نگاهی به «چین شناس» محبوب غرب و دلیل استناد غربیها به مطالعاتش درباره شین جیانگ
«آدریان زنز» (Adrian Zenz) معروف به «چین شناس» آلمانی، منشاء بحثهای «کار اجباری اویغورها» یا «نسلکشی اویغورها» رایج در دنیای غرب است.
این در حالیست که «کالین پاتریک مکراس» (Colin Patrick Mackerras) چین شناس باتجربه استرالیایی، ماجراهای شین جیانگ و اویغورها را به نحوی کاملا متفاوت بیان کرده است. اگر آنها را دو گزینه پیش روی دول و رسانههای غرب مد نظر قرار دهیم، این سئوال مطرح میشود که چرا غرب بدون هیچ تردید به آدریان زنز روی آورده و اصلا نگاهی به حتی قطعه کوچکی از مطالعات کالین پاتریک مکراس در مورد شین جیانگ هم نمیاندازد؟
آدریان زنز کیست؟ اگر با او آشنا نباشید، با فکر بحثهای «کار اجباری اویغورها» یا «نسلکشی اویغورها» که برخی سیاستمداران اغلب در مورد آنها صحبت میکنند، چهرهای تقریبی از او را میتوانید تجسم کنید. در واقع، این دو بحث، مهمترین نتایج «مطالعات» او به شمار میآید و تقریبا به مرجع همه سیاستمداران و رسانههای غرب که در تلاشند چین را بی اعتبار کنند، تبدیل شده است.
این درحالیست که در دنیای غرب، بسیاری دانشمندان دیگر هم دیدگاه کاملا متفاوتی با آدریان زنز، دارند؛ کالین پاتریک مکراس چین شناس استرالیایی یکی از آنها است.
کالین پاتریک مکراس 83 ساله، پیشینه 50 ساله چین شناسی دارد. از آثار معروف او میتوان به دو کتاب «چین متغیر» و «اقلیتهای قومی چین و روند جهانی شدن» اشاره کرد. بر خلاف آدریان زنز که خود را «چین شناس» معرفی میکند اما هیچ وقت پای خود را در زمین چین نگذاشته، آقای مکراس تابحال نزدیک به 70 سفر به چین انجام داده و در بازه زمانی 1982-2018 هم سفرهای متعددی به شین جیانگ داشته است.
در مقایسه با آدریان زنز، آقای مکراس رویکرد مثبتی نسبت به سیاست چین در شین جیانگ دارد. او که با چشم خود شاهد مدرنیزاسیون شین جیانگ و زندگی مرفه اویغورها و عملی شدن سیاستهای چین برای حفاظت از فرهنگ اقلیتهای قومی بوده، کار دولت چین در امور اقلیتهای قومی را برجسته میداند.
مکراس تعجب میکند که چرا نتیجه به اصطلاح «مطالعات» زنز درباره شین جیانگ به راحتی توسط دولتهای غربی و برخی سازمانهای حقوق بشری مورد پذیرش قرار میگیرد. به عقیده این چین شناس استرالیایی، «چین شناس» بودن و «شین جیانگ شناس» بودن آدریان زنز به طور کلی منتفی است چرا که «آدریان زنز هیچ وقت به شین جیانگ نرفته و رشته او هم علوم دینی است و او دوست دارد برای مانع تراشی برای چین، مزدور دول غرب شود».
البته آقای مکراس تنها کسی نیست که اعتباری برای زنز و به اصطلاح مطالعات او قائل نیست. «ژاک جیمز» (Jaq James) حقوقدان استرالیایی دیدگاه مشابهی با او دارد و «مطالعات» آدریان زنز و پروپاگاندای غربیها بر این اساس را نمیپذیرد. او در وبسایت خود به نام «مرجع مخالفان با تبلیغات غرب» به نشانی www.cowestpro.co، دروغها و تناقضها در تبلیغات ضد چینی موسسات غرب مانند بنیاد سیاستهای استراتژیک استرالیا ASPI که از سوی آمریکا تامین مالی میشود، سازمان عفو بین المللی و سازمان دیده بان حقوق بشر درباره شین جیانگ را افشا کرده است.
