درمان سرطان به روش واکسن‌های کرونا
درحالی‌که موفقیت واکسن‌های کووید-۱۹ عناوین روزنامه‌های سراسر جهان شده است، دانشمندان معتقدند یک تزریق مشابه ممکن است اولین قدم در تولید واکسن ضد سرطان باشد.
نتایج تحقیق جدید نشان می‌دهد، واکسن ایمونوتراپی با استفاده از هیدروژل می‌تواند با موفقیت به تومورهای سرطانی حمله کرده و از گسترش بیماری در موش‌های آزمایشگاهی جلوگیری کند.
محققان مرکز ملی علوم و فناوری نانو چین می‌گویند: تزریق هیدروژل تخصصی به‌آرامی واکسن‌های نانو RNA را طی ۳۰ روز آزاد می‌کند. در موش‌های مبتلا به ملانوم، کشنده‌ترین شکل سرطان پوست، این دارو تومورها را کوچک کرده و سلول‌های سرطانی را از متاستاز در ریه‌ها بازمی‌دارد.
واکسن سرطان چگونه کار می‌کند؟
مانند واکسن کووید-۱۹، در این روش درمانی جدید از RNA پیام‌رسان (mRNA) برای فعال‌سازی سیستم ایمنی بدن برای مقابله با بیماری‌ها استفاده می‌شود. واکسن mRNA برای سرطان به‌جای اینکه به بدن اعلام کند که ویروس کرونا را هدف قرار دهد به سیستم ایمنی بدن می‌گوید که به تومورها حمله کند.
محققان اظهار کردند: «این واکسن‌ها حاوی mRNA هستند که پروتئین‌های ساخته‌شده توسط سلول‌های تومور را رمزگذاری می‌کنند. هنگامی‌که mRNA وارد سلول‌های حاوی آنتی‌ژن می‌شود ساخت پروتئین تومور را آغاز کرده و آن بر روی سطح خود نمایان می‌کند، سپس سلول‌های ایمنی دیگر برای جستجوی تومورهایی که این پروتئین را ایجاد می‌کنند نیز تحریک می‌شوند.»
متاسفانه، mRNA بسیار ناپایدار است و به دلیل آنزیم‌های موجود در بدن به‌سرعت تخریب می‌شود. تلاش‌های قبلی برای استفاده از نانو ذرات برای حمل و محافظت از mRNA بی‌نتیجه بوده است زیرا بدن این ذرات را در کمتر از دو روز پاک می‌کند.
در این مطالعه، محققان، گوانگ جون نی، های وانگ و گروه آنان یک جایگزین هیدروژل برای تحویل پیام‌رسان‌های نابودکننده سرطان تولید کردند. هیدروژل، پلیمر جاذب آب و با بدن انسان سازگار است و حتی می‌تواند سیگنال‌های بیوالکتریک منتقل کند. وقتی واکسن جدید تزریق می‌شود، نانو ذرات mRNA به همراه مولکول به تحریک پاسخ ایمنی کمک کرده و به‌آرامی آن را آزاد می‌کند.
ایمونوتراپی طولانی‌مدت و کارآمد
محققان از پروتئین سفیده تخم‌مرغ (اوآلبومین) در آنتی‌ژن مدل خود استفاده کردند. آنان mRNA اوآلبومین و مولکول محرک را با ترکیبات دیگر مخلوط و هیدروژل ایجاد کردند. سپس این ترکیب را زیرپوست هر موش تزریق کردند. این موش‌های خاص که با ملانوم مرتبط بودند ازنظر ژنتیکی نیز برای بیان پروتئین اوآلبومین مهندسی‌شده‌اند. طی ۳۰ روز بعد از تزریق، هیدروژل، mRNA را آهسته در بدن آن‌ها آزاد کرد و موجب فعال کردن سلول‌های T و تحریک تولید آنتی‌بادی شد.
نتایج نشان می‌دهد که تومورهای ملانومای این حیوانات در مقایسه با موش‌های درمان‌نشده با واکسن از نظر اندازه کوچک شدند. همچنین موش‌های بیمار واکسینه شده هیچ علائمی از سرطان در ریه‌های خود نداشتند.
محققان خاطرنشان کردند: این واکسن هیدروژل پتانسیل مهیجی برای ایجاد «ایمونوتراپی سرطانی طولانی‌مدت و کارآمد» نشان داده است که برای غلبه بر بیماری فقط به‌یکبار تزریق نیاز دارد.
نتایج تحقیق در نشریه انجمن شیمی آمریکا (Nano Letters) منتشرشده است.
منبع: ایسنا
24
