چرا افراد قد بلند با پاهای کشیده در گرما تند‌تر می‌دوند؟
تحلیلگران می‌گویند اگر دونده دو استقامت یا ماراتون باشید و بخواهید به بهترین وضعیت بدنی خود دست پیدا کنید ساختمان بدنی شما هم به اندازه تمرینات در رسیدن به وضعیت مطلوب نقش دارد.
پژوهشی که با همراهی ۱۷۰ شرکت‌کننده در مسابقات ابر‌قهرمانان انجام شد نشان داد که دوندگان بلند قد که پاهای کشیده دارند در آب‌و‌هوای گرم بهتر عمل می‌کنند در‌حالی که افراد قد‌کوتاه‌تر با بدن حجیم‌تر در آب‌و‌هوای سرد کارایی بهتری از خود نشان می‌دهند.
پژوهشگران می‌گویند این نتیجه فقط در مردان مشاهده شده است.
شاید انتخاب طبیعی به معنای این باشد که مردان تند‌رو‌تر شکارچیان بهتری هستند.
رایان کالسبیک، مسئول پژوهش و استاد علوم زیستی کالج دارتموت در ایالات متحده آمریکا، می‌گوید این تحقیق از اولین پژوهش‌هایی است که نشان می‌دهد سازگاری با شرایط آب‌و‌هوایی ممکن است باعث بهینه‌سازی کارایی جسمی بدن انسان باشد.
او می‌گوید: «الگو‌های مختلف دما و آب‌و‌هوا گوناگونی ظاهری انسان‌ها را در سراسر جهان پدید آورده است که هر کدام کارایی‌های ویژه دارند».
به این‌ترتیب حتی پیش از آنکه ورزشکاران مسابقه خود را در رقابت‌های سه‌گانه ابر‌قهرمانان، دو استقامت (ماراتون) یا هر رویداد ورزشی استقامتی دیگر شروع کنند بر مبنای ساختمان بدنی افراد و دمایی که در آن می‌دوند می‌توان گفت کدام از آنها عملکرد بهتری در مسابقه خواهد داشت.
یافته‌ها نشان می‌دهد که انسان‌ها هم شاید مانند گونه‌های جانوری سازگار با هوای سرد دست‌و‌پای کوتاه‌تر و ضخیم‌تری دارند تا جلوی اتلاف حرارت بدنی را بگیرد.
و در آب‌و‌هوای گرم، ساختمان بدنی باریک‌تر و کشیده‌تر در انسان (و هم‌چنین جانوران) به‌طور مؤثری باعث خنک ماندن می‌شود.
این پژوهش که در مجله علمی پلاس‌وان منتشر شده است ۱۷۰ ورزشکار سه‌گانه (شنا، دوچرخ‌سواری، دو) را که حداقل در دو نوبت از مسابقات ابر‌قهرمانان، یک بار در محیطی با هوای گرم و یک بار در هوای سرد شرکت کرده بودند تحت بررسی قرار داد. در این پژوهش با استفاده از نرم‌افزار‌های ویژه سنجش تصاویر رقابت‌ها، ساختمان بدنی ورزشکاران اندازه‌گیری و محاسبه شد.
شرکت‌کنندگان در مسابقات ابر‌قهرمانان باید این رقابت‌ها را انجام می‌دادند:
شنا ۳.۸ کیلومتر
دوچرخه‌سواری ۱۸۰ کیلومتر
دو ۴۲.۲ کیلومتر
ورزشکاران ورزش‌‌های سه‌گانه به این دلیل برای این پژوهش انتخاب شدند چون این رقابت‌ها بهترین موقعیت برای بررسی ارتباط میان اندازه و ساختمان بدنی انسان و عملکرد و کارایی آن بوده است.
پروفسور کالسبیک می‌گوید: «می‌دانیم یکی از این رقابت‌ها و به طور مشخص دویدن در سیر تکاملی انسان نقش تعیین‌کننده‌ای داشته است، شنا و دوچرخه‌سواری شاید چنین تأثیری نداشته است اما مقایسه آنها با هم ما را به نتایج مفیدی می‌رساند».
او دریافت که شاخص‌ترین تفاوت در عملکرد و کارایی افراد با توجه به ساختمان بدنی در دویدن نمود پیدا می‌کند.
هر‌چند ورزشکاران استقامتی نباید از تمرینات و انگیزه و پشتکار غافل شوند اما باید بدانند که شکل و ساختمان بدنی آنها به طور طبیعی مناسب چه نوع آب‌و‌هوایی است.
پروفسور کالسبیک می‌گوید: «افرادی که تلاش می‌کنند به بهترین کارایی بدنی خود دست یابند باید مکان مسابقه و دمای متوسط محلی را در نظر بگیرند و مکان مسابقه را برمبنای سازگاری با ساختمان بدنی خود انتخاب کنند».
