«مواد شیمیایی همیشگی» در خون با خواب ضعیف مرتبط هستند

«مواد شیمیایی همیشگی» که سمی نیز هستند، یک مشکل بزرگ زیست‌محیطی هستند و تحقیقات فزاینده‌ای نشان می‌دهند که آنها همچنین یک مشکل عمده بهداشتی و سلامتی هستند.

اکنون یک مطالعه جدید نشان داده است افرادی که سطح مواد شیمیایی همیشگی در خون‌شان بالاتر است، خواب ضعیف‌تری دارند.

گروهی از این مواد شیمیایی معروف به مواد «پِر و پُلی فلوروآلکیل»(PFAS) در دفع آب، روغن، گریس و گرما بسیار موثر هستند، بنابراین لباس‌های ضدآب عالی، ظروف پخت نچسب و فوم آتش‌نشانی را می‌سازند، اما همین ثبات به این معنی است که آنها کم و بیش به طور نامحدود در محیط باقی می‌مانند و لقب «مواد شیمیایی همیشگی» را برای آنها به ارمغان می‌آورد.

متأسفانه آنها در بدن انسان نیز در سطوح بالایی ظاهر می‌شوند، جایی که با بیماری‌هایی مانند دیابت، سرطان، اختلالات سیستم ایمنی و موارد دیگر مرتبط هستند.

اکنون یک مطالعه جدید یک مشکل بهداشتی دیگر را به این فهرست اضافه کرده است. پژوهشگران دانشگاه ساوث کالیفرنیا(USC) دریافته‌اند که افرادی که سطوح بالاتری از چهار نوع PFAS در خون دارند، معمولاً خواب کوتاه‌تر و کم‌کیفیت‌تری دارند.

محققان نمونه خون ۱۴۴ شرکت کننده ۱۹ تا ۲۴ ساله را جمع آوری کردند و سطوح هفت نوع PFAS را در خون آنها بررسی کردند. سپس این اطلاعات را با اطلاعات مربوط به الگوی خواب آنها بررسی کردند.

چهار مورد از آن نوع PFAS به طور قابل توجهی با خواب ضعیف مرتبط بودند. بیمارانی که بالاترین سطوح خونی PFDA، PFHxS و PFOA را داشتند، به طور متوسط ​​۸۰ دقیقه کمتر از بیمارانی که سطوح پایین‌تری داشتند، می‌خوابیدند.

همچنین نوع دیگری موسوم به PFOS به طور قابل توجهی با مشکلات به خواب رفتن، ماندن در حالت خواب، بیدار شدن از خواب و خستگی در طول روز مرتبط بود.

این تیم برای یافتن یک مکانیسم بالقوه در پشت این همبستگی بررسی کرد که این چهار PFAS روی کدام ژن‌ها تأثیر می‌گذارند و کدام ژن‌ها با اختلالات خواب مرتبط هستند تا ببینند آیا همپوشانی وجود دارد یا خیر.

در نهایت، آنها بررسی کردند که کدام پروتئین در نمونه خون بیماران یافت شده است تا ببینند آیا سطوح بالایی از پروتئین‌های تولید شده توسط ژن‌های شناسایی شده وجود دارد یا نه.

از این رو، محققان هفت ژن را شناسایی کردند که هر دو توسط PFAS فعال می‌شوند و بر خواب تأثیر می‌گذارند. برای مثال، ژنی به نام HSD۱۱B۱ به تولید کورتیزول کمک می‌کند، هورمونی که به شما کمک می‌کند در زمان‌های کلیدی روز یا در طول دوره‌های استرس هوشیار باشید.

شیون لی(Shiwen Li) نویسنده اول این مطالعه گفت: اگر بیان پروتئین کدگذاری شده توسط HSD۱۱B۱ مختل شود، به این معنی است که سطح کورتیزول نیز ممکن است مختل شود. این به نوبه خود بر خواب تأثیر می‌گذارد.

ژن دیگری که محققان شناسایی کردند «کاتپسین B»(cathepsin B) است که سطوح بالای آنزیمی که تولید می‌کند با زوال شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر مرتبط است.

محققان قصد دارند به تحقیقات در مورد اختلالات خواب بالقوه این مواد شیمیایی همیشگی ادامه دهند.

این پژوهش در مجله Environmental Advances منتشر شده است.