جریان مفقودشدن دختر 26ساله‌ای قرار گرفت. بررسی‌ها نشان می‌داد که او شیلان شهبازیان، آرایشگر و ناخن‌کار ایرانی است که در این شهر در کنار کارکردن سرگرم تحصیل هم بود.

در این شرایط، جست‌وجو برای پیداکردن وی آغاز شد. تحقیقات پلیس نشان داد که او آخرین بار، ساعت 7غروب‌ 15دی در خیابان ریورساید، در کنار رودخانه دیده شده. بود.

انتشار خبر گم‌شدن دختر ایرانی در کانادا، جنجال زیادی در شبکه‌های اجتماعی به‌وجود آورد و همه به‌دنبال خبری از سرنوشت دختر گمشده بودند. خانواده شیلان نیز با شنیدن این خبر هولناک با دوستانش درکانادا ارتباط برقرار کردند و در انتظار رسیدن خبری از دخترشان بودند.

آنها توان مالی برای سفر به کانادا را نداشتند و به ناچار از ایران پیگیر بودند و ماجرای مفقودشدن دخترشان را دنبال می‌کردند. خانواده شیلان حتی با پلیس کانادا نیز چندبار صحبت کردند و از روند کندی که پلیس کانادا برای پیداکردن دخترشان در پیش گرفته بود، گلایه می‌کردند.

بدین‌ترتیب تحقیقات برای پیداکردن شیلان ادامه داشت تا اینکه روز اول فروردین 1404، جسد زنی در کنار جاده‌ای بیرون شهر ویندوز، جایی که شیلان در آنجا زندگی می‌کرد، پیدا شد.

بررسی‌های پلیس کانادا نشان می‌داد که جسد متعلق به شیلان، دختر گمشده ایرانی است که علت مرگ او معلوم نبود. در این شرایط بود که خانواده شیلان نیز در جریان این حادثه دردناک قرار گرفتند.

پدر شیلان که حالا داغدار مرگ دخترش است، می‌گوید: در سال 1393، شیلان با رتبه 2هزار در رشته گرافیک دانشگاه همدان قبول شد، اما به دلایل دوری راه و مشکلات مالی، نتوانست به دانشگاه برود. از همان زمان شیلان تصمیم گرفت وارد شغل آرایشگری شود.

در این رشته به حدی پیشرفت کرد که سالن خودش را افتتاح کرد. در همه این سال‌ها به‌صورت حرفه‌ای کار آرایشگری را دنبال می‌کرد تا اینکه 2سال پیش، به این نتیجه رسید که مهاجرت می‌تواند باعث رشد و پیشرفتش شود.

او ادامه می‌دهد: دخترم قصد داشت در کشوری دیگر کار کند و در کنار آن نیز تحصیلاتش را ادامه دهد. بدین‌ترتیب با گرفتن ویزای 5ساله کانادا، راهی این کشور شد. هنوز 2سال بیشتر از مهاجرت نگذشته بود که شیلان به مادرش گفته بود، نمی‌تواند سرما و غربت این کشور را تحمل کند و قصد دارد به کشور و شهرش باز گردد.

او می‌خواست حتی درسش را نیز در ایران ادامه دهد و کارش را از نو شروع کند. شیلان که هر شب با خانواده‌اش به‌صورت تصویری صحبت می‌کرد، به مادرش گفته بود در کانادا زیاد کار می‌کند و نمی‌تواند با غربت کنار بیاید.

پدر و مادر و تنها برادر شیلان وقتی فهمیدندکه او قصد بازگشت دارد به‌شدت خوشحال شدند، چراکه بسیار دلتنگش بودند.

پرویز شهبازیان، پدر شیلان ادامه می‌دهد: یک روز قبل از ناپدیدشدن دخترم، وقتی ما در خانه برادرم مهمان بودیم، او با همه خانواده و اقوام به‌صورت تلفنی صحبت کرد. می‌گفت همه‌‌چیز خوب است اما چون چند روز اخیر را زیاد کار کرده، بسیار خسته شده و دو روز تعطیلش را می‌خواهد فقط استراحت کند و بخوابد.

او ادامه می‌دهد: دخترم روزهای یکشنبه و دوشنبه تعطیل بود و آن دو روز نیز با او تماسی نداشتیم. اما ساعت 7عصر سه‌شنبه به وقت کانادا، وقتی با او تماس گرفتیم، فردی گوشی موبایلش را جواب داد. چون او به زبان انگلیسی صحبت می‌کرد، متوجه نشدیم چه می‌گوید.

اما در تماس بعدی که پسرم با گوشی شیلان گرفت، متوجه شد که گوشی او را فردی کنار رودخانه پیدا کرده است و این آغاز ماجرای هولناکی بود که هرگز پیش‌بینی‌ نمی‌کردیم.

خانواده شیلان از حادثه‌ هولناکی که برای او در کانادا رخ داده بود خبر نداشتند تا اینکه در تماسی که با دوستان و آشنایان دخترشان در کانادا گرفتند، متوجه شدند که او به کالج و محل کارش نیز نرفته است. از طریق آنها پلیس کانادا در جریان گم‌شدن این دختر قرار گرفت و تحقیقات برای پیداکردن شیلان آغاز شد. شهبازیان می‌گوید: بعد از آن از طریق اخبار و همان دوستانی که در کانادا هستند، متوجه مفقودشدن دخترمان شدیم‌. دعا می‌کردیم که زنده پیدا شود و هر روز منتظر خبر خوشی از طریق پلیس کانادا بودیم اما اثری از شیلان نبود.

تا اینکه در روز اول عید به ما اطلاع دادند که جسد شیلان را پیدا کرده‌اند. او می‌گوید: من عکسی از جسد شیلان ندیدم و حتی آزمایش‌های دی‌ان‌ای نیز انجام نشده که هویت او را ثابت کند، اما می‌گویند جسد متعلق به شیلان است. من ازنظر مالی توان رفتن به کانادا را ندارم.

از طرفی برای انتقال جسد او به ایران نیز یک میلیارد و 300میلیون تومان باید پرداخت کنم که توان پرداختش را ندارم. با این حال دوستان شیلان گفته‌اند که برای انتقال پیکر دخترم به ایران به ما کمک می‌‌کنند اما من هنوز مطمئن نیستم، جسدی که پیداشده متعلق به دخترم است یا نه.

او ادامه می‌دهد: شیلان دختر سرزنده و شادابی بود. برنامه‌های زیادی‌ برای آینده‌اش داشت و می‌خواست برای ادامه زندگی به ایران برگردد که این اتفاق افتاد. ما هنوز مرگ او را باور نداریم و نمی‌دانیم دلیل مرگش چه بوده است. با این حال پیگیر ماجرا هستیم تا حقایق روشن شود.