مبارزه با آلرژی غذایی با کمک خود مواد غذایی

فلاونوئیدها ترکیبات طبیعی هستند که در میوه‌ها، سبزیجات، گیاهان و برگ‌ها یافت می‌شوند و دارای تعدادی فواید دارویی هستند. مطالعاتی وجود دارد که نشان می‌دهد فلاونوئیدها ممکن است در برابر زوال عقل محافظت ایجاد کنند، دارای خواص ضد پیری باشند و به تهیه نان مناسب برای افراد مبتلا به دیابت کمک کنند.

به نقل از نیواطلس، اکنون، یک مطالعه جدید از دانشگاه علوم توکیو(TUS) نشان داده است که یک نوع فلاونوئید خاص به نام کامفرول، می‌تواند پاسخ آلرژیک بدن از جمله آلرژی‌های غذایی را از طریق تأثیر بر سیستم ایمنی کاهش دهد.

شرایط آلرژیک مانند آلرژی غذایی، تب یونجه، اگزما و آسم بسیار شایع شده است.

در روده، زیرمجموعه‌ای از سلول‌های ارائه‌دهنده آنتی‌ژن تخصصی به نام سلول‌های دندریتیک(DCs) وجود دارد که پاسخ‌های ایمنی اولیه که برای ایجاد آلرژی‌های غذایی ضروری را ایجاد می‌کنند. سلول‌های ارائه دهنده آنتی ژن به معنای واقعی کلمه همان کاری را انجام می‌دهند که از نامشان پیداست: ارائه آنتی ژن که مواد خارجی هستند که باعث ایجاد پاسخ ایمنی می‌شود و سلول‌های T را فعال می‌کند. سلول‌های دندریتیک، آنزیمی به نام رتینالدهید دهیدروژناز ۲(RALDH۲) تولید می‌کنند که ماده شیمیایی مشتق شده از ویتامین A را به رتینوئیک اسید تبدیل می‌کند. سپس رتینوئیک اسید باعث ایجاد سلول‌های T تنظیم‌کننده(T-regs) می‌شود که پاسخ آلرژیک بدن را سرکوب می‌کنند.

در این مطالعه، محققان حدود ۴۰ فلاونوئید مختلف را بررسی کردند تا ببینند که آیا بیان و کارایی RALDH۲ را در سلول‌های دندریتیک افزایش می‌دهند یا خیر. آنها دریافتند که کامفرول در این امر مؤثرترین است، بنابراین آن را با دقت بیشتری مطالعه کردند.

کامفرول در چای، لوبیا، کلم بروکلی، سیب و توت فرنگی به وفور یافت می‌شود. همچنین در گیاهان دارویی مانند آلوئه‌ورا و رزماری(Rosemarinus officinalis) یافت می‌شود. کامپفرول یک فلاونول است، نوعی فلاونوئید که دارای اثر ضد التهابی است و مطالعات موجود با کاهش خطر ابتلا به سرطان و بیماری قلبی، پیشگیری از رشد تومور و کاهش آسیب ناشی از رادیکال‌های آزاد و سایر سلامتی مرتبط است.

در آزمایشگاه، محققان مشاهده کردند که سلول‌های دندریتیک که کامفرول دریافت کردند، RALDH۲ بیشتری تولید می‌کنند. محققان مکانیسم‌های مولکولی زیربنایی اثرات کامفرول بر RALDH۲ را بررسی کردند. آنها با تمرکز روی گیرنده هیدروکربن آریل(AhR) که کامفرول آن را هدف قرار می‌دهد، دریافتند که فلاونول به عنوان یک آنتاگونیست عمل می‌کند، گیرنده AhR را مسدود می‌کند و به نوبه خود، توسعه سلول T تنظیم‌کننده را تسریع می‌کند.

سپس آنها به سمت آزمایش کامفرول در مدل‌های حیوانی رفتند و با استفاده از پروتئین اووالبومین(OVA) موجود در سفیده تخم مرغ، آلرژی غذایی را در موش‌ها ایجاد کردند. تجویز کامفرول تعداد سلول‌های T تنظیم‌کننده را افزایش داد و علائم فیزیکی ناشی از آلرژی غذایی را به طور قابل توجهی سرکوب کرد.

محققان بیشتر بررسی خواهند کرد تا ببینند آیا این اثرات می‌توانند در سلول‌های انسانی تکرار شوند یا خیر. آنها معتقدند که اثر ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی کامفرول می‌تواند روشی امیدوارکننده برای درمان آلرژی باشد.