میزان مرگ و میر پس از جراحی در مردان میانسال بیشتر از زنان است

به گزارش اپرا نیوز، پژوهش جدیدی نشان می‌دهد که خطر مرگ و میر پس از جراحی برای مردان میانسال، حدود ۵۰ درصد بیشتر از زنان میانسال است. این پژوهش که روی بیش از ۱۰۰ هزار بیمار غیرقلبی در یک بیمارستان برجسته آلمانی انجام شده است، نشان می‌دهد که میزان مرگ و میر پس از جراحی در مردان ۴۰ و ۵۰ ساله و همچنین مردان ۶۰ و ۷۰ ساله، بالاتر است.

برخی از پژوهش‌های پیشین نشان داده‌اند که رابطه جنسی بر عوارض پس از جراحی تاثیر می‌گذارد، اما نتایج این پژوهش‌ها متفاوت بوده‌اند. یکی از پژوهش‌ها نشان داد که مردان بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از جراحی غیرقلبی و مرگ و میر ناشی از آن قرار دارند؛ در حالی که یک پژوهش دیگر نشان داد که میزان بقا پس از جراحی عروقی در زنان کمتر از مردان است. پژوهش سوم که روی بیماران بستری‌شده در بخش مراقبت‌های ویژه انجام شد، تفاوتی در میزان مرگ و میر میان زنان و مردان پیدا نکرد.

دکتر "دیمیسلاو آندونوف"(Dimislav Andonov) و همکارانش در "دانشگاه فنی مونیخ"(TU Munich)، داده‌های مربوط به ۱۰۷۴۷۱ بیمار را بررسی کردند که بین ژانویه ۲۰۱۴ تا مارس ۲۰۲۰ در بیمارستان این دانشگاه، تحت جراحی غیرقلبی قرار گرفته بودند.

این جراحی‌ها، مواردی مانند تعویض مفصل ران و جراحی مرتبط با سرطان و همچنین، جراحی‌های اورژانسی مانند آپاندیسیت حاد و جراحی قربانیان تصادفات رانندگی را در بر داشت. میانگین سنی بیماران، ۵۳/۸ سال بود و بیش از نیمی از آنها مرد بودند.

هیچ ارتباطی میان جنسیت بیماران و احتمال بستری شدن آنها در بخش ریکاوری برای پیگیری بلندمدت پس از جراحی یافت نشد. همچنین، هیچ ارتباطی میان جنسیت و بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه، نیاز به تنفس مصنوعی یا مرگ پیش از ترخیص از بیمارستان در افراد زیر ۴۰ سال وجود نداشت.

در مقابل، در گروه سنی ۴۱ تا ۸۰ سال، احتمال بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه، نیاز به تنفس مصنوعی یا مرگ پیش از ترخیص از بیمارستان، در مردان بیشتر از زنان بود.

مردان بین ۴۱ تا ۶۰ سال، بیشتر از زنان در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شدند، ۳۷ درصد بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز یافتند و احتمال مرگ و میر در آنها ۵۴ درصد بیشتر بود.

احتمال بستری شدن در بخش‌ مراقبت‌های ویژه بین مردان ۶۱ تا ۸۰ ساله، ۲۰ درصد بیشتر از زنان همسن آنها بود. این گروه از مردان، ۳۱ درصد بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز یافتند و ۳۸ درصد بیشتر در معرض مرگ و میر قرار داشتند.

میزان بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه، نیاز به تنفس مصنوعی و مرگ و میر مردان بالاتر از ۸۰ سال، به اندازه زنان همسن آنها بود.

به گفته پژوهشگران، این نتایج نشان می‌دهند که مردان بیمار بین ۴۰ تا ۸۰ سال، بیشتر در معرض خطر مرگ و میر پس از جراحی قرار دارند، احتمال بستری شدن آنها در بخش مراقبت‌های ویژه بیشتر است و بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز پیدا می‌کنند.

مشخص نیست که چرا این خطرات برای مردان بین ۴۱ تا ۸۰ سال بیشتر است اما یک احتمال این است که بالا بودن میزان مشکلات قلبی-عروقی در مردان، خطر عوارض جراحی را افزایش می‌دهد.

همچنین، نتایج ممکن است با گنجاندن موارد تروما مانند صدمات ناشی از تصادفات رانندگی که اغلب زندگی را تهدید می‌کنند و در مردان شایع‌تر هستند، تغییر کنند.

آندونوف گفت: مردان کمتر از زنان تحت بررسی‌های بهداشتی قرار می‌گیرند و به همین دلیل، مشکلات سلامتی آنها ممکن است در مراحل بعدی کشف شود. ما قصد داریم پژوهش‌های بیشتری را برای پی بردن به دلیل این موضوع انجام دهیم. اگر متوجه شویم که بالاتر بودن خطر مرگ و میر در مردان ناشی از موارد تروما نیست، می‌توانیم به این فکر کنیم که چگونه می‌توان آگاهی مردان را در مورد سلامتی خود به بهترین نحو افزایش داد. اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا مردان بیشتر در معرض خطر عوارض قلبی-عروقی قرار دارند یا خیر اما یافته‌های ما نشان می‌دهند که باید در ارزیابی‌های پیش از جراحی، به عوامل خطر قلبی-عروقی توجه بیشتری شود.

این پژوهش، در "European Journal of Anaesthesiology" به چاپ رسید.