زولبیا وبامیه؛ خوشمزه های خطرناک!

یکی از ماه‌های بسیار مورد توجه در اسلام، ماه مبارک رمضان است. در این ماه به واسطه عوض شدن عادات غذایی روزه‌داران باید بیشتر به نوع غذاها و همچنین مقدار آن توجه کنند. یکی از خوراکی‌های محبوب که البته مختص این ماه هم نیست، زولبیا و بامیه است. این شیرینی انرژی زیادی را به بدن وارد می‌کند. شیرینی‌هایی مثل زولبیا و بامیه به علت داشتن قند و چربی بالا و نیز حرارت زیادی که حین آماده شدن می‌بینند از ارزش غذایی چندانی برخوردار نیستند. هر دانه بامیه ۸۰ کالری دارد و ۱۰۰ گرم زولبیا ۴۵۰ کالری دارد. مصرف زیاد زولبیا و بامیه برای سلامت مضر است و در یک لحظه میزان زیادی کالری، چربی و قند را وارد بدن می‌کند در حالی که جذب قند زولبیا و بامیه به علت داشتن چربی زیاد ۲ تا ۳ ساعت طول می‌کشد.

به دلیل فاصله زمانی زیاد بین اولین و آخرین وعده غذایی در ایام روزه داری، گلیکوژن کبد (منبع ذخیره ی قندی) مصرف می‌شود و فرد ولع زیادی برای خوردن شیرینی پیدا می کند و متاسفانه به دلیل باور غلطی که در جامعه وجود دارد، افراد در مصرف زولبیا و بامیه که مملو از قندهای تصفیه شده و چربی‌های اشباع هستند و ممکن است در اثر جوشیدن، مواد سمی در آنها ایجاد شده باشد، افراط می‌کنند. روزه‌داران با خوردن مقدار زیادی از زولبیا و بامیه اجر روزه را از نظر جسمی و روحی از بین می‌برند و بعد از ماه مبارک رمضان دچار چاقی و افزایش وزن می‌شوند.

هنوز بسیاری از قنادی‌ها برای سرخ کردن زولبیا و بامیه از روغن جامد استفاده می‌کنند. روغن نباتی جامد به علت داشتن مقادیر بالای اسید‌های چرب اشباع عامل مهمی در بروز بیماری‌های قلبی عروقی به شمار می‌آید. استفاده مکرر از روغن‌هایی که به رنگ سیاه درآمده‌اند برای سرخ کردن زولبیا و بامیه حتی می‌تواند سرطان‌زا باشد بنابراین لازم است پس از هر بار سرخ کردن،روغن استفاده شده دور ریخته شود و برای نوبت بعدی از روغن جدید استفاده شود.

اگر هم علی رغم همه توصیه های پزشکی ، زمانی هوس خرید زولبیا و بامیه کردید، به رنگ آن ها خوب دقت کنید. اگر رنگ آن ها به قهوه ای و سیاهی می زد، حرف فروشنده را که «برشته شده اند و دیر از روغن برداشته شده اند» باور نکنید. حقیقتش این است که آنها را در روغن های سوخته و چند بار استفاده شده تهیه کرده اند که به شدت سرطان زا هستند. بارها و بارها انبارهایی پر از روغن های فاسد و سوخته کشف شده است که از آن ها برای تهیه زولبیا و بامیه یا خوراکی های دیگر استفاده می شده است و به قول گذشتگانمان گل بود و به سبزه نیز آراسته شد. یعنی روغن های صنعتی، مورد تایید نیستند، چه برسد به اینکه فاسد و سوخته هم باشند.

کالری بالای زولبیا و بامیه به علت داشتن قند و روغن فراوان زمینه‌ساز چاقی و اضافه وزن است.از طرفی این ماده موجب سیری زودرس،کاهش اشتها و حذف وعده اصلی می‌شود.به همین دلیل فرد نمی‌تواند دیگر مواد مورد نیاز بدن خود را تامین کند زیرا سیر شده و تمایل به غذا نخواهد داشت.این امر موجب کمبود‌های تغذیه‌ای بویژه ریزمغذی‌ها نیز می‌شود. مصرف زولبیا و بامیه به معنایمصرف قند با حجم زیاد است. افطار کردن با حجم بالای قند در بیماران مبتلا به ریفلاکس (بازگشت اسید معده به داخل مری) موجب تشدید علائم آنها شده و سلامت آنها را به خطر می‌اندازد. چربی موجود در این شیرینی نیز زیاد است و همین موضوع سبب کندی تخلیه معده می‌شود که برای سلامت مضر است. مصرف زیاد زولبیا و بامیه برای سلامت مضر است و در یک لحظه میزان زیادی از کالری، چربی و قند را وارد بدن می‌کند.

و این در حالی است که آموزه های ادب و فرهنگ ما می گوید شما که در طول سال چرب و شیرین زیاد می خورید در رمضان رعایت کنید.

چند خوردی چرب و شیرین از طعام

یک دو روزی امتحان کن در صیام

اقدام به تولید و مصرف زولبیا و بامیه درماه رمضان که مردم باید چرب و شیرین نخورند نشان می دهد روزه داری هم مثل سایر عبادات در ایران شکل ظاهری خود را حفظ کرده ولی از باطن و مغز تهی شده است.

ما ز ادیان مغز را برداشتیم

پوست را نزد سگان بگذاشتیم

17