چرا نباید از لنزهای چشمی برای مدت طولانی استفاده کرد؟
امروزه استفاده از لنزهای تماسی به دلایل مختلفی در بین مردم جهان رایج شده و بسیار محبوب است. چشم‌پزشکان استفاده طولانی‌مدت از این لنزها را توصیه نکرده و اعتقاددارند معایب آن‌ها بیش از مزایای درمانیشان است.
چندی پیش یک زن ۴۲ ساله بریتانیایی در چشم چپ خود احساس درد و تورم کرده و به پزشک مراجعه می‌کند. پزشک معالج وی در ابتدا مشکل وی را یک کیست ساده تشخیص داده و در ادامه، طی عمل جراحی مشخص می‌شود که این بیمار حدود ۲۸ سال پیش یک لنز را درون چشم خود قرار داده و به‌کلی آن را فراموش کرده است.
این لنز از نوع لنزهای تماسی قابل‌عبور بوده و به بافت چشم چسبیده بود. این بیمار از دوران کودکی به بعد از لنزهای چشمی استفاده می‌کرده و زمانی که تنها ۱۴ سال داشت در حین بازی بدمینتون از ناحیه چشم دچار آسیب‌دیدگی شده و توپ بدمینتون به چشم وی اصابت می‌کند. پس‌ازاین رویداد، وی قادر به پیدا کردن لنز نصب‌شده روی چشم خود نشده و والدین این دختر جوان نیز تصور می‌کنند لنز از چشم وی افتاده و گم‌شده است. پس‌ازاین حادثه، بیمار فوق‌الذکر دیگر از لنز استفاده نکرده و تنها شش ماه پیش بعد از گذشت سال‌ها مشخص شد که این لنز با بافت چشم وی متصل شده و پس از گذشت چند دهه، افزایش سایز پیداکرده و مشکل‌ساز شده است. بر اساس گزارش‌های منتشرشده در این رابطه، لنز توسط بافت چشم پوشانده شده و زمانی که پزشکان برای خارج کردن آن تلاش می‌کردند، شکسته شده است.
برای کسانی که از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند، تعویض دائمی و هر شب این لنزها یک دردسر بزرگ محسوب شده و آن‌ها همواره نگران گم‌شدن لنزهای خود هستند. از سوی دیگر پزشکان اعتقاددارند نباید برای مدت‌زمان طولانی از لنزهای تماسی در چشم استفاده کرد. بر این اساس، مهم‌ترین دلایلی که موجب بروز اشکال و اختلال در چشم و سیستم بینایی کسانی که به مدت طولانی از لنز استفاده می‌کنند، عبارت‌اند از:
التهاب چشم یا کراتینه شدن (Keratitis): استفاده طولانی‌مدت از لنزهای چشمی می‌تواند موجب التهاب قرنیه شده و عوارضی همچون کاهش قدرت بینایی، سرخی چشم، درد، تار شدن دید، سرازیر شدن دائمی اشک، خارش و ترشح مواد سفیدرنگ را در پی داشته باشد.
استفاده طولانی‌مدت از لنزهای چشمی سبب بروز ورم ملتحمه یا کونژنکتیویت با پاپی های غول آسا (Giant Papillary Conjunctivitis) می‌شود: در این حالت، تورم در داخل پلک پدیدار شده و همچنین منجر به برافروختگی روی پوست و تحریک می‌شود. حساسیت نور، تاری دید، ترشح مواد سفید و قرمزی چشم بعضی از علائم شایع این عارضه به شمار می‌رود.
استفاده از لنزهای تماسی در طول خواب می‌تواند سرخی شدید چشم را در پی داشته باشد. در این حالت، درد و سرخی شدیدی به‌یک‌باره عارض شده و معمولاً دلیل آن سفت شدن لنز و عدم ورود اکسیژن به بافت چشم است. در این حالت معمولاً باید به پزشک مراجعه کرده و برای مدتی از لنز استفاده نکرد.
در پژوهش‌های دیگری که توسط دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک انجام‌شده بود، مشخص شد استفاده از لنزهای تماسی باعث افزایش میزان باکتری در چشم می‌شود. این پژوهش‌ها با بررسی روی ۵۸ نفر فرد بزرگ‌سال به‌عنوان جامعه آماری انجام‌شده و پژوهشگران طی آن به آزمایش نوع، سطح و میزان باکتری‌های موجود در سطح چشم و پوست زیر چشم این افراد پرداختند. در همین راستا از بیست فرد داوطلب دیگر که به‌طور مداوم از لنز استفاده می‌کردند نیز آزمایش‌هایی مشابه به عمل آمد که در پایان مشخص شد که تنوع باکتریایی در سطح و زیر چشم افراد مصرف‌کننده لنزها به‌مراتب بیشتر از افراد معمولی است و به‌طور خاص باکتری‌هایی نظیر سودوموناس، اسینتو باکتر، متیلو باکتریوم و لاکتوباکیلوس را می‌توان نام برد.
استفاده از لنز به‌عنوان خطری بالقوه برای عفونت‌های چشمی مانند ورم پاپیلاری و کراتیت شناخته‌شده و اعضای این گروه پژوهشی در مطالعات خود به بررسی این موضوع پرداخته و دریافت میکروبیوم در افزایش خطر ابتلا به عفونت چشم تأثیر مستقیمی دارد.
منبع: بهداشت نیوز
61
