شادی را با پول می‌توان خرید؟ دانشمندان پاسخ می‌دهند

متیو کیلینگزورث نویسنده ی این پژوهش جدید می گوید: «این خیلی جذاب است که پول از جایی به بعد اهمیت خود را از دست دهد، دست کم در احساسی که فرد واقعاً در لحظه دارد. اما من وقتی طیف وسیعی از سطوح درآمد را بررسی کردم متوجه شدم با افزایش درآمد همه اشکال بهزیستی هم افزایش یافته بود. هیچ چرخشی در نمودار آن وجود ندارد، یعنی یک نقطه ی عطف که در آنجا پول اهمیت خود را از دست دهد. در عوض روند افزایشی آن ادامه پیدا می کند.»

تمرکز پژوهش کیلینگزورث بر بهزیستی تجربه شده بود یعنی احساسی که در لحظات مشخصی از زندگی دارید، نه بهزیستی ارزیابی شده یعنی احساسی که بعد از تفکر بیشتر پیدا می کنید. تحقیقات پیشین نشان داده بود گرچه بالاتر بودن درآمد به طور کلی ارزیابی فرد را نسبت به زندگی بهبود می بخشد اما روند افزایشی سلامت عاطفی فرد بعد از مقدار مشخصی از درآمد (۷۵ هزار دلار) متوقف می شود. اما این تحقیقات بر این اساس بودند که افراد احساسی که در طول روز داشتند را چگونه به خاطر می آوردند نه احساسی که در لحظه داشتند.

کیلینگزورث به کمک گوشی های هوشمند توانست گزارش در لحظه ی ۳۳،۳۹۱ فرد شاغل در ایالات متحده را جمع آوری کند و متوجه شد هر دو معیار در نظر گرفته شده برای سنجش بهزیستی دچار واگرایی نشدند و با بیشتر شدن درآمد به مراتب افزایش پیدا کرده بودند.

کیلینگزورث می گوید: «وقتی پول بیشتری داشته باشید انتخاب بیشتری دارید که چطور زندگی کنید. این نکته را احتمالاً در دوران همه گیری کرونا می شود دید. کسانی که از پس هزینه های زندگی برنمی آیند، آن هایی که شغل خود را از دست می دهند، شاید مجبور شوند سراغ اولین شغل موجود بروند تا بتوانند هزینه های خود را تأمین کنند، حتی اگر شغلی باشد که دوست نداشته باشند. کسانی که پشتوانه ی مالی دارند می توانند تا پیدا شدن یک شغل مناسب تر صبر کنند. جدا از بزرگ و کوچک بودن تصمیمات، داشتن پول بیشتر به فرد انتخاب و حس استقلال بیشتری می دهد.»

البته این بحث این پرسش را به وجود می آورد که ما چه تعریفی از شادی داریم. در تحقیق کیلینگزورث از شرکت کنندگان پرسیده شده بود در لحظه ی حاضر چه احساسی دارند و آن ها باید از «خیلی بد» تا «خیلی خوب» به این پرسش پاسخ می دادند که برای سنجش بهزیستی تجربه شده طراحی شده بود. سؤال دیگر این تحقیق از شرکت کنندگان آن بود که به طور کلی چقدر از زندگی خود راضی هستند و آن ها باید از «اصلاً» تا «به شدت» به این سؤال پاسخ می دادند که برای سنجش بهزیستی ارزیابی شده در نظر گرفته شده بود. نویسنده ی پژوهش خاطر نشان می کند که پاسخ های شرکت کنندگان این نکته را هم نشان می دهد که افراد چه طرز تلقی از پول به عنوان معیاری برای میزان رضایت و خوشنودی خود دارند.

کیلینگزورث می گوید: «آدم ها وقتی به این فکر می کنند که زندگی شان چقدر خوب پیش می رود احتمالاً تأکید بیش از اندازه ای بر مقوله ی پول دارند. بله این عاملی که ممکن است اهمیت آن به شکلی باشد که پیش از این کاملاً به آن پی نبرده بودیم، اما این تنها یکی از بسیار چیزهایی است که آدم ها توان کنترل آن را دارند و در نهایت پول آن چیزی نیست که خیلی نگران کوچک شمرده شدن آن از سمت آدم ها باشم.»