عواقب وحشتناک رفتن به فضا بدون لباس مخصوص

فضانوردان باید لباس مخصوص سفید رنگ و ضخیمی به تن کنند؛ همان گونه که در فیلم‌های هالیوودی دیده ایم، افرادی که این لباس را نپوشند، در معرض خطر‌های هولناکی قرار می‌گیرند. چه بسا بدن هایشان منفجر و اعضایشان در فضا منتشر شود و یا اینکه تا زمانی که بمیرند منجمد شوند. اما آیا واقعا این اتفاقات رخ می دهد یا اینکه تنها خیال پردازی‌های سینمایی است؟

در فیلم‌های سینمایی شاهد این هستیم که هرکسی بدون لباس مخصوص در فضا قرار گیرد، در عرض چندثانیه خواهد مرد، ولی در حقیقت این اتفاق چندین دقیقه طول خواهد کشید. همچنین اتفاقاتی که منجر به مرگ خواهد شد، بسیار پیچیده‌تر است تا جایی که مایعات در بدن شخص به جوش می‌آید، در حالی که دهان و بینی منجمد می شود.

گفتنی است، فضا مکانی خالی از هواست و مانند زمین از لایه‌های جوی تشکیل نشده است. فشار جوی درجه حرارتی که مایعات در آن می جوشد را تنظیم و آنها را به گاز تبدیل می کند و اگر فشار هوا بیرون از مایعات بالا بود، مانند شرایط سطح دریا از زمین که باعث می شود حباب‌های گازی به سختی تشکیل شوند و به بالا حرکت کنند، در نتیجه با توجه به نبود هیچ گونه فشار جوی در فضا درجه جوشش مایعات به مقدار زیادی پایین می‌آید.

گریس لینهاردت شیمیدان معروف گفت: اگر بخواهید خطر این اتفاق را تصور کنید کافی است به این فکر کنید که ۶۰ درصد بدن انسان از آب تشکیل شده است.

در نبود فشار هوا آبی که در بدن ما وجود دارد می‌جوشد و تبخیر می شود و این یعنی که تمام اجزای بدن که در آن‌ها آب وجود دارد از بین می‌روند.

اما بشنویم داستان فردی که از خلأ فضایی جان سالم به در برد. افراد زیادی با وجود تجربه حضور در خلا، جان سالم به در برده و زنده ماندند تا تجربه‌های خود را با مردم در میان بگذارند.

در سال ۱۹۶۶، جیم لوبلانک، مهندس هوا وفضا در ناسا نمونه‌های اولیه لباس فضانوردان را در یک محفظه بزرگ خلأ ارمایش می کرد که ناگهان لوله‌ای که هوای فشرده را به داخل لباس وارد می کرد جدا شد. او در این باره گفت: وقتی به پشت لغزیدم حس کردم در دهانم چیزی شبیه لعاب به وجود آمده که به حباب‌هایی بر زبانم تبدیل می شود، این آخرین چیزی است که پیش از بیهوش شدن به خاطر دارم.

عواقب وحشتناک رفتن به فضا بدون لباس مخصوص

زمانی هم که غواصان به سرعت از عمق دریا به سطح آب حرکت می کنند، دچار این حالت می شوند، چون اختلاف فشار در دومکان عمیق و سطحی منجر به این اتفاق می شود.

در این شرایط خون در رگ‌های فضانوردان سریع‌تر از آب موجود در بافت هایشان می‌جوشد، چون گردش خون، فشار خاصی را به وجود می‌آورد.

آزمایش‌ها بر انسان و حیوانات نشان میدهد که درشرایط این چنینی، همه پس از ۱۰ ثانیه بیهوش می شوند و برخی نیز کنترل مثانه و روده‌ی خود را از دست می‌دهند. علاوه بر آن، باعث باد کردن عضلات در منقبض کردن پمپاژ خون به قلب و مغز می شود. هیچ انسانی در این شرایط نمی‌تواند جان سالم به در ببرد و شخص در کمتر از دو دقیقه خواهد مرد. در حقیقت خلأ موجود در فضا باعث می شود ریه‌ها از هوا خالی شوند و در عرض دو دقیقه خفگی حاصل شود. پس از هوا، رفته رفته گاز‌ها و بخار آب از بدن خارج می شوند.

اگر روزی در فضا بدون لباس مخصوص قرار گرفتید میتوانید با حبس نفس ۳۰ ثانیه زمان بخرید تا شاید بتوانید به روشی خود را نجات دهید.

پس از مرگ، جسد در فضا به دلیل نبود اکسیژن تجزیه نمی شود، ولی اگر جسد نزدیک یک ستاره یا منبع حرارت باشد، می تواند خشک شود، حال آن که اگر از منبع حرارت دور باشد، منجمد می شود و میلیون‌ها سال در فضا شناور می‌ماند.