نخستین اسکن سه‌بعدی کشتی تایتانیک جزئیاتی تازه از لحظات آخر غرق شدن را فاش کرد
نخستین اسکن کامل و سه‌بعدی کشتی غرق‌شده تایتانیک، جزئیات تازه‌ای را درباره لحظات پایانی این کشتی افسانه‌ای ارائه داده و روایت‌های شاهدان عینی را تأیید کرده است.
این نسخه دیجیتال با استفاده از ربات‌های زیردریایی که تا عمق ۳۸۰۰ متری بستر اقیانوس پایین رفته‌اند و بیش از ۷۰۰ هزار تصویر از لاشه‌ی کشتی گرفته‌اند، تهیه شده است.
کشتی تایتانیک که متعلق به شرکت بریتانیایی «وایت استار لاین» بود، در اولین سفر خود از ساوتهمپتون انگلستان به شهر نیویورک می‌رفت که در ۱۵ آوریل ۱۹۱۲ با کوه یخی در نزدیکی نیوفاندلند در اقیانوس اطلس شمالی برخورد کرد.
با وجود ادعای سازندگان تایتانیک مبنی بر «غرق‌نشدنی» بودن این کشتی، برخورد آن با کوه یخ باعث شد که شش بخش از محفظه‌های ضدآب بدنه بشکنند و کشتی به‌سرعت دچار آب‌گرفتگی شود.
در طول ساعت‌های پس از برخورد، کشتی به‌تدریج کج شد و در آستانه واژگونی قرار گرفت. امری که سرانجام مرگ بیش از ۱۵۰۰ مسافر کشتی را در پی داشت.
تا کنون آنچه در این میان روایت شاهدان جان‌به‌در برده دیده می‌شد این بود که حتی تا آخرین لحظات قبل از غرق کامل چراغ‌های کشتی هنوز روشن بودند.
حالا محققانی که نقشه سه‌بعدی کشتی را تهیه کرده‌اند می‌گویند شواهدی مبنی بر تایید این ادعا در لاشه کشتی یافته‌اند و جزئیات تازه به دست آمده نشان می‌دهد مهندسان کشتی تا آخرین لحظه برای روشن نگه‌داشتن چراغ‌ها تلاش کرده‌اند.
به گفته آنان، در محل دیگ‌های بخار که در قسمت پشتی کشتی قرار داشته است هنوز آثار عملیاتی بودن این تجهیزات دیده می‌شود.
تایتانیک در سال ۱۹۱۲ غرق شدتصویر: آسوشیتد پرس
یکی از سوپاپ‌ها همچنان در حالت باز قرار دارد که نشان می‌دهد بخار در لحظات پایانی همچنان در حال جریان به سمت ژنراتورهای برق بوده است.
به عبارت دیگر گروه مهندسانی که برای تغذیه کوره‌ها از طریق ریختن زغال کار می‌کردند، جان خود را فدا کردند تا چراغ‌ها روشن بماند و خدمه بتوانند قایق‌های نجات را به آب بیندازند. همگی این مهندسان در این فاجعه جان باختند.
شبیه‌سازی رایانه‌ای همچنین نشان داده است که سوراخ‌هایی در بدنه کشتی که اندازه‌ای در حد یک برگه آ۴ دارند، به‌احتمال زیاد علت اصلی غرق شدن کشتی بوده‌اند.
در میان جزئیات تازه، پنجره‌ای دیده شده که به‌نظر می‌رسد توسط کوه یخ شکسته شده باشد. این یافته با روایت‌های بازماندگان که گفته بودند در هنگام برخورد توده‌های یخ وارد کابین‌ها شده، هم‌خوانی دارد.
نمایی از بقایای وان در حمام کاپیتان ادوارد اسمیت، فرمانده تایتانیک. آثار زنگ‌زدگی روی بیشتر لوله‌ها و تجهیزات اتاق دیده می‌شودعکس: ویکی‌پدیا
تصاویر شبیه‌سازی‌شده نشان می‌دهد که گرچه تایتانیک تنها یک تماس سطحی با کوه یخ داشت، همین تماس زنجیره‌ای از سوراخ‌های ریز اما مهلک را در امتداد بدنه ایجاد کرده است.
سایمون بنسون، مدرس معماری دریایی در دانشگاه نیوکاسل، می‌گوید: «تفاوت بین غرق‌شدن یا نشدن تایتانیک، به سوراخ‌هایی در حد اندازه‌ی یک برگ کاغذ برمی‌گردد. اما مشکل این‌جاست که این سوراخ‌های کوچک در طول زیادی از کشتی پخش شده‌اند و همین باعث شد که آب به‌تدریج و پیوسته وارد شود و در نهایت همه‌ی محفظه‌ها از بالا پر شوند.»
اسکن جدید همچنین اشیای شخصی مسافران را نشان می‌دهد که همچنان در اطراف لاشه بر کف اقیانوس پراکنده‌اند.
بنا بر هشدار پژوهشگران، لاشه تایتانیک به‌شدت در حال فرسایش است و در صورت ادامه این روند، ممکن است در ۴۰ سال آینده به‌کلی ناپدید شود.
پارکس استیفنسون، کارشناس کشتی تایتانیک، با بیان این‌که تایتانیک آخرین شاهد زنده فاجعه است و هنوز هم برای ما داستان‌هایی دارد، گفت: «این کشتی مثل صحنه جرم است؛ باید شواهد را در بستر مکانی‌شان ببینیم. دیدی جامع از کل محل لاشه، کلید درک آن چیزی‌ست که اینجا رخ داده است.»
