این قانون دو روزه زندگی کاری شما را بسیار آسان خواهد کرد

به نقل از بیگ تینک، اغلب میان شکست عمومی که مستلزم قضاوت بیرونی است و شکست درونی که پنهان می‌ماند تفاوتی وجود دارد. قانون دو روزه که توسط یک یوتیوبر به نام مت داولا رایج شده است، می‌تواند به جلوگیری از شکست درونی کمک کند. این قانون دو روزه می‌تواند برای کار‌های روزمره مانند پاسخ دادن به پیام‌ها، حفظ روتین‌های مراقبتی و غلبه بر مشکلات اعمال شود.

در زندگی دو نوع شکست وجود دارد. اولی، نوعی شکست عمومی است که همه می‌بینند. شکست عمومی زمانی اتفاق می‌افتد که به همه می‌گوییم چیزی را می‌خواهیم یا برای رسیدن به آن سخت تلاش می‌کنیم و اعتراف کنیم که کوتاهی کرده‌ایم. نحوه واکنش به شکست عمومی چیز‌های زیادی در مورد یک شخص به ما می‌گوید. توانایی کنار گذاشتن شکست‌های عمومی و پیشرفت یک عنصر اساسی در خودسازی و بهبود است. نوع دیگر شکست، شکستی است که پشت در‌های بسته اتفاق می‌افتد. این شکست درونی است که فقط برای شما یا تعداد بسیار کمی از نزدیکان قابل اعتمادتان شناخته شده است. داشتن رویا‌های خصوصی و جاه طلبی‌های پنهانی امری عادی است و زمانی که این رویا‌ها نابود می‌شوند، هیچ کس خبردار نخواهد شد. ناامیدی و اندوه آن تنها مال شماست. هیچ شرمی در شکست درونی وجود ندارد.

شکست‌های عمومی و درونی مشکلات و درد‌های خاص خود را به همراه دارند. شکست درونی از این جهت منحصر به فرد است که اغلب به میزان انعطاف پذیری و استحکام شما بستگی دارد. این یک نوع آزمون بین خود و خودتان است، با خودتان به عنوان قاضی و بنابراین، تقلب در آن آسان است. تسلیم شدن و ادعای پیروزی در این مسائل آسان است. حدود پنج سال پیش، مت داولا، یوتیوبر و مستندساز، ترفندی ساده برای کمک به ما در لحظات استقامت درونی به اشتراک گذاشت. این ترفندی است که می‌تواند ما را از شکست کامل باز دارد. این ترفند به عنوان قانون دو روزه شناخته می‌شود.

قانون دو روزه در مورد شکل گیری عادت است. عادت‌ها زمانی شکل می‌گیرند که یک عمل را به قدری مکرر انجام دهیم که تبدیل به ماهیت دوم ما شود. ایده قانون دو روزه این است که می‌توانید آگاهانه کاری را آنقدر انجام دهید که در نهایت ناخودآگاه شروع به انجام آن کنید. نکته کلیدی در مورد عادت این است که تصمیمی نمی‌گیرید. شما تصمیم نمی‌گیرید که دندان‌های خود را مسواک بزنید. شما تصمیم نمی‌گیرید که از کمربند ایمنی استفاده کنید یا خیر. شما تصمیم نمی‌گیرید اول صبح به باشگاه بروید یا خیر. شما قبلاً تصمیم گرفته‌اید و مزیت عادت‌ها این است که مغز دیگر نیازی به استفاده از انرژی یا اراده برای تصمیم‌گیری نخواهد داشت.

بنابراین، اگر می‌خواهید در وهله اول از شکست اجتناب کنید باید یک عمل خوب را به عادت تبدیل کنید. برای انجام این کار، باید آن کار را به طور مکرر انجام دهید. اینجاست که قانون دو روزه وارد عمل می‌شود. قانون دو روزه می‌گوید هرگز اجازه ندهید دو روز بدون اقدام به سوی هدفتان بگذرد. اگر امروز دلتان برای رفتن به باشگاه تنگ شد، حتماً فردا بروید. اگر امروز هیچ یک از کتاب‌هایتان را نخوانده‌اید، حتماً در روز بعد این کار را انجام دهید. قانون دو روزه بسیار موفق است، زیرا می‌پذیرد که انسان‌ها گهگاهی خسته می‌شوندو به تعادل نیاز دارند. یک روز استراحت یا یک روز تقلب مهم است. با این حال، قانون دو روزه از این نظر عالی است که شما را رها نمی‌کند. این قانون می‌گوید: «باشد، زمان تمام شد، به سراغ اهداف برگردیم» یا «باشد، شکست خوردی، حالا دوباره تلاش کن».

در قلب قانون دو روزه موضوع دشواری وجود دارد. بله، ما باید خود را ببخشیم و شکست‌های خود را کنار بگذاریم، اما همچنین باید دوباره متعهد شویم و قاطعانه به سوی هدف‌هایمان برگردیم. یک خط وسط برای راه رفتن بین عزم راسخ و شفقت به خود وجود دارد. در واقع نوعی تضاد در شکل‌گیری عادت‌ها وجود دارد. از یک طرف، شما می‌خواهید به خود یادآوری کنید که یک لغزش چیز مهمی نیست و این کاملاً درست است. اما این نیز درست است که وقتی در تلاش برای ایجاد یک عادت هستید، ثبات اهمیت دارد، به خصوص در آغاز. به کمک قانون دو روزه می‌توانید به خودتان بگویید: «من واقعاً نمی‌خواهم عادتم را ترک کنم، اما اگر به خودم استراحتی یک روزه بدهم، مشکل بزرگی نیست».