خانم «مکتیلد لوتنر»(Mechthild Leutner) چین شناس آلمانی، یکی دیگر از دانشمندان دنیای غرب است که تلاشهای برخی اندیشکدهها و رسانههای غرب برای بی اعتبار کردن چین را افشا و تکذیب کرده است. او حتی در این راستا در یک نشست استماع کمیسیون حقوق بشر پارلمان آلمان درباره حقوق بشر چین شرکت کرده و با طرح مدارک خود، دروغهای مطرح شده در آن نشست را تکذیب کرده است. به باور وی برخی نیروها در غرب مدام در تلاشند تا چین را بی اعتبار نشان دهند و مساله شین جیانگ، فقط دستاویز جدید آنها در این مسیر است.
البته شمار زیادی از دانشمندان دیگر هم وجود دارند که دیدگاههای مشابه دارند اما باید گفت صدای آنها بسیار ضعیف است چون رسانههای غرب مایل به انتشار دیدگاههای آنها نیستند.
با این حال، اگر «مطالعات» آدریان زنز در مورد شین جیانگ به عنوان یک گزینه و مطالعات مراکس، ژاک جیمز و مکتلید لوتنر را به عنوان گزینهای دیگر در مقابل دول و رسانههای غرب مد نظر قرار دهیم، این سئوال مطرح میشود که چرا سیاستمداران و رسانههای غرب بدون هیچ تردید به ترویج «مطالعات» آدریان زنز درباره شین جیانگ، روی آورده و اصلا نگاهی به حتی قطعه کوچکی از مطالعات کالین پاتریک مکراس در مورد شین جیانگ نمیاندازد؟
برای پاسخ به این سئوال نیاز است تا به آدریان زنز که با طرح بحثهای «کار اجباری اویغورها» و «نسلکشی اویغورها» در میان دنیای غرب محبوب شده است، نگاه دقیقتری بیاندازیم.
آدریان زنز یک مسیحی راستگرای افراطی است که ادعا میکند مطالعاتش درمورد شین جیانگ «توسط خدای مسیحیت هدایت شده است». اما همین محقق علوم دینی آلمان، هم در سازمانهای «صندوق یادبود قربانیان کمونیست» و «بنیاد جیمز تاون» که جنبه تمام عیار سیاسی دارد و تحت کنترل سازمانهای جاسوسی ایالات متحده قرار است، عضویت دارد.
به علاوه، آدریان زنز که به نام «چین شناس» و «شین جیانگ شناس» معروف است، هیچ وقت پای در شین جیانگ نگذاشته است. ادعاهای «کار اجباری اویغورها» و «نسلکشی اویغورها» او نیز همزمان با بروز نیاز سیاستمداران غرب برای سیاهنمایی مساله شین جیانگ به منظور بی اعتبار کردن چین، در معرض دید عموم قرار گرفته است. باید دانست پیشتر، در هنگام دروغپردازی و سیاهنمایی غرب درباره تبت نیز، آدریان زنز در اقدامی مشابه، مقالاتی به اصطلاح تحقیقاتی را نوشته و در اختیار مزدوران خود قرار داده بود.
آدریان زنز فقط یک دلال است که با نیروهای سیاسی ضد چینی غرب همکاری می کند. دقیقا به همین دلیل است که غرب صرفا مطالعات او را ترجیح میدهد و اصلا نگاهی به مطالعات مکراس، جیمز، لوتنر و دیگر دانشمندانی که با دیدگاه زنز مخالفند، نمیاندازد.
مراکز...شناسی غرب کلا تنها بر ای ارضای کنجکاوی علمی بنیاد نیافته اند.هدف اولیه انها گشایش راههای گسترش بازرگانی و تبلیغ کالاهای غربی و در مرحله بعد بهره گیری سیاسی از انهاست.بنابر این در جاهایی که ضرورت سیاسی اقتضا کند,پایبندی به علم جلودار توسل به شیوه های مردم فریبانه نمی شود.