تجربه رانندگی با فراری روما؛ فراتر از یک کوپه خانوادگی

در اطراف مسیر مشهور گودوود که همایش سالیانه آن نیز شهرت جهانی دارد با توجه به این که در حال رانندگی با یک خودروی محور متحرک عقب مجهز به بیش از 600 اسب بخار قدرت هستیم قطعا خاموش کردن سیستم های کمکی کار غیرعقلانی خواهد بود.

این روزها سیستم های کنترل کشش و ثبات فراری عملکرد بسیار خوبی دارند و در صورتی که حالت جاده خیس و یا راحت را با کمک دکمه «منتینو» انتخاب کنید، خودرو به شدت قابل کنترل است و اجازه هیچ گونه لغزشی را نمی‌دهد.

در حالت اسپرت نیز وضعیت تنها کمی بهتر می‌شود و به روما اجازه می‌دهد تا کمی خمیازه بکشد و از خواب زمستانی بیدار شود.

با قرار دادن دکمه قرمز رنگ در حالت مسابقه‌ای، خودرو به شدت شما را درگیر می‌کند و با توجه به مسیر مرطوب و بسیار لغزنده این مسئله می‌تواند خطرناک باشد و به همین دلیل در ادامه بررسی از این حالت رانندگی استفاده نکردم.

در مسیر پیست گودوود وقتی دیدم که روما حتی در دنده 5 شروع به بکس و باد می‌کند به نتیجه رسیدم که امروز روز مناسبی برای حضور در چنین پیست باریکی برای فراری نیست.

آنچه که بیش از همه به دنبال آن بودم این بود که جایگاه فراری روما را بین یک خودروی گرندتورر واقعی همچون بنتلی کانتیننتال GT و یک خودروی اسپرت واقعی همچون مک لارن GT پیدا کنم.

در داخل اتاق یک فضای کاملا لوکس و مدرن مشاهده می‌شود که گرچه می‌توان امکانات اضافی اما گران قیمت فراری را به آن اضافه کرد. این مسئله همیشه درمورد محصولات شرکت فراری صادق بوده است. به طور مثال برای این که رنگ کلیپر ترمز را به رنگ قرمز در بیاورید باید 1300 پوند هزینه کنید.

سیستم تهویه صندلی‌ها نیز 4500 پوند و 2400 پوند برای سیستم اپل کارپلی باید هزینه کنید و این آپشن ها و امکانات گران قیمت را می‌توان همینطور لیست کرد.

حتی برای داشتن صندلی‌های عقب (بله با یک خودرو کوپه 2+2 طرف هستیم) نیز باید هزینه اضافه بپردازید.

این اولین بار نیست که فراری دست به تولید چنین محصولی می‌زند و در سال 1974 مدل 308 GT4 با طراحی بدنه شرکت برتونه ایتالیا را با نام دینو عرضه کرده است. گرچه فراری تصمیم گرفت که دیگر محصولات این چنینی را تولید نکند.

فراری موندیال نیز چنین وضعیت مشابهی را داشت و دیگر خودروهای این سبک همگی مجهز به موتور قدرتمند V12 شده اند که از جمله آنها می‌توان به 456، 612 اسکاگلیتی، FF و GTC4 Lusoo اشاره کرد. تا این که سر و کله روما پیدا شد.

فراری قطعات زیادی را از مدل گران قیمت‌تر و جدیدSF90 Stradale به روما تزریق کرده و ظاهر کامل تری به نسبت محصول موتور وسط شرکت فراری همچون F8 Tributo دارد. زیرا این مدل بر پایه معماری 458 ایتالیا توسعه داده شده که عرضه آن به یک دهه قبل باز می‌گردد.

صفحه نمایش لمسی کار شده در بخش بالایی کنسول میانی بشدت با کیفیت است و عملکرد نرم افزاری آن نیز ساده و منطقی به نظر می‌رسد. پدهای لمسی نیز به جای دکمه های فیزیکی بر روی فرمان کار شده که قرار است سطح جدیدی از راحتی و حس و حال را به راننده منتقل کند اما در حال حاضر عملکرد چندان جالبی ندارد و فراری در حال کار بر روی این دکمه های جدید است تا آن را بهبود دهد.

شاید این یک فراری کوچک به نظر برسد اما خودروی بزرگی است. با این وجود به طور شگفت انگیزی در حین رانندگی احساس جمع و جور بودن خواهید کرد. حتی فرمان آن نیز همانند محصولات فعلی شرکت فراری از جمله F8 Tributo بشدت تند و تیز نیست و رفتار فوق العاده تهاجمی ندارد که نکته بسیار مثبتی است.

سطح شتاب گیری خودرو به قدری مناسب و کافی است که تقریبا جای هیچ گله‌ای را باقی نمی‌گذارد. خیلی ها فکر می‌کنند که موتورهای فراری نقطه عطف آنها هستند اما از نظر من مهندسینی که بر روی شاسی فراری ها کار می‌کنند واقعا در کار خود ماهر هستند.

گیربکس جدید 8 سرعته دو کلاچه توزیع و مدیریت گشتاور عالی را فراهم می‌کند و برای هر دنده یک نقشه منحصر به فرد برای انتقال دادن قدرت موتور V8 دو توربو دارد.

در پایان آیا با یک کوپه اسپرت طرف هستیم یا یک گرندتورر؟ روما در هر دو اقلیم پادشاهی خواهد کرد.

گرچه همچنان من روما را یک محصول کامل و بی نقص نمی‌بینم و در این وسط شرایط آب و هوایی خشن انگلستان نیز بی تاثیر نبوده است.

روما می‌تواند جواب کوبنده فراری به محصولات مختلفی از جمله بنتلی، مک لارن، مرسدس AMG، پورشه و حتی آستون مارتین باشد و شاید تنها فراری باشد که بتواند چنین خودروی کامل و منحصر به فردی را تولید کند.