تلسکوپ هابل برای اولین‌بار یک سیاهچاله ابَرپرجرم فراری را ثبت کرد
تلسکوپ هابل موفق به ثبت اولین تصویر از یک سیاهچاله ابَرپرجرم فراری شد.
یک مطالعه جدید نشان داده است رگه‌هایی از نور در تصاویر تلسکوپ هابل از یک کهکشان دور ثبت شده که احتمالاً اولین نشانه‌ها از یک سیاهچاله ابَرپُرجرم فراری است.
تقریباً تمام کهکشان‌های پرجرم در مرکز خود دارای سیاه‌چاله‌های عظیمی هستند که همه‌چیز را به‌سمت خود می‌کشند. در این میان اگر دو سیاهچاله به‌هم نزدیک شده و ترکیب شوند، افزایش تکانه گاهی سبب می‌شود سیاهچاله نهایی از کهکشان خود به بیرون پرتاب شود. این دسته سیاه‌چاله‌های فراری ردی دنباله‌ای از ستاره‌های تازه متولد‌شده و گازهای محیط میان‌ستاره‌ای را برجای می‌گذارند.
این اطلاعات می‌تواند به اخترشناسان کمک کند تا درباره آنچه هنگام ادغام دو سیاهچاله رخ می‌دهد، بیشتر مطالعه کنند.
« شارلوت آنگوس »، اخترشناس از دانشگاه کپنهاگ می‌گوید: «این یک کشف بسیار جالب است. آن رگه‌های نور که در تصویر هابل مشاهده شده، احتمالاً رد یک سیاهچاله پرجرم فراری است. اینکه بتوانیم پیش‌بینی‌های تئوری را با کمک تلسکوپ‌ها مشاهده کنیم، بسیار هیجان‌انگیز است.»
همان‌طور که در تصویر مشاهده می‌کنید، یک خط طولانی و مستقیم از یک کهکشان دور امتداد دارد و هرچه این خط ادامه می‌یابد، باریک‌تر و درخشان‌تر می‌شود؛ این درحالی است که بیشتر اجرام نجومی به شکل کره یا بیضی و مارپیچ وجود دارند و تنها رخدادهای نادر در کیهان هستند که به‌صورت یک خط نورانی دیده می‌شوند. همین مسئله مهر تأییدی است بر این احتمال که آنچه مشاهده شده، یک سیاهچاله ابَرپرجرم فراری است.
اخترشناسان برای اطمینان یافتن از این مسئله شروع به مشاهده این ناحیه از آسمان با رصدخانه « کک » در هاوایی کردند. مشاهدات آن‌ها نشان داد این رگه‌های نور مرتبط با کهکشانی است که نور آن حدود ۸ میلیارد سال در راه بوده تا به زمین برسد. در نظر داشته باشید که ۸ میلیارد سال تقریباً به‌اندازه نیمی از سن کل کیهان است. آن‌ها تخمین زده‌اند که این طول خط نورانی حدود ۲۰۰ هزار سال نوری است. این تخمین، این احتمال را که خط نورانی درواقع رد یک ماهواره باشد، به‌صورت قطعی کنار می‌گذارد.
« ون داکوم » از دانشگاه « ییل » می‌گوید: «ما می‌توانیم توضیحات متعددی برای چنین ساختاری در کیهان ارائه کنیم، اما محتمل‌ترین آن وجود یک سیاهچاله ابَرپرجرم فراری است. سیاه‌چاله‌ها به‌تنهایی نامرئی هستند، اما اگر یک سیاهچاله از کهکشان خارج شود، برخی ستاره‌ها و گازهای محیط را که از نظر گرانشی به آن متصل بوده‌اند، با خود بیرون می‌برد که ردی همانند آنچه در تصویر دیدیم، ساخته می‌شود.»
احتمال دیگر این است که خط مشاهده‌شده یک « جت تابشی » باشد که توسط سیاهچاله مرکزی کهکشان نزدیک به بیرون پرتاب شده است. اگر این‌چنین بود، باید خط مشاهده‌شده در نزدیکی کهکشان باریک و در فواصل دور از آن پهن می‌شد؛ اما این رگه برعکس است.
حالا اخترشناسان در تلاشند تا مشاهدات بیشتری روی این ناحیه از کیهان انجام دهند تا به کمک تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده بتوانند به‌طور قطع تعیین کنند که رگه نورانی مشاهده‌شده چیست.